Rodzaje bulimii i zagrożenia z nią związane
Czy wiesz, że istnieją różne rodzaje bulimii? Chociaż wiele osób słyszało o tej chorobie, nie zawsze jest do końca jasne, w jakich formach może się ona objawiać.
W każdym razie, jak pokazują niektóre artykuły naukowe, ten typ zaburzenia odżywiania jest jednym z najczęściej występujących u nastolatków, zwłaszcza u kobiet.
Objawy bulimii i czynniki związane z jej pojawieniem różnią się w zależności od przypadku. Choroba ta często wiąże się też z presją społeczną dotyczącą osiągnięcia i utrzymania idealnej sylwetki. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, zapraszamy do dalszej lektury.
Co to jest bulimia?
Bulimia, czyli “żarłoczność psychiczna” (bulimia nerviosa), to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się nawracającymi napadami objadania się, po których stosowane są metody kompensacyjne.
Może to być wywołanie wymiotów, nadużywanie środków przeczyszczających, post lub bardzo intensywne ćwiczenia. Jej głównym celem jest uniknięcie przybierania na wadze.
Często diagnozuje się ten typ patologii, gdy opisane wyżej sytuacje występują dwa razy w tygodniu przez okres trzech miesięcy. Ważne jest, aby odróżnić bulimię od zespołu napadowego objadania się, w którym nie ma mechanizmów kompensacyjnych.
W bulimii, zmiany w sposobie odżywiania się i obsesyjne zachowania dotyczące kontroli masy ciała prowadzą do pogorszenia stanu fizycznego i psychospołecznego. W konsekwencji dochodzi do stanu niedożywienia, który upośledza najważniejsze funkcje organizmu, zwłaszcza mózgu.
Chociaż choroba ta najbardziej dotyka populację kobiet, bulimia występuje również u mężczyzn, dzieci i nastolatków obojga płci w wieku przed okresem dojrzewania. Napadowe objadanie się zwykle rozpoczyna się po okresie diety. Ponadto przebieg choroby może mieć charakter przewlekły lub przerywany, z okresami ciągłej remisji.
Artykuł opublikowany przez Hiszpańskie Stowarzyszenie Pediatryczne wyraźnie wskazuje również grupy większego ryzyka. Bulimia najczęściej dotyka osoby, które zajmują się tańcem, lekkoatletyką i gimnastyką artystyczną a jeszcze częściej modelki.
Zobacz także ten ciekawe artykuł: Jakie są objawy cechujące zakażenie żołądka i jelit?
Jakie są rodzaje bulimii?
U pacjentów z bulimią obserwuje się nieustanna troskę o sylwetkę i masę ciała. Dlatego osoby, które na nią cierpią, stosują restrykcyjny wzorzec odżywiania, który obejmuje zakazy żywnościowe i ekstremalne diety.
Według badania „Bulimia nerviosa i jej podtypy” w bulimii można wyróżnić dwa główne rodzaje zaburzenia. Opisujemy je szczegółowo poniżej.
Rodzaje bulimii : typ przeczyszczający lub bulimia przeczyszczająca
W bulimii przeczyszczającej osoba chora często przyjmuje środki przeczyszczające, moczopędne i inne leki wpływające na metabolizm. Podobnie, ucieka się do samodzielnego wywoływania wymiotów, stosowania lewatyw i innych metod, które pozwalają jej „odwrócić” skutki nadmiernego spożycia.
Charakterystyczną cechą osób z tą postacią zaburzenia jest to, że często doprowadzają do przeczyszczenia na osobności. Jednak z biegiem czasu w organizmie zachodzą niekorzystne na zmiany, które obejmują między innymi uszkodzenie gardła, problemy z zębami a także z przewodem pokarmowym.
Rodzaje bulimii: typ nieprzeczyszczający
W przeciwieństwie do poprzedniego typu, w tym rodzaju bulimii nie występuje przeczyszczanie. Zamiast tego, osoba skupia się na zachowaniach kompensacyjnych. W tym typie osoba chora zakłada, że spożywany pokarm zostanie strawiony i wchłonięty przez organizm. Dlatego nie stosuje wymiotów ani leków moczopędnych ani przeczyszczających.
