Świerzb u ludzi: przyczyny, objawy i leczenie
Świerzb u ludzi to pasożytnicza choroba zakaźna wywoływana przez roztocze Sarcoptes scabiei odmiany hominis. Pasożyt ten od bardzo dawna utrzymuje bliski związek z człowiekiem, gdyż pierwsze doniesienia o jego istnieniu pochodzą z XII wieku. Choroba jest rozprzestrzeniona na całym świecie, a jej cykliczne wybuchy epidemiczne występują co 15 lat.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) świerzb u ludzi dotyka około 200 milionów osób na całym świecie w pewnym momencie życia. Ponadto szacuje się, że 10% populacji w miejscach o niskich dochodach cierpi z powodu tego pasożyta.
Jakie objawy wywołuje świerzb u ludzi?
Głównym objawem choroby jest intensywne swędzenie skóry, które staje się bardziej dokuczliwe w nocy. Choć brzmi to nieprzyjemnie, samica roztocza zaczyna tworzyć tunele w warstwie rogowej skóry, powodując reakcję alergiczną układu odpornościowego na pasożyta.
Narodowa Biblioteka Medycyny w Stanach Zjednoczonych zestawiła różne objawy kliniczne świerzbu u ludzi. Wśród nich możemy wymienić przede wszystkim:
- Silne swędzenie, częściej pojawiające się w nocy i podczas upałów. Samica roztocza jest bardziej aktywna w tych warunkach, powodując dyskomfort odczuwany pod skórą.
- Wysypka skórna, najbardziej widoczna w fałdach łokci, kolan oraz między palcami u rąk i nóg. Pachy, pod piersiami, wnętrze stawów i okolice genitaliów to miejsca największej prezentacji.
- Czerwonawe wrzody na skórze, powstające w wyniku drapania i tunelów tworzonych przez świerzbowca.
- Cienkie bruzdy na skórze, czyli tak zwane przeczosy. Powstają one w miejscach tuneli wydrążonych przez pasożyta.
Należy zauważyć, że u niemowląt i małych dzieci wysypka zwykle rozprzestrzenia się na całym ciele. Miejsca szczególnie dotknięte chorobą to głowa, twarz i szyja.
Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj również ten ciekawy tekst: Świąd skóry (swędzenie): objawy, przyczyny i zalecenia
Kiedy trzeba iść do lekarza?
Jak wskazała Klinika Mayo, w przypadku jakichkolwiek objawów świerzbu konieczna jest wizyta u lekarza. W każdym razie nie trzeba jednak zbytnio się martwić.
Zapalenie skóry, miejscowe reakcje alergiczne i podrażnienia kontaktowe mogą w wielu przypadkach być mylone ze świerzbem. Dlatego konieczne jest udanie się do specjalisty, aby dokładnie zdiagnozować swój przypadek.
Co powoduje świerzb u ludzi?
Jak już wspomnieliśmy, świerzb u ludzi jest wywoływany przez roztocze Sarcoptes scabiei hominis, czyli przez świerzbowca ludzkiego. Gatunek ten mierzy około 300 do 450 mikronów (w przypadku samic) i jest ektopasożytem zdolnym do życia jedynie w kontakcie z żywicielem. Bez kontaktu z żywicielem nie żyje dłużej niż 4 dni.
Samica i samiec kopulują na skórze żywiciela, a następnie samica zaczyna drążyć tunele w warstwie rogowej naskórka, aby złożyć jaja. Jak wskazują badania, pasożyt ma skłonność do pewnych obszarów skóry, takich jak wewnętrzna część nadgarstków, zewnętrzna krawędź dłoni i przestrzenie międzypalcowe.
Należy zauważyć, że pies lub kot ze świerzbem nie powoduje poważnych chorób u ludzi, jeśli dojdzie do zarażenia. Każdy żywiciel ma bowiem specyficzną odmianę pasożyta. Jeśli więc świerzbowiec koci wejdzie w kontakt z ludzką skórą, zaczyna w niej drążyć, ale umiera. Dlatego też zakażenia odzwierzęce mają charakter łagodny i są samoograniczające.
