Septoplastyka: na czym to polega?

Septoplastyka to operacja zmiany pozycji kanałów nosowych mająca na celu głównie ułatwienie oddychania.
Septoplastyka: na czym to polega?

Napisany przez Edith Sánchez

Ostatnia aktualizacja: 09 sierpnia, 2022

Septoplastyka jest zabiegiem chirurgicznym wykonywanym w celu skorygowania pozycji przegrody nosowej. Nieprawidłowa jego pozycja może bowiem powodować różne problemy zdrowotne, którym właśnie zapobiec ma ten zabieg.

Septoplastyka to operacja zmiany pozycji kanałów nosowych mająca na celu głównie ułatwienie oddychania. Odchylona przegroda, nawracający nieżyt nosa lub problemy z zapaleniem zatok należą do najczęstszych problemów pacjentów kwalifikujących się do tego zabiegu.

Septoplastyka znana jest również jako rekonstrukcja przegrody. Należy podkreślić, że nie jest to procedura estetyczna. Chociaż generuje zmianę kształtu nosa, celem interwencji nie jest poprawa wyglądu, a uniknięcie problemów zdrowotnych.

Co to jest septoplastyka?

Septoplastyka to korekcyjna procedura chirurgiczna stosowana do prostowania odchylonej przegrody nosowej. Przegroda powinna znajdować się na środku nosa. Jeśli nie jest prawidłowo wyrównana, jedna część może być zwężona, zapobiegając normalnemu przepływowi powietrza i powodując duszność.

Obecność nierównej przegrody nosowej nazywana jest dysmorfią przegrody. To zmiana chorobowa, której pochodzenie może być wrodzone lub nabyte. W tym pierwszym przypadku może powstać jako efekt uciśnięć wewnątrzmacicznych, urazów porodowych lub zmian w rozwoju twarzoczaszki. W drugim – urazów lub zaburzeń harmonicznych.

Skrzywienie nosa może powodować niedrożność, oddychanie głównie przez usta, skłonność do bezdechu sennego lub uczucie suchości w ustach. To problem, który zwykle jest spowodowany alergiami lub wąskimi kanałami nosowymi.

Przegroda nosowa
Odchylona przegroda nosowa utrudnia normalne oddychanie i wymianę gazów.

Septoplastyka: jak wygląda zabieg?

Septoplastyka odbywa się przy znieczuleniu ogólnym – w większości przypadków. Jest to operacja ambulatoryjna, czyli nie wymaga długotrwałego internowania.

Pacjenta, który ma przejść przez ten zabieg, umieszcza się na plecach. Głowa powinna być podniesiona nad tułowiem, w nachyleniu około 30 stopni.

Zabieg rozpoczyna się od nacieków zwężających naczynia krwionośne i znieczulających błonę śluzową przegrody. Ma to umożliwić prawidłowe rozwarstwienie między chrząstką a kością. Następnie unosi się śluzówkę, która jest wewnętrzną wyściółką nosa. W ten sposób odsłania się tkanki, które trzeba przebudować.

Czasem podczas zabiegu konieczne jest usunięcie małych części kości i chrząstki. Następnie następuje umieszczenie błony śluzowej z powrotem na miejscu i zamknięcie jej przysłoną. Zatyczkę do nosa zwykle pozostawia się na 48 godzin, aby nie pojawiały się siniaki ani krwawienie.

Być może uznasz także ten artykuł za interesujący: Perforacja przegrody nosowej: przyczyny, objawy i leczenie

Różnice między septoplastyką i plastyką nosa

Ogólnie rzecz biorąc, każda operacja nosa nazywana jest plastyką nosa. Jednak septoplastyka i plastyka nosa to nie to samo. Podczas gdy pierwsza ma na celu korektę dysmorfii przegrody i ściany nosa, druga – zmianę kształtu nosa.

Plastyka nosa to operacja, która modyfikuje strukturę zewnętrzną nosa, poprawiając jego estetyczny wygląd. Choć czasem może to pomóc w prawidłowym funkcjonowaniu nosa, operacja ta nie ma tego konkretnie na celu. Podsumowując, główną różnica jest taka, że podczas gdy plastyka nosa jest operacją pochodzenia medycznego, plastyka nosa ma pochodzenie estetyczne.

Przed i po zabiegu: co wziąć pod uwagę?

Przed zabiegiem należy porozmawiać z lekarzem o tym, jak się przygotować i jakie ryzyko może się z wiązać z jego wykonaniem. Pod ręką należy mieć swoją historię medyczną, aby w pełni móc odpowiedzieć na pytania specjalisty.

Lekarz wykona badanie lekarskie zewnętrznej i wewnętrznej części nosa. Wykonane przez niego zdjęcia mogą służyć jako punkt odniesienia podczas samego zabiegu.

Przed operacją należy unikać leków takich jak ibuprofen lub aspiryna, ponieważ mogą one zwiększyć krwawienie. Jeśli jesteś palaczem, zostaniesz poproszony o niepalenie przez kilka dni przed operacją. Poprzedniego dnia nie powinieneś jeść zbyt dużo, należy też powstrzymać się od napojów alkoholowych.

Po operacji należy pamiętać, aby:

  • odpoczywać z lekko podniesioną głową,
  • unikać wydmuchiwania nosa przez kilka tygodni,
  • nosić ubrania na zamek, które można otworzyć z przodu lub z tyłu, aby nie przechodziły przez głowę,
  • nie wykonywać intensywnych czynności, takich jak aerobik,
  • jeść niezbyt gorące pokarmy i unikać alkoholu,
  • nie palić przez pierwszych kilka miesięcy.
Po operacji nosa
Czas rekonwalescencji po septoplastyce różni się w zależności od konkretnego przypadku. Zawsze jednak należy przestrzegać instrukcji w celu zmniejszenia powikłań.

Zapewne zaciekawi Cię także nasz inny artykuł: Odmłodnieć bez operacji – naturalne maseczki

Rekonwalescencja po zabiegu septoplastyki

Odczucie łagodnego obrzęku twarzy, bólu głowy i niedrożności nosa w pierwszym dniu po septoplastyce to normalne objawy. Dolegliwości podczas rekonwalescencji są zwykle łagodne i można je łatwo kontrolować za pomocą doustnych środków przeciwbólowych. Zatory zwykle ustępują w ciągu tygodnia.

Zgodnie z ogólnymi zasadami, zostaniesz poinformowany(-na), żeby przez cały dzień po operacji odpoczywać. Aby złagodzić obrzęki, na twarz można stosować zimne okłady, bez nawilżania nosa. Przez pierwsze 24 godziny nie należy brać kąpieli ani pryszniców.

Aby wyczyścić obszar nosa, musisz postępować zgodnie z instrukcjami, które zostaną Ci przekazane przed rejestracją.

Jeśli masz problemy z oddychaniem, ciężkie krwawienia z nosa, które nie ustępują, ból, który nie ustaje po zastosowaniu środków przeciwbólowych, wysoką gorączkę i dreszcze, czujesz dezorientację lub sztywność karku, skontaktuj się z lekarzem lub udaj się do szpitala.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Contreras, V., Carrasco-Labra, A., Andrews, N., Brignardello-Petersen, R., & Pantoja, R. (2012). Estudio transversal de la desviación del tabique nasal en las fisuras unilaterales operadas. Cir Pediatr, 25(2), 75-7.
  • Awuapara Flores, S. (2018). Evaluación tomográfica del septum nasal y profundidad del arco palatino posterior en los diferentes patrones faciales verticales de pacientes del Servicio de Ortodoncia de la Clínica Docente UPCH en el periodo 2009 al 2016.
  • Arias-Gallo, J., González-Otero, T., Pingarrón-Martín, L., & Palacios-Weiss, E. (2018). Septoplastia extracorpórea para la correción nasal en casos complejos. Resultados en 16 pacientes. Revista Española de Cirugía Oral y Maxilofacial, 40(1), 7-14.
  • Gómez, Justino Rodríguez-Alarcón, et al. “La patología neonatal asociada al proceso del parto.” Junta Directiva de la Asociación Española de Pediatría (2002): 161.
  • Soria, J. H., et al. “Tratamiento de la desviación nasal inaparente.” Cirugía Plástica Ibero-Latinoamericana 36.3 (2010): 223-230.
  • Canto Vidal, Bernardo. “Rinoplastia primaria y secundaria.” MediSur 10.5 (2012): 375-379.
  • Arias, Jessica Karina Borja, et al. “Tratamiento antiplaquetario prequirúrgico y postquirúrgico.” RECIMUNDO 3.3 ESP (2019): 906-918.
  • Tellez-Galicia, Dania Miriam, and Jaime Vera-Domínguez. “Septoplastia y rinoseptoplastia con anestesia local tumescente vs. anestesia general.” Revista de Sanidad Militar 66.1 (2012): 29-33.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.