W zamian za to, przeprowadza jednak działania, które „kompensują objadanie się”, takie jak forsowne ćwiczenia fizyczne lub post stosowany przez długi czas.
Jakie są zagrożenia związane z tą chorobą?
Obydwa rodzaje bulimii wiążą się z poważnymi zagrożeniami dla zdrowia. Kiedy choroba przedłuża się w czasie lub nawraca, może prowadzić do następujących konsekwencji:
- Niewydolność nerek.
- Brak równowagi elektrolitowej lub chemicznej.
- Próchnica zębów.
- Problemy z trawieniem lub zaparcia
- Odwodnienie
- Niedobory składników odżywczych.
- Problemy sercowe.
- Choroba dziąseł
Jak leczy się żarłoczność psychiczną?
Leczenie bulimii może się różnić w zależności od osoby a także w zależności od tego, w jakiej formie ona występuje. Jednak ze względu na to, że jest to zaburzenie o podłożu psychologicznym, dowody naukowe sugerują, że leczenie powinno przebiegać dwukierunkowo.
Z jednej strony powinno koncentrować się na edukacji na temat diety i odżywiania, a z drugiej na zdrowiu psychicznym.
Jednym z głównych celów takiej terapii jest rozwijanie zdrowej samooceny i przyjaznych relacji z jedzeniem. W związku z tym można zaimplementować:
- Stosowanie leków przeciwdepresyjnych, o ile specjalista je zaleci.
- Terapię psychologiczną, indywidualną i rodzinną.
- Edukację żywieniową przez specjalistę w tej dziedzinie.
- W przypadku powikłań leczenie może również obejmować hospitalizację.
W rzeczywistości istnieją ośrodki i programy stacjonarne, w których pacjenci otrzymują całodobową opiekę i wsparcie.
Zobacz także ten ciekawy artykuł: Choroby psychiczne: 10 najczęstszych powodów
Wszystkie rodzaje bulimii wymagają profesjonalnej opieki
Bulimia, niezależnie od tego, jak się objawia, wymaga szybkiej interwencji ze strony specjalisty. To zaburzenie nie ustępuje samoistnie i ma tendencję do nasilania się z czasem. Dlatego konieczna jest wczesna diagnoza i jak najszybsze podjęcie leczenia.
Dlatego podczas konsultacji u specjalisty należy wziąć pod uwagę wszelkie objawy ostrzegawcze. Lekarze, dietetycy i psychologowie pokierować pacjentem i pomóc w wyrobieniu zdrowych praktyk, aby przezwyciężyć chorobę.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Glazer, K. B., Sonneville, K. R., Micali, N., Swanson, S. A., Crosby, R., Horton, N. J., … & Field, A. E. (2019). The course of eating disorders involving bingeing and purging among adolescent girls: Prevalence, stability, and transitions. Journal of Adolescent Health, 64(2), 165-171.
- Nagl, M., Jacobi, C., Paul, M., Beesdo-Baum, K., Höfler, M., Lieb, R., & Wittchen, H. U. (2016). Prevalence, incidence, and natural course of anorexia and bulimia nervosa among adolescents and young adults. European child & adolescent psychiatry, 25(8), 903-918.
- Acerete, D. M., Trabazo, R. L., & Ferri, N. L. (2013). Trastornos del comportamiento alimentario: Anorexia nerviosa y bulimia nerviosa. Protocolo AEPED. Capítulo, 7.
- Rava, M. F., & Silber, T. J. (2004). Bulimia nerviosa (Parte 1): Historia. Definición, epidemiología, cuadro clínico y complicaciones. Archivos argentinos de pediatría, 102(5), 353-363.
- Puentes, M. S. (2005). La bulimia nerviosa y sus subtipos. Diversitas, 1(1), 79-87.