Grupy ryzyka i powikłania
Istnieje również poważniejsza postać choroby, zwana świerzbem norweskim. Powoduje on masową inwazję pasożyta (podczas gdy w większości przypadków gospodarz nie przechowuje więcej niż 10 do 15 osobników). Świerzb norweski dotyczy głównie następujących grup ryzyka:
- Osoby z przewlekłymi zaburzeniami, które osłabiają układ odpornościowy: przykładami są chorzy na HIV i przewlekłą białaczkę.
- Pacjenci z innymi patologiami, czyli z chorobami współistniejącymi.
- Osoby starsze i w bardzo podeszłym wieku żyjące w domach opieki zdrowotnej.
W takich przypadkach jest również możliwe, że pacjenci będą cierpieć z powodu wtórnych zakażeń bakteryjnych. Ponieważ roztocze niszczy powierzchowne obszary skóry i powoduje obrażenia, ułatwia to wejście patogenów, które w innym przypadku nie mogłyby się dostać.
Świerzb u ludzi – diagnostyka i leczenie
Jak podaje portal Planned Parenthood, większość przypadków świerzbu u ludzi jest wykrywana tylko na podstawie obserwacji objawów skórnych pacjenta. W niektórych przypadkach można wykonać badanie zeskrobiny ze skóry w dotkniętych obszarach w celu potwierdzenia diagnozy.
Za pomocą mikroskopu obserwuje się próbki jaj i odchodów roztoczy.
Leczenie zazwyczaj opiera się na stosowaniu kremów do skóry, które nakłada się 1 lub 2 razy dziennie na całe ciało. Ze względu na łatwą zdolność zarażania, wszystkie osoby żyjące w jednym domu mogą wymagać leczenia zapobiegawczego.
W większości przypadków stosuje się leki wydawane na receptę, takie jak:
- Krem z permetryną: środek stosowany u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 2 miesięcy w celu zwalczania świerzbu. Jest to krem do stosowania miejscowego, który niesie bardzo niewiele zagrożeń.
- Lotion Lindan – odpowiedni tylko dla tych, u których nie przyniosło wyników stosowanie innych zatwierdzonych metod leczenia.
- Krotamiton: jak wskazuje portal Cigna, jest to kolejny ze środków świerzbobójczych stosowany bezpośrednio na skórę lub do spożycia w tabletkach. Ten lek wykazuje znaczny wskaźnik niepowodzeń, więc permetryna pozostaje najlepszą opcją.
- Iwermektyna: zalecana szczególnie dla grup ryzyka i osób ze świerzbem norweskim.
Wskazówki i zapobieganie
Istnieje wiele sposobów uniknięcia zarażenia i rozprzestrzeniania się świerzbu u ludzi. Oto kilka bardzo przydatnych wskazówek w tej sprawie:
- Wszyscy mieszkający w tym samym domu muszą się poddać leczeniu: po zidentyfikowaniu osoby zakażonej wszyscy mający bezpośredni kontakt i członkowie rodziny muszą nałożyć przepisany krem na skórę.
- Konieczne jest wypranie wszystkich materiałów, które mają kontakt z pacjentem: ta higienizację należy przeprowadzić w 60 stopniach Celsjusza, ponieważ jest to temperatura, w której giną jaja świerzbowca.
- Podobnie, rozległą i dokładną higienizację należy powtórzyć po zakończeniu leczenia.
- Lepiej unikać stosunków seksualnych do czasu zakończenia przyjmowania leku.
Możesz być zainteresowany również tym tematem: Choroby skóry – jak skutecznie im zapobiegać?
Świerzb u ludzi można leczyć
Świerzb u ludzi to problem związany ze społeczno-ekonomicznymi warunkami życia w danym regionie. Występuje znacznie częściej w ubogich w zasoby krajach tropikalnych, gdzie nawet 10% dzieci wykazuje objawy choroby. Im gorsza infrastruktura zdrowotna, tym większe prawdopodobieństwo zarażenia.
Na szczęście leczenie jest zwykle dość proste i skuteczne. Dość uciążliwa może być natomiast konieczność ekstremalnej higienizacji otoczenia także konieczność leczenia wszystkich osób z najbliższego otoczenia osoby dotkniętej chorobą.
Jeśli bowiem takie środki ostrożności nie zostaną podjęte lub zostaną zlekceważone, pasożyt może pojawić się ponownie.
To może Cię zainteresować ...