Rozmiękanie rzepki: charakterystyka i leczenie

Rozmiękanie rzepki to schorzenie, które występuje dość często u młodych dorosłych lub młodzieży, która uprawia sport. Występuje również u starszych osób, które cierpią na takie schorzenia degeneracyjne jak choroba zwyrodnieniowa stawów.

Rozmiękanie rzepki to jedno z często spotykanych schorzeń kolan. Pamiętaj, że ten stan jest niezwykle podatny na urazy, ponieważ właśnie na nim opiera się waga ludzkiego ciała. Poza tym istnieją inne czynniki ryzyka, takie jak wiek, nadwaga, poziom aktywności, itp.

Warto zauważyć, że rozmiękanie rzepki to schorzenie, które dość często dotyka młodych dorosłych. Występuje częściej pośród osób uprawiających piłkę nożną, koszykówkę, tenisa, jazdę na rowerze, karate, kajakarstwo, rugby, lekkoatletykę i balet. Niezwykle podatne są na nią również osoby uprawiające wspinaczkę górską.

Obecnie toczy się debata dotycząca używania terminu “rozmiękanie rzepki”. Pierwsze słowo odnosi się do mięknięcia chrząstki kolana. Jednak zaczęto go używać do diagnozowania każdej osoby odczuwającej ból w tym stawie.

W dzisiejszych czasach środowisko naukowe uznaje za bardziej prawidłowe mówienie o syndromie rzepkowo-udowym, a nie o rozmiękaniu rzepki, gdy dokładna przyczyna bólu kolana nie jest znana. Jednak termin “rozmiękanie rzepki” jest akceptowalny pod względem medycznym.

Na czym polega rozmiękanie rzepki?

Rzepka to płaskie kości umieszczone w przedniej części kolana. Łączą się stawowo z kością udową, a ich główna funkcja to ochrona i wspieranie przesuwania się stawu. Rozmiękanie rzepki to schorzenie degeneracyjne, które dotyka chrząstkę umieszczoną na stawowej powierzchni rzepki.

Kiedy to schorzenie zaczyna się rozwijać, kość zostaje wystawiona na bezpośrednie pocieranie podczas ruchu stawu. W większości przypadków pojawia się z powodu mięknięcia chrząstki, wywołując ból w przedniej części kolana.

Chrząstka działa w stawach jak warstwa amortyzująca. Składa się w 90% z wody i w 10% z komórek. Dzięki temu jest w stanie znieść siłę uderzeń. Rozmiękanie rzepki pojawia się ponieważ chrząstka zmieniła swoją strukturę. Dlatego też przestaje być gładka, a zamiast tego staje się ostra i szara.

Następnie chrząstka staje się cieńsza i mniej regularna. Czasami pojawiają się w niej pęknięcia, a nawet dochodzi do jej złamania. W takich przypadkach kolano wydaje kliknięcia i odgłosy podczas wykonywania niektórych ruchów. Występuje również dotkliwy ból.

Przyczyny problemu

Główna przyczyna rozmiękania rzepki to powtarzające się urazy kolana. Innymi słowy, powtarzające się ruchy wywierając nacisk na chrząstkę. Właśnie dlatego schorzenie to częściej dotyka sportowców.

Poza tym problem ten może wiązać się również z innymi czynnikami, jak choćby:

• Problemy natury anatomicznej, związane ze złym ułożeniem kolana lub złym ułożeniem rzepki,
• Silne uderzenia w kolano podczas upadku na zgięte kolano lub uderzenia o jakiś przedmiot,
• Niewłaściwe bieganie, które wynika z zaburzeń w stopach lub nogach, albo z chodzenia w butach na obcasach,
• Wcześniejsze dyslokacje lub pęknięcie kolana,
• Nadwaga,
• Atrofia lub słabość mięśni,
• Różnica w długości nóg,
• Wyraźnie wygięcie kręgosłupa.

Cechy charakterystyczne

Zazwyczaj ból pojawia się podczas wykonywania aktywności fizycznej. Zwiększa się, gdy pacjent biega po twardym podłożu lub gdy wchodzi po schodach i z nich schodzi. Poza tym występuje, gdy pozostaje w pozycji, która wymaga zginania kolan przez dłuższy czas. W takim przypadku występuje także sztywność.

Podczas zginania kolana, w którym występuje rozmiękanie rzepki, często można usłyszeć charakterystyczne kliknięcia. Z czasem zaburzenie to wywiera wpływ na siłę mięśni nóg i chodzenie.

Takie schorzenie rzepki jest postępujące. Tym samym wyróżniamy następujące poziomy zaawansowania:

• 1 stopień. Chrząstka mięknie i pojawia się obrzęk.
• 2 stopień. Zdjęcia diagnostyczne ukazują, że w chrząstce pojawiają się zwłóknienia oraz dochodzi do strzępienia.
• 3 stopień. W chrząstce pojawiają się pęknięcia. Niektóre z nich są bardzo wyraźne i sięgają aż do najgłębszych warstw.
• 4 stopień. Pojawia się owrzodzenie. Stan z 3 stopnia pogarsza się i staje się bardziej widoczny.
• I w końcu 5 stopień. Pojawia się sklerotyzacja, czy patologiczne zwiększenie gęstości chrząstki. Rozwija się z powodu pogorszenia owrzodzenia, które dotyka całą kość podchrząstkową.

Aby poradzić sobie z tym schorzeniem, na początku stosuje się najbardziej typowe leczenie zachowawcze. Jeśli nie przyniesie ono oczekiwanych rezultatów, trzeba zdecydować się na przeprowadzenie operacji.