Toksyczni członkowie rodziny: obroń się!
Wśród członków każdej rodziny są również tacy, którzy myślą tylko i wyłącznie o sobie. Dla osiągnięcia swoich celów pogrywają z nami i manipulują naszymi emocjami. Taka sytuacja jest bardzo niekomfortowa i nie ma na nią uniwersalnej i prostej recepty. Czy w takim razie można obronić się przed toksycznymi członkami rodziny?
Gdy najbliżsi z rodziny sprawiają ból…
Specjaliści są zgodni, co do tego, iż zarówno toksyczni znajomi, jak i członkowie rodziny to coś, co skutecznie może zatruwać nasze życie. Jednak o ile szkodliwą znajomość można dość łatwo zakończyć, problem pojawia się, gdy toksyczną osobą jest nasza matka, małżonek czy rodzeństwo.
Całkowite odcięcie się od bliskiej rodziny jest niemal niemożliwe. A to dlatego, że ponieważ relacje i zależności są w tym wypadku zbyt złożone i skomplikowane. Dla niektórych więzy rodzinne są jedną z najważniejszych wartości. Jednak nieraz dla własnego zdrowia i równowagi psychicznej trzeba odważyć się na ograniczenie kontaktu z bliską osobą.
Przykładem toksycznej rodzinnej relacji są rodzice wtrącający się w życie swoich dzieci. Nagminnie krytykujący wybory życiowe, partnera czy znajomych. Oczywiście nie można zawsze pozostawać głuchym na rady innych ludzi. Każdy popełnia błędy i ma do tego pełne prawo. Jednak co zrobić, gdy członek rodziny nie tyle stara się nam pomóc, lecz raczej ciągle nas rani? Jak się zachowywać wobec takiej osoby? Oto kilka odpowiedzi…
Przeczytaj również: Decyzje, z których nie musisz nikomu się tłumaczyć
1. Ustal granice: niech najbliżsi wiedzą, na co nie mogą sobie pozwalać
Najlepiej będzie omówić tę zasadę na przykładzie. Idziesz na obiad do rodziny Twojego partnera i serwowane są bardzo pikantne dania. Mimo że nie lubisz ostrych potraw i wiesz, że Ci szkodzą, nie chcesz nikogo urazić, więc jesz obiad razem ze wszystkimi.
Niestety okazuje się, że od tej pory za każdym razem Twoi teściowe będą częstować Cię czymś niezwykle pikantnym. W końcu więc nie masz wyboru i mówisz, że nie możesz jeść takich potraw. Prawdopodobnie usłyszysz wtedy: Ale dlaczego nie powiedziałaś nic wcześniej?!
To tylko jeden z wielu możliwych przykładów. Dlatego też warto jak najszybciej dać do zrozumienia innym osobom, co możesz, a czego nie możesz zaakceptować. Jeśli nie możesz lub nie chcesz towarzyszyć jakiemuś członkowi rodziny na zakupach, powiedz mu to od razu. Jeśli nie podoba Ci się, jak ktoś wtrąca się w Twoje metody wychowawcze, nie czekaj, tylko natychmiast zwróć tej osobie uwagę.
Niech Twój głos i Twoja opinia na dany temat zostaną usłyszane. Jasno wyznaczając granice musisz pamiętać, by robić to w spokojny i wyważony sposób. Mówienie o swoich emocjach i odczuciach nie musi oznaczać palenia za sobą mostów. To nie egoizm, to szczerość!
2. Naucz się grzecznie odmawiać i mówić o swoich potrzebach
Czasami lęk przed zranieniem kogoś jest silniejszy niż nasze własne dobre samopoczucie. Często dusimy coś w sobie, bojąc się wprost odmówić lub powiedzieć, co nas boli. Gdy członkowie rodziny oskarżają Cię o brak należytej troski czy opieki, nie bój się powiedzieć głośno, że prawda jest inna i że zawsze jesteś do ich dyspozycji.
Bądź szczery i wyrozumiały, ale nie ukrywaj swoich uczuć i powiedz, co Ci się nie podoba. Najbliżsi muszą wiedzieć, dlaczego czujesz się tak, a nie inaczej i powinni zadbać także o Twój komfort psychiczny i potrzeby.
3. Dbaj o członków rodziny, ale nie zapominaj o sobie
Wiemy, że nie da się nie troszczyć o członków swojej rodziny i jest to całkowicie normalne, jednak nie możesz zapominać, że Ty też masz swoją wartość i potrzeby, które powinny być respektowane.
Aby stać się dojrzałą i szczęśliwą osobą, konieczne jest poczucie własnej wartości i stabilność emocjonalna. Jeśli ktoś w Twoim najbliższym otoczeniu przekracza granice, rani Cię i odbiera energię, spróbuj ograniczyć kontakt z taką osobą i zdystansować się do tej sytuacji. To pozwoli Ci zachować wewnętrzny spokój i zdrowie psychiczne!
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Dunsmore, J. C., Booker, J. A., & Ollendick, T. H. (2013). Parental emotion coaching and child emotion regulation as protective factors for children with oppositional defiant disorder. Social Development. http://doi.org/10.1111/j.1467-9507.2011.00652.x
- McCoy, D. C., & Raver, C. C. (2011). Caregiver emotional expressiveness, child emotion regulation, and child behavior problems among head start families. Social Development. http://doi.org/10.1111/j.1467-9507.2011.00608.x
- Rojas-Marcos, L. (2014). La familia: de relaciones tóxicas a relaciones sanas. Grijalbo. https://megafilesxl.com/files-upload/470lf.pdf
- Zemp, M., Merrilees, C. E., & Bodenmann, G. (2014). How much positivity is needed to buffer the impact of parental negativity on children? Family Relations. http://doi.org/10.1111/fare.12091