Zachowania antyspołeczne i struktura mózgu
W swoim dziale psychiatrii The Lancet opublikował najnowsze badania nad ludzkim mózgiem przeprowadzone przez University College of London (UCL) w lutym 2020 r.. Artykuł analizuje, co łączy zachowania antyspołeczne ze strukturą mózgu.
Po pierwsze, badania te były wynikiem współpracy między instytucją londyńską a badaczami z Nowej Zelandii, skąd pochodzili również uczestnicy badania. Uczestników tych zapewnił szpital Queen Mary w Nowej Zelandii.
Aby przeprowadzić badania, wykonali magnetyczny rezonans jądrowy na ponad 600 osobach, które w momencie badania obrazowego miały 45 lat. Te 600 osób jest częścią większej grupy badawczej składającej się z ponad 1000 osób. Nowozelandczycy badają ich przypadki już od dzieciństwa.
Ich intencją było określenie czynników, które mogą wpływać na człowieka przez całe życie i uczynić go aspołecznym lub uzależnionym. Gdyby potrafili wykryć te czynniki, byłoby możliwe wywieranie pozytywnego wpływu i na przykład zapobieganie przestępstwom.
Zmierzyli grubość kory mózgowej i ilość istoty szarej poprzez rezonanse, które wykonali na uczestnikach badań. Dane te pozwoliły na porównanie tych, którzy przejawiali zachowania antyspołeczne i tych, którzy tego nie robili.
Czym się charakteryzują zachowania antyspołeczne?
No dobrze, ale czym właściwie jest zachowanie antyspołeczne? To pojęcie trudne do zdefiniowania, ponieważ różni się w zależności od wieku i kultury zaangażowanych osób. Europejczycy mogą mieć inny pogląd na to, co aspołeczne, niż Amerykanie.
Możemy więc zdefiniować zachowania antyspołeczne jako wszystko, co dana osoba robi, a co jest sprzeczne z interesami jej społeczeństwa. Chodzi zarówno o sposób życia jak i działania, które łamią normy ustanowione przez większość.
Zachowania antyspołeczne obejmują zarówno wykroczenia drogowe, jak i brutalne przestępstwa. Do tej kategorii można również zaliczyć niektóre uzależniające praktyki nastolatków. Na przykład kradzież alkoholu od dorosłych.
Tło zachowania aspołecznego ujawnia, że dana osoba buntuje się przeciwko władzy. Czy to rodziców, czy reprezentowanej przez policję. Takie zachowanie można też rozumieć jako wyzwanie rzucone wobec ugruntowanych instytucji.
Zachowaniom antyspołecznym nie musi towarzyszyć patologia. Przez większość czasu chodzi jedynie o sposób działania, który nie pojawia się w klinicznej literaturze psychiatrycznej.
W każdym razie nauka ustaliła istnienie czegoś, co nazywa się antyspołecznym zaburzeniem osobowości. Ci ludzie są impulsywni i wielokrotnie łamią ogólnie przyjęte zasady. Nie czują też żalu z powodu swoich wykroczeń. Ta diagnoza dotyczy tylko osób powyżej 18 roku życia.
Czytaj dalej i sprawdź, Czy jesteś inteligentny emocjonalnie
Wyniki dochodzenia
Z badań opublikowanych w The Lancet wynika, że uczestnicy zostali podzieleni na trzy grupy:
- 80 osób z historią problemów aspołecznych
- 151 osób, które miały antyspołeczne zachowania ograniczone do okresu dojrzewania
- 441 osób bez historii wcześniejszych zachowań antyspołecznych
W pierwszej grupie badacze zauważyli ważne rzeczy. MRI mózgu tych osób wykazało kurczenie się kory mózgowej w porównaniu z innymi. Ponadto miały nieco mniejszą ilość istoty szarej.
Ponadto, nie było różnic między grupą z problemami aspołecznymi w okresie dojrzewania a osobami bez historii. To pokazuje, że pewne zachowania antyspołeczne w młodym wieku są bardziej kulturowe niż biologiczne.
To, co jest oczywiste, to zmiana w architekturze mózgu, którą może mieć niewielka część populacji. I może mieć ona związek z antyspołecznymi typami zachowań. Te zmiany mogą tłumaczyć antyspołeczną osobowość, która uporczywie manifestuje się przez lata.
Dowiedz się więcej: Najczęstsze przyczyny choroby psychicznej
Wcześniejsze badania dotyczące zachowań antyspołecznych i mózgu
Wyniki opublikowane w The Lancet jedynie uzupełniły serię wcześniejszych badań na ten sam temat. Różne uniwersytety badały ten temat u osób w różnym wieku i w różnych krajach.
Na przykład nastolatki z problemami antyspołecznymi miały zmiany w obszarach czołowych i skroniowych mózgu. Co więcej, skazańcy stosujący przemoc mają mniej szarej materii.
W szczególności naukowcy badali strefę emocji w mózgu, aby znaleźć związek. Zakładając, że problemy aspołeczne wynikają z braku empatii, logiczne było szukanie zmian w tym obszarze. Wyniki wskazują, że aspołeczni nastolatkowe mają mniejsze ciało migdałowate w mózgu, a właśnie to miejsce jest siedliskiem empatii.
Możemy stwierdzić, że te nowe badania potwierdzają pewien związek problemów antyspołecznych ze strukturą i architekturą mózgu. Zmiany te są jeszcze jednym czynnikiem, który determinuje zachowania antyspołeczne w życiu człowieka.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Romero-Valle, Erika J., and Gabriela Orozco-Calderón. “La conducta antisocial delictiva en la adolescencia y las funciones ejecutivas.” Ciencia & Futuro 7.1 (2017): 109-131.
- Gregory, Sarah, et al. “The antisocial brain: psychopathy matters: a structural MRI investigation of antisocial male violent offenders.” Archives of general psychiatry 69.9 (2012): 962-972.
- Hecht, David. “Cerebral lateralization of pro-and anti-social tendencies.” Experimental neurobiology 23.1 (2014): 1-27.
- Vázquez, Mª José, Francisca Fariña, and Dolores Seijo. “Teorías explicativas del comportamiento agresivo y antisocial desde una perspectiva neuro-fisiobiológica.” Avances en torno al comportamiento antisocial, evaluación y tratamiento (2003): 17-38.
