Wytrzewienie u noworodków - na czym ono polega
Wytrzewienie jest jedną z najczęstszych wrodzonych wad rozwojowych, która z kolei jest kompletnie nieznana większości ludzi. Ta wada pojawia się już na początku ciąży, gdy mięśnie brzucha dziecka nie rozwijają się prawidłowo.
W brzuchu powstaje dziura, przez którą wychodzą jelita i inne narządy dziecka. Wytrzewienie zwykle występuje po prawej stronie pępka. Ponieważ jelita są narażone na płyn owodniowy, może dojść do podrażnienia. Z tego powodu jelita mogą się kurczyć, puchnąć lub skręcać.
Jak tylko dziecko się urodzi, będzie potrzebować operacji, aby umieścić organy na właściwym miejscu, a także naprawić ścianę brzucha. Pomimo operacji dzieci z wytrzewieniem mogą mieć problemy z odżywianiem, trawieniem i wchłanianiem składników odżywczych.
Wytrzewienie – przyczyny i czynniki ryzyka
Niektóre przypadki wytrzewienia są spowodowane zmianami w genach. W innych przypadkach może być to kombinacja czynników genetycznych i innych czynników związanych z matką, które występują podczas ciąży. Jeśli chodzi o czynniki zwiększające ryzyko urodzenia dziecka z wytrzewieniem, to są:
- Bycie matką we wczesnym wieku: nastoletnie matki o wiele częściej rodzą dzieci z wytrzewieniem niż w przypadku starszych mam.
- Spożycie tytoniu i alkoholu: kobiety, które palą i spożywają alkohol w czasie ciąży, są bardziej narażone na urodzenie dziecka z wytrzewieniem.
Diagnoza i leczenie
Rozpoznanie może nastąpić przed porodem lub zaraz po urodzeniu dziecka. Podczas ciąży wykonywane są testy wad rozwojowych, dzięki czemu można je wykryć za pomocą określonych testów. Ponadto obserwuje się to na badaniu ultrasonograficznym.
Jeśli chodzi o leczenie, wytrzewienie jest stanem zagrażającym życiu. Potrzebuje natychmiastowego leczenia tak szybko, jak to tylko jest możliwe zaraz po urodzeniu. Jest to ważne aby narządy dziecka mogły się rozwijać i były chronione w jamie brzusznej.
W przypadku, gdy wada jest niewielka, zostanie ona naprawiona w czasie jednej operacji. Jeśli jednak wada jest duża, przy której doszło do wysunięcia licznych narządów, operacja może być przeprowadzona w kilku etapach. Po zakończeniu operacji dziecko umieszcza się na oddziale intensywnej terapii dla noworodków.
Zobacz także: Zapalenie uchyłków – jak z nim walczyć
Ryzyko operacji korygującej wytrzewienie
Ryzyko znieczulenia i operacji ogólnej to:
- Reakcje alergiczne na leki
- Problemy z oddychaniem
- Zakażenie i krwawienie
Jeśli chodzi o ryzyko związane z operacją korygującą wytrzewienie, to:
- Problemy z oddychaniem: mogą pojawić się, jeśli przestrzeń brzucha dziecka jest mniejsza niż normalnie. Noworodek może potrzebować rurki intubacyjnej i prowadzenia długotrwałej sztucznej wentylacji, przez kilka dni lub tygodni po operacji.
- Zapalenie tkanki wyściełającej ścianę brzucha
- Uraz narządów
- Tymczasowy paraliż jelita cienkiego
- Przepuklina ściany brzucha
Zabiegi uzupełniające
Oprócz operacji dzieci z wytrzewieniem często potrzebują również innych metod leczenia, takich jak:
- Odżywianie przez zgłębnik nosowo-żołądkowy. Wprowadza się go przez nos w celu opróżnienia żołądka i utrzymania go w tym stanie.
- Płyny i składniki odżywcze doprowadzone przez żyłę
- Tlen
- Antybiotyki zapobiegające infekcjom
- Leki przeciwbólowe
Gdy po operacji funkcjonowanie jelit wróci do normy, rozpoczyna się karmienie przy użyciu sondy nosowo-żołądkowej. Jednak karmienie doustne będzie odbywać się bardzo powoli. Wyjście ze szpitala następuje od 15 do 25 dni po przeprowadzeniu operacji.
Przeczytaj również: Polipy jelita grubego -charakterystyka i objawy
Zapobieganie wytrzewieniu
Zapobieganie polega na zapewnieniu odpowiedniej opieki prenatalnej ze zdrowymi nawykami i koniecznych konsultacji w celu uniknięcia powikłań. Po postawieniu diagnozy potrzebna jest specjalistyczna opieka i odpowiednie postępowanie medyczne.
W takich przypadkach znaczącą rolę odgrywają badania ultradźwiękami. Po 30-tym tygodniu ciąży zaleca się cotygodniowe badanie ultrasonograficzne.
Zasadniczo noworodki z wytrzewieniem mają niską wagę ciała. Około 10 do 20% jelit jest dotkniętych wadą. Stopień wady jelitowej w dużej mierze determinuje rokowanie noworodka.
W ostatnich latach procent noworodków które przeżyły znacznie się podniósł. Wynika to z wczesnego wykrywania i stosowania prenatalnych protokołów kontrolnych, a także odpowiedniej intensywnej terapii.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Padula, A. M., Yang, W., Schultz, K., Tom, L., Lin, B., Carmichael, S. L., … & Shaw, G. M. (2016). Gene variants as risk factors for gastroschisis. American Journal of Medical Genetics Part A, 170(11), 2788-2802. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5096035/
- CDC. (2015). Facts about gastroschisis. Centers for Disease Control and Prevention. https://www.cdc.gov/ncbddd/birthdefects/gastroschisis.html
- Safavi, A., & Skarsgard, E. D. (2015). Advances in the Surgical Treatment of Gastroschisis. Surgical technology international, 26, 37. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26054989/