Najczęstsze błędy rodzicielskie
Kto mówi, że rodzicielstwo jest łatwe, kłamie. Ta rola stanowi nie tylko ogromne wyzwanie, ale także daje przestrzeń na błędy rodzicielskie. Obejmuje wiele aspektów, które dotyczