Olej z pestek winogron: zalety i zastosowania
Dzięki owocowemu aromatowi i smakowi olej z pestek winogron jest szeroko stosowany w maceracji mięs i przygotowywaniu sosu winegret. Jest również popularny w kosmetologii ze względu na wysoki poziom kwasu linolowego – kwasu tłuszczowego omega-6, który może korzystnie wpłynąć na zdrowie naszej skóry.
Olej ten, pozyskiwany z nasion znajdujących się w owocach winorośli, swoją popularność zawdzięcza wysokiemu stężeniu zawartych w nim związków chemicznych. Należą do nich tłuszcze wielonienasycone i witamina E. Jak przetwarzać olej z pestek winogron?
Jaki jest jego skład? Jakie ma zastosowanie? Dowiedz się wszystkiego na ten temat.
W jaki sposób pozyskuje się olej z pestek winogron?
Z nasion tych owoców otrzymuje się olej z pestek winogron, uważany za produkt uboczny winiarstwa. Przez tysiące lat winiarze nie wiedzieli, co z nimi zrobić. Jednak technologia pozwoliła im opracować proces, w którym mogą pozyskać olej bezpośrednio z nasion.
Aby go uzyskać, nasiona są miażdżone i poddawane działaniu specjalnych rozpuszczalników. Podnoszone jednak obawy dotyczące stosowania tych substancji, ponieważ niektóre z nich, w tym przypadku heksan, mają szkodliwy wpływ na zdrowie.
Jednak rozpuszczalniki te mają tendencję do zanikania w procesie produkcyjnym. Nie ma naukowych dowodów na to, że pozostałości heksanu w oleju z pestek winogron powodują krótko- lub długoterminowe szkody dla zdrowia. Oczywiście innym powodem do niepokoju jest potencjalny wpływ na środowisko.
A to oznacza, że musisz upewnić się, że zakupiony przez Ciebie olej z pestek winogron zawiera na opakowaniu informację, w jaki sposób został uzyskany. W przypadku braku takiej adnotacji musisz założyć, że był to proces chemiczny.
Przeczytaj także: Ciemne winogrona – 5 powodów, by po nie sięgnąć
Skład oleju z pestek winogron
Według badań opublikowanych w Nutrition and Metabolic Insights, olej z pestek winogron zawiera związki fenolowe i nienasycone kwasy tłuszczowe. Dzięki temu ma właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Ogólnie rzecz biorąc zawartość kwasów tłuszczowych w tym oleju prezentuje się następująco:
- Kwasy nasycone stanowią 10%.
- 16% to kwasy jednonienasycone.
- 70% stanowią kwasy wielonienasycone.
Większość tych wielonienasyconych tłuszczów zawiera kwasy omega-6. Według wyników badań są one związane ze wzrostem ryzyka wystąpienia stanu zapalnego w ludzkim organizmie w porównaniu z kwasami omega-3. Jest to również potwierdzone przez inne badania, które łączą wysokie spożycie kwasów tłuszczowych omega-6 ze zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób przewlekłych.
Istnieją jednak dowody naukowe, które potwierdzają, że kwas linolowy nie zmienia poziomu markerów stanu zapalnego we krwi. W tym kontekście nie można mieć pewności, że dieta bogata w kwasy omega-6 jest bezpośrednią przyczyną choroby. Nadal potrzebujemy dalszych badań, aby uzyskać rozstrzygające wyniki.
Z drugiej strony, olej z pestek winogron jest również źródłem witaminy E. Pojedyncza łyżka stołowa zawiera jej 3,9 miligrama, co stanowi 19% dawki zalecanego dziennego spożycia.
Jakie inne zastosowania ma olej z pestek winogron?
Chociaż wiemy, że olej z pestek winogron może poprawić zdrowie skóry zwalczając trądzik, poprawiając kondycję przetłuszczającej się skóry i odmładzając tkanki skórne, nie są to jedyne jego zastosowania. Możemy go również wykorzystać w kuchni i na potrzeby aromaterapii. Przedstawmy więc poniżej nieco więcej szczegółów:
W kuchni
Ponieważ olej z pestek winogron cechuje się wysokim punktem dymienia, możemy używać go do smażenia. Jednak nie jest to zalecane, ponieważ jest on źródłem tłuszczów wielonienasyconych. Według badań opublikowanych w Vascular Pharmacology, tego typu tłuszcze mają tendencję do niekorzystnego reagowania na tlen w wysokich temperaturach.
Mogą z łatwością przyczyniać się do powstawania szkodliwych związków i wolnych rodników. Dlatego staraj się unikać wykorzystywania tego oleju do smażenia, a zamiast tego używaj go w roli dressingu do sałatek, dodawaj do majonezu, wypieków lub mielenia mięsa.
