Sologamia, czyli ślub z samym sobą
Sologamia to małżeństwo z samym sobą podejmowane przez ludzi, którzy nie chcą uzależniać swojego szczęścia od innych. Wiele osób wierzy w mity o miłości takie jak ten o znalezieniu drugiej połówki jabłka. Powoli się od tego odchodzi.
Pojawiała się nowa grupa jednostek, które nie chcą, by ich szczęście zależało od innych i uważają się za kompletne. To przekonanie prowadzi ich do ślubu z samym sobą. Jak do tej pory to praktyka popularniejsza wśród kobiet.
Sologamia to nie samotność
Obserwując taką postawę z zewnątrz można pomyśleć, że to podejście typowe dla samotników lub narcyzów, którzy nie chcą się niczym dzielić.
Sologamia to jednak nie samotność. Jej zwolennicy uważają, że najlepsze możliwe towarzystwo to oni sami. Badania wskazują na następującą definicję samotności według Sullivana:
“Nieprzyjemne doświadczenie będące wynikiem braku bliskości międzyludzkiej”.
Lub:
“Brak relacji przywiązania zapewniających jednostce poczucie bezpieczeństwa”.
Sologamia zakłada jednak, że poczucie bezpieczeństwa powinno się czerpać z siebie samego, a nie z zewnątrz.
Czytaj teraz: Zadania ślubne pana młodego i panny młodej
Czym jest to zjawisko?
Osoby praktykujące sologamię obiecują oferować sobie samym zaangażowanie bez oczekiwania go od innych. Ich dobre samopoczucie, zaufanie i spełnienie zależy więc od nich samych i pochodzi z wnętrza.
Chociaż to nowa tendencja, staje się coraz popularniejsza na całym świecie.
U podstaw koncepcji małżeństwa z samym sobą leżą:
- Niechęć od uzależniania własnego szczęścia od innych.
- Niechęć do konwencjonalnego małżeństwa.
- Wola uniknięcia rozwodu i kryzysów.
- Brak wiary w powodzenie tradycyjnego małżeństwa.
Sologamia w prawie
Ważnym aspektem jest fakt, że jak na razie sologamia wpasowuje się w lukę w prawie. Z czasem może ona jednak zostać wypełniona, jako że coraz więcej kobiet decyduje się na taką praktykę. Jeśli się to nie zmieni, prawo może na to zareagować.
Czytaj dalej: Języki miłości: poznaj 5 przykładów
Sologamia i jej celebrowanie
Przy takim typie małżeństwa kobieta ubiera się w suknię ślubną, zaprasza gości i organizuje wesele. Zwykle zamawia ogromny tort i wynajmuje salę weselną. Potem często wybiera się w podróż poślubną.
Kobieta często zaręcza się sama ze sobą i nosi pierścionek na palcu serdecznym. Istnieją już firmy organizujące tego typu celebracje.
Firmy te zajmują się planowaniem wesela. Zbierają także historie kobiet decydujących się na taki krok. Przemowy na takich ślubach bywają bardzo poruszające:
“Przysięgam kochać siebie i szanować się każdego dnia i nie sabotować się ani nie wpuszczać porażki do mojego życia. Obiecuję traktować siebie jak najlepiej”.
Jest to zdecydowanie ciekawa tendencja. Śluby tego typu bywają celebrowane nad brzegiem morza lub w kościele, jeśli dana osoba sobie tego życzy. Wszystko jest możliwe, gdy chodzi o miłość własną.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Comas d’Argemir, D. (1985). Soltería, crisis de valores y cambio de estructuras familiares. El País (Edición Digital) | Sociedad.
- El sentimiento de soledad en adultos. (2013). Medicina U.P.B.
- Manalang-Gloria, A. (2000). Soledad. Feminist Studies. https://doi.org/10.2307/3178599
- Meraz, M. G., García, A. S., Elena, R. M., & Saldaña, G. (2012). Actitudes hacia la transformación de la vida en pareja: soltería, matrimonio y unión libre. Psicología Iberoamericana. https://doi.org/1405-0943
- LA SOLTERÍA EN MUJERES DE MEDIANA EDAD. (2008). Reflexiones.
