Spodziectwo – objawy i leczenie

Spodziectwo to wada wrodzona, która może powodować problemy z oddawaniem moczu, seksem i płodnością, o ile nie jest leczona. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej!
Spodziectwo – objawy i leczenie

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 13 kwietnia, 2023

Spodziectwo to wada wrodzona u mężczyzn, w której otwarcie cewki moczowej nie znajduje się na końcu penisa. Nieprawidłowo umieszczony otwór cewki moczowej można zlokalizować w dowolnym miejscu, od obszaru tuż poniżej czubka penisa aż do moszny. Spodziectwo pojawia się zazwyczaj między 8 a 14 tygodniem ciąży.

Spodziectwo i jego rodzaje

Istnieją różne stopnie tego schorzenia. Niektóre przypadki są cięższe niż inne. Stopień choroby zależy od lokalizacji otworu cewki moczowej:

  • Spodziectwo żołędziowe. Otwór znajduje się w pobliżu żołędzi.
  • Proksymalne. Otwór znajduje się na obszarze penisa.
  • Dystalne. Otwór znajduje się na obszarze, w którym penis łączy się z moszną.

Jeśli schorzenie to jest nieleczone, może później powodować problemy, takie jak trudności w oddawaniu moczu lub uprawianiu seksu.

Przyczyny i czynniki ryzyka

Chociaż przyczyna spodziectwa jest zwykle nieznana, uważa się, że w większości przypadków jest to spowodowane kombinacją genów i czynników środowiskowych. Niektóre z tych czynników to elementy środowiskowe, które dotyczą matki, diety matki i niektórych leków przyjmowanych w ciąży.

Spodziectwo u niemowlęcia

Ponadto ryzyko spodziectwa jest związane z takimi aspektami jak:

  • Historia rodzinna.
  • Genetyka. Niektóre odmiany genetyczne mogą odgrywać rolę w zmianie hormonów stymulujących tworzenie męskich narządów płciowych.
  • Wiek matki. Niektóre badania sugerują, że dzieci urodzone przez matki powyżej 35 roku życia mogą być bardziej narażone na spodziectwo.

Objawy

W większości przypadków otwór cewki moczowej znajduje się w granicach żołędzi penisa. Rzadziej znajduje się pośrodku lub u jego podstawy. Objawy spodziectwa mogą obejmować:

  • Otwarcie cewki moczowej poza żołędzią penisa.
  • Skrzywienie penisa w dół.
  • Penis może wyglądać specyficznie, ponieważ napletek pokrywa tylko jego górną część.
  • Nieprawidłowe oddawanie moczu.

U większości niemowląt spodziectwo jest zdiagnozowane krótko po urodzeniu. Jednak w przypadku niewielkiego przesunięcia otwarcia cewki moczowej diagnoza może być trudniejsza.

Leczenie spodziectwa

Leczenie spodziectwa zależy od rodzaju wady. W większości przypadków pacjent wymaga operacji, aby skorygować schorzenie. Operacja ta jest zwykle wykonywana u dzieci w wieku od trzech miesięcy do trzech lat. W niektórych przypadkach lekarze decydują się na operację przeprowadzaną etapami. Istnieją różne metody chirurgiczne, takie jak:

  • Umieszczenie otworu cewki moczowej we właściwym miejscu.
  • Korygowanie krzywizny prącia.
  • Korygowanie skóry otaczającej otwór cewki moczowej.

Ponieważ lekarze mogą potrzebować napletka w celu skorygowania penisa, eksperci nie zalecają obrzezania dzieci ze spodziectwem. Operacja jest zazwyczaj ambulatoryjna; bardzo rzadko dziecko musi spędzać noc w szpitalu. Zabieg jednak nie jest konieczny, jeśli wada nie wpływa na zdolność oddawania moczu na stojąco, funkcje seksualne lub odkładanie się nasienia.

Ten artykuł może Cię zainteresować: Niebezpieczne pozycje seksualne dla penisa – poznaj je!

Procedura

Chirurg użyje kawałka napletka lub tkanki z innego obszaru, aby utworzyć rurkę, która wydłuży cewkę moczową. Umożliwi to przesunięcie otworu na czubek penisa. Podczas operacji lekarze umieszczają w cewce sondę, aby zachowała ona swój nowy kształt.

Sonda jest zazwyczaj usuwana po dwóch tygodniach. Jeśli wada nie zostanie naprawiona, może prowadzić do problemów takich jak:

  • trudności w kontrolowaniu i kierowaniu strumieniem moczu,
  • zakrzywienie penisa podczas erekcji,
  • zmniejszenie płodności,
  • problemy osobiste z powodu wyglądu penisa.

Większość pacjentów ma dobre rokowania po operacji, a ich stan pozwala na normalne funkcjonowanie penisa. Operacja wpływa również na wygląd tej części ciała.

Po operacji zaleca się wizyty kontrolne u urologa. Ponadto zaleca się, aby dziecko pojawiło się na badaniu kontrolnym po osiągnięciu wieku dojrzewania, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Serrano Durbá, A., Cortés Sáez, J., Domínguez Hinarejos, C., & García Ibarra, F. (2012). Hipospadias. Revista Espanola de Pediatria.

  • Gorduza, D., Vigier, S., Mure, P.-Y., Demede, D., & Mouriquand, P. (2012). Cirugía del hipospadias. EMC – Urología. https://doi.org/10.1016/s1761-3310(11)71194-x

  • Pacheco-Mendoza, B. A., & Rendón-Macías, M. E. (2016). Hipospadias, un problema pediátrico. Revista Mexicana de Pediatria.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.