Poporodowe zatrzymanie moczu. Jak je leczyć?
Poporodowe zatrzymanie moczu to stan, w którym występuje niezdolność do swobodnego oddania moczu 6 do 12 godzin po porodzie drogą pochwową. Najczęstszą tego przyczyną są nierozluźnione mięśnie wyścielające dno miednicy. Okoliczności te może pogorszyć szczególnie bolesne nacięcie krocza lub medyczne wspomaganie porodu.
Ważny w tej kwestii jest odpowiedni dobór środków i dawek leków znieczulających, a dzięki temu utrzymanie poziomu bólu na odpowiednim poziomie. W ten sposób, mięśnie dna miednicy będą mogły się rozluźnić a Ty będziesz mogła spokojnie oddać mocz.
Poporodowe zatrzymanie moczu i jego rodzaje
Poporodowe zatrzymanie moczu możemy rozróżnić na:
- Objawowe. Rozpoznajemy je po dyskomforcie towarzyszącemu wydalaniu moczu.
- Ukryte lub bezobjawowe. W tym przypadku diagnozę wystawia lekarz na podstawie ilości resztkowego płynu po oddaniu moczu pierwszego dnia po porodzie. Zatrzymanie występuje jeśli ta ilość jest równa lub większa niż 150 ml.
Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia poporodowego zatrzymania moczu
Przedstawimy teraz czynniki które zwiększają ryzyko wystąpienia tej niekomfortowej przypadłości.
- Wydłużony pierwszy i drugi etap porodu
- Poród wspomagany
- Znieczulenie zewnątrzoponowe
- Pierwszy poród
Ponadto eksperci biorą pod uwagę nacięcie krocza i wagę noworodka jako czynniki ryzyka dla wystąpienia bezobjawowego zatrzymania moczu. Wczesne wykrycie czynników ryzyka jest bardzo ważne, ponieważ pozwala lekarzom na podjęcie odpowiednich działań minimalizując niepożądane skutki uboczne porodu.
Pomaga to również dobrać odpowiednie leczenie aby szybko przywrócić prawidłowe funkcjonowanie pęcherza.
Sprawdź również: Problemy z nietrzymaniem moczu: 5 rozwiązań
Diagnoza
W przeważającej ilości przypadków diagnozuje się poporodowe zatrzymanie moczu w formie objawowej. Ma ono miejsce, kiedy pacjentka nie może oddać moczu po 6 do 12 godzin po porodzie.
Leczenie pacjentek z poporodowym zatrzymaniem moczu
Kobiety które przebyły tradycyjny lub wspomagany poród pochwowy powinny oddać mocz w ciągu pierwszych 12 godzin. Jeśli chodzi o pacjentki które przeszły cesarskie cięcie, powinny one oddać mocz w pierwszych kilku godzinach po usunięciu stałego cewnika. Innymi słowy, około 12 godzin po operacji.
Jeśli nie występuje to w danych ramach czasowych, lekarze powinni odpowiednio dopasować leczenie środkami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi. Ponadto, pacjentka musi zostać poddana przerywanemu cewnikowaniu. Dzięki temu lekarze mogą na tej podstawie ocenić współczynnik diurezy pacjentki i podawać odpowiednie ilości płynów.
Jeśli w kolejnych 3-4 godzinach nie wystąpi spontaniczne oddanie moczu, pacjentka musi przejść kolejne cewnikowanie przerywane, przy użyciu cewnika jednorazowego. W przypadku gdy to nie przyniesie skutku, niezbędne będzie kolejna interwencja. W tym przypadku, jako trzecie cewnikowanie używany jest cewnik Foleya, który pacjentka musi stosować przez tydzień.
Pacjentka musi ścisnąć zamknięty cewnik i otworzyć go za każdym razem, kiedy czuje potrzebę oddania moczu. Może jednak nie odczuwać tej potrzeby, dlatego to bardzo ważne aby otwierać cewnik co około trzy godziny w celu opróżnienia pęcherza. Cewnik Foleya sprawi, że mocz nie będzie się nadmiernie gromadził i powodował uczucia dyskomfortu.
Dowiedz się więcej: Jak naturalnie wyleczyć infekcję dróg moczowych?
Leczenie farmakologiczne
Lekarze mogą przepisywać leki w celu zapobiegania występowaniu powikłań u pacjentek którym zastosowano cewniki moczowe. Niektóre z nich to:
- Fosfomycyna 3g w proszku. Pacjentka powinna przyjmować ten lek co 72 godziny podczas używania cewnika.
- Ponadto różne leki przeciwzapalne, w celu zmniejszenia miejscowego stanu zapalnego.
Podsumowanie
Podczas porodu kluczowe jest odpowiednie dobieranie środków znieczulających i utrzymywanie ich na optymalnym poziomie. Dzięki temu poporodowe zatrzymanie moczu może nie wystąpić, a pomoże to również uniknąć innych powikłań towarzyszących porodowi.
Istnieją efektywne sposoby na poradzenie sobie z niezdolnością do swobodnego oddawania moczu z pomocą cewników. Skonsultuj się z lekarzem na temat powikłań związanych z porodem drogą pochwową, oraz sposobami jak ich uniknąć.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Arcay-Ferreiro, E., Ferro-Castaño, A. M., Fernández-González, B., García-Rodríguez, B., Gonález-Gómez, J. M., Rodriguez-Del Amo, M. D., & Viaño-López, C. (2012). Sondaje vesical. Protocolo de enfermería. Asociación Española de Enfermería En Urología.
- Kanashiro, A., Nervo, N., Salas, D., wong, A., Capell, M., Younes, S., & Villavicencio, H. (2013). Retención de orina en el embarazo y el postparto TT – Retention of urine in pregnancy and postpartum. Actas Fund. Puigvert.
- Barakat, Ruben; Bueno, Clara; Díaz de Durana, Alfonso; Coterón, Javier; Montejo, R. (2013). Efecto de un programa de ejercicio físico en la recuperación post-parto. Estudio piloto. Archivos de Medicina Del Deporte.
