Pamięć skóry - czy wiesz, co to takiego?

Pamięć skóry wiąże się z podwyższonym ryzykiem jej uszkodzeń w dłuższej perspektywie. Szkody w DNA komórek akumulują się i trudno je zatrzymać.

Napisane i zweryfikowane przez lekarz Leonardo Biolatto.

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

Pamięć skóry jest realna. To nie poetycka metafora ani tytuł powieści. Mowa o zjawisku coraz lepiej zbadanym przez dermatologów. Ma ono przede wszystkim związek z ekspozycją na słońce i powodowanymi przez nią szkodami.

Skóra to jeden z najrozleglejszych organów w ciele. W sumie ma dwa metry średnicy i waży ponad 4 kilogramy. Składa się z trzech warstw:

• Tkanki podskórnej
• Skóry właściwej
• Naskórka

Organ ten działa jak osłona organizmu przed czynnikami zewnętrznymi. Co więcej, odgrywa ważną rolę dla naszego wyglądu, a także samooceny. Gdy patrzymy w lustro, widzimy przecież głównie tkanki tworzące skórę.

Wiele osób nie bierze pod uwagę faktu, że skóra wymaga szczególnej uwagi i że należy ją chronić przed pewnymi niebezpieczeństwami takimi jak ekspozycja na słońce. W tym artykule wyjaśniamy, na czym polega pamięć skóry.

Pamięć skóry – co to takiego?

Pamięć skóry to przedziwne zjawisko. Nie ma nic wspólnego z pamięcią mózgu w powszechnym rozumieniu. Chodzi mianowicie o to, że skóra, która była nadmiernie eksponowana na słońce może z większym prawdopodobieństwem doświadczyć uszkodzeń w przyszłości.

Innymi słowy, u osoby, która dużo wystawiała się na słońce bez odpowiedniej ochrony, mogą po latach wystąpić zmiany na skórze. Mogą być to zmiany łagodne, przednowotworowe, lub złośliwe.

Nawet jeśli podczas kontaktu ze słońcem nie pojawiają się poparzenia, nie da się uniknąć zmian skórnych na dłuższą metę. To główny powód dla którego zaleca się korzystanie z kremów chroniących przed promieniowaniem UV. Faktor ochrony powinien wynosić przynajmniej 30. Kremem należy pokrywać wszystkie odsłonięte partie ciała.

Jak działa pamięć skóry?

Promieniowanie ultrafioletowe światła słonecznego wnika w głąb skóry. Wyróżniamy promienie typu UVB i UVA. Te drugie przenikają przez chmury, a nawet szyby i docierają do skóry właściwej.

Ten typ promieniowania penetruje tak głęboko, że wiąże się go z procesami starzenia się skóry i powstawaniem przebarwień. Co więcej, może uszkadzać DNA komórek i powodować mutacje prowadzące do raka skóry.

Promieniowanie UVB nie jest w stanie penetrować tak głęboko w skórę i działa tylko na poziomie naskórka. Odpowiada więc za poparzenia słoneczne. Ma jednak też związek z powstawaniem nowotworów skóry, dlatego należy chronić się przed jednym i drugim typem promieniowania.

Pamięć skóry bazuje na uszkadzaniu DNA komórek przez promieniowanie. Początkowo uszkodzenia te regenerują się. Z czasem jednak dochodzi do ich akumulacji i odbudowa nie jest już możliwa. Wówczas pojawia się nowotwór.

Zawsze chroń skórę

Pamięć skóry zaczyna się od narodzin. Wczesna ekspozycja na słońce bez odpowiedniej ochrony dodatkowo zwiększa ryzyko wystąpienia uszkodzeń skóry. Dlatego dzieci należy szczególnie chronić w godzinach, gdy promieniowanie słoneczne jest najsilniejsze.

Co więcej, powinniśmy być świadomi zależności pomiędzy ekspozycją na słońce a rakiem skóry. Jasna karnacja i oczy to czynnik ryzyka, ale nie oznacza to, że pozostałym nic nie grozi. Nowotwór skóry to jeden z najczęściej występujących.

Dlatego zawsze powinniśmy chronić skórę. Co więcej, zaleca się unikania solarium. Pojawienie się uszkodzeń skóry nie powinno być powodem ignorowania tych wskazówek.