Topiramat - możliwe zastosowania i najczęstsze skutki uboczne
Topiramat to lek należący do rodziny leków przeciwpadaczkowych. Pacjenci zwykle przyjmują go doustnie w leczeniu padaczki. Oprócz padaczki, którą omówimy później, jest również stosowany w leczeniu zespołu Lennoxa-Gastauta, a także padaczki opornej na leczenie, w tym skurczów dziecięcych związanych z zespołem Westa.
Ponadto Topiramat jest również stabilizatorem nastroju, stosowanym w leczeniu zaburzeń osobowości typu borderline. W niektórych przypadkach pacjenci przyjmują go między innymi w leczeniu depresji.
Topiramat został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1980 roku. Jednak dopiero w 1995 roku uzyskał aprobatę do stosowania jako lek przeciwdrgawkowy w leczeniu padaczki zarówno u dzieci, jak i u dorosłych.
Topiramat a padaczka
Padaczka to choroba, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy i powoduje nieprawidłowe działanie mózgu.
W ten sposób pacjent może mieć napady padaczkowe lub wykazywać okresy dziwnego zachowania. Mogą również doświadczyć dziwnych wrażeń. W niektórych przypadkach pacjent może nawet stracić przytomność.
Istnieją dwa główne rodzaje napadów:
- Napady ogniskowe: pozornie występują, gdy zaangażowana jest tylko jedna część mózgu. Mogą powodować utratę przytomności, a nawet nie dawać żadnych objawów.
- Napady uogólnione: wydają się obejmować wszystkie części mózgu. Można je również dalej klasyfikować jako napady nieobecności, toniczne, atoniczne, kloniczne, miokloniczne i toniczno-kloniczne.
Objawy padaczki różnią się w zależności od rodzaju padaczki, na którą cierpi pacjent. Kiedy dana osoba ma napad, jeśli wystąpi ponownie, zwykle będzie to ten sam typ. W ten sposób objawy będą podobne między jednym epizodem a drugim.
W jaki sposób Topiramat działa na organizm?
Topiramat swoje działanie przeciwpadaczkowe zawdzięcza przede wszystkim zdolności do stymulowania kanałów chlorkowych aktywowanych przez neuroprzekaźnik GABA, a także zdolności do hamowania neuroprzekaźników pobudzających.
GABA i inne neuroprzekaźniki, takie jak adrenalina i serotonina, to substancje chemiczne wytwarzane przez organizm. Ich celem jest zatem przekazywanie sygnałów z jednego neuronu do drugiego. W zależności od neuroprzekaźnika, o którym mowa, neurony przekazują taki lub inny rodzaj impulsów, wywołując w ten sposób kaskadę różnych sygnałów.
Kiedy neurony wydzielają GABA, wytwarzają sygnał hamujący i zmniejszają impulsy nerwowe. W ten sposób ten neuroprzekaźnik odgrywa ważną rolę w zachowaniu, poznaniu i reakcji organizmu na stres.
W przeciwieństwie do innych leków przeciwdrgawkowych wydaje się, że Topiramat bardziej blokuje propagację napadów, niż zwiększa próg drgawkowy.
Krótko mówiąc, wydaje się, że Topiramat ma wiele mechanizmów działania, które wyjaśniają jego skuteczność u pacjentów z napadami, które nie ustępują po zastosowaniu innych leków. To farmaceutyk o długim czasie działania i szerokim marginesie terapeutycznym.
Przeczytaj także: Epilepsja – czym jest ta choroba i jak z nią żyć?
Skutki uboczne Topiramatu
Topiramat, podobnie jak wszystkie dostępne na rynku leki, może powodować szereg skutków ubocznych, o których należy pamiętać.
Do najczęstszych skutków ubocznych należą zmiany w odczuwaniu smaku i mrowienie w głowie lub kończynach. Oprócz tego inne częste działania niepożądane to:
- Infekcje górnych dróg oddechowych.
- Biegunka.
- Mdłości.
- Anoreksja i utrata apetytu.
- Problemy ze snem, senność lub bezsenność.
- Problemy z pamięcią.
- Zawrót głowy.
Inne udokumentowane działania niepożądane to:
- Układ sercowo-naczyniowy: lekarze zgłaszali przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, bez ustalenia związku przyczynowego z leczeniem.
- Układ trawienny
- Metaboliczny: prawdopodobnie spowodowany działaniem moczopędnym.
- Układ moczowo-płciowy: kamienie nerkowe (kamica nerkowa) związane z hamowaniem anhydrazy węglanowej.
- Oczy: podwójne widzenie, mimowolny ruch gałek ocznych (oczopląs), a także ból oka
- Inne: zmiany w menstruacji, utrata słuchu, zapalenie gardła i krew w moczu (krwiomocz).
Wniosek
Podsumowując, Topiramat jest powszechnie stosowanym lekiem. Lekarze przepisują go do leczenia napadów toniczno-klonicznych i padaczki. Pacjenci przyjmują go również w leczeniu zespołu Lennoxa-Gastauta i innych padaczek opornych na leczenie.
Dodatkowo wymaga recepty lekarskiej i może wywołać szereg skutków ubocznych. Nieprawidłowe stosowanie Topiramatu może spowodować poważne komplikacje zdrowotne.
Z tego powodu zalecamy przestrzeganie zaleceń lekarza. Zwróć się do swojego lekarza lub farmaceuty w przypadku jakichkolwiek obaw związanych z tym lekiem.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- AEMPS. (2012). Ficha técnica: Topiramato.
- Medin Catoira, J., Medin Medin, J. H., & López Berruezo, J. (2011). Topiramato: efectos secundarios a nivel ocular. Revisión a propósito de un caso. Sanidad Militar. https://doi.org/10.4321/s1887-85712011000200007
- Domingues, R. B., Kuster, G. W., & Aquino, C. C. H. (2007). Treatment of trigeminal neuralgia with low doses of topiramate. Arquivos de Neuro-Psiquiatria. https://doi.org/10.1590/S0004-282X2007000500011