W aromaterapii
Przewlekły stres może wywołać wiele poważnych problemów skórnych, w tym trądzik, wypadanie włosów, suchość skóry, wysypki, a nawet przedwczesne starzenie się. Na szczęście eksperci zapewniają nas, że aromaterapia łagodzi niepokój.
Ponadto wydaje się, że olej z pestek winogron może służyć jako nośnik lub olej bazowy dla tych zastosowań, a także być wykorzystywany podczas sesji obejmujących masaż.
Możliwe zagrożenia związane z olejem z pestek winogron
Dla tych, którzy nie są uczuleni na ten olej, ryzyko jego stosowania na skórę jest niewielkie. Jeśli nie wiesz, czy masz alergię, czy też nie, wystarczy prosty test. Polega on na nałożeniu niewielkiej ilości olejku na skórę, np. na nadgarstki lub kostki i odczekanie 24 godzin.
Jeśli po tym czasie nie ma reakcji alergicznej (jak plamy lub wysypka), oznacza to, że skóra może go tolerować.
Jednak według National Center for Complementary and Comprehensive Health (NCCIH) olej z pestek winogron może nie być dobrym rozwiązaniem dla niektórych osób. W szczególności ci, którzy cierpią na choroby krwi, ci, którzy mają przejść operację i ci, którzy przyjmują antykoagulanty takie jak warfaryna, powinni go unikać.
Ponadto badania opublikowane w Journal of the American Oil Chemists ‘Society wykazały, że niektóre oleje z pestek winogron mogą zawierać szkodliwe poziomy wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA).
Jest to grupa ponad 100 substancji chemicznych, o których wiadomo, że są rakotwórcze dla zwierząt. Na razie efekty te nie zostały zaobserwowane u ludzi.
Dowiedz się także czegoś na inny temat: Użądlenia pszczół – 8 domowych lekarstw
Nie każdy może używać oleju z pestek winogron
Olej z pestek winogron pochodzi z nasion znajdujących się w owocach winorośli. Są one produktem ubocznym produkcji wina, więc aby wytworzyć olej, musimy je zmiażdżyć i użyć rozpuszczalników.
Niektórzy ludzie nie akceptują tego procesu, ponieważ uważają go za niezdrowy. Jednak nie ma przekonujących dowodów na to, że rozpuszczalniki mogą powodować zagrożenie dla naszego organizmu.
Jeśli chodzi o jego zalety, możemy zauważyć poprawę zdrowia skóry, zarówno w walce z trądzikiem, leczeniu suchej skóry, redukcji cieni pod oczami, jak i stymulowaniu odmładzania tkanek. Poza kosmetykami ma on zastosowanie w gastronomii i aromaterapii.
Nie każdy może używać tego oleju. Jeśli jesteś uczulony, cierpisz na chorobę krwi, planujesz poddać się operacji lub przyjmujesz leki przeciwzakrzepowe, powinieneś unikać jego spożywania i miejscowego stosowania na skórę.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Garavaglia, J., Markoski, M. M., Oliveira, A., & Marcadenti, A. (2016). Grape Seed Oil Compounds: Biological and Chemical Actions for Health. Nutrition and metabolic insights, 9, 59–64. https://doi.org/10.4137/NMI.S32910
- Simopoulos, A. P. (2006). Evolutionary aspects of diet, the omega-6/omega-3 ratio and genetic variation: nutritional implications for chronic diseases. Biomedicine & pharmacotherapy, 9(60), 502–507. https://doi.org/10.1016/j.biopha.2006.07.080
- Russo G. L. (2009). Dietary n-6 and n-3 polyunsaturated fatty acids: from biochemistry to clinical implications in cardiovascular prevention. Biochemical pharmacology, 77(6), 937–946. https://doi.org/10.1016/j.bcp.2008.10.020
- Su, H., Liu, R., Chang, M., Huang, J., & Wang, X. (2017). Dietary linoleic acid intake and blood inflammatory markers: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. Food & function, 8(9), 3091–3103. https://doi.org/10.1039/c7fo00433h
- Ng, C. Y., Leong, X. F., Masbah, N., Adam, S. K., Kamisah, Y., & Jaarin, K. (2014). Heated vegetable oils and cardiovascular disease risk factors. Vascular pharmacology, 61(1), 1–9. https://doi.org/10.1016/j.vph.2014.02.004
- Moret, S., Dudine, A. & Conte, L. S. (2000). Processing effects on the polyaromatic hydrocarbon content of grapeseed oil. Journal of the American Oil Chemists’ Society, 77, 1289–1292. https://doi.org/10.1007/s11746-000-0203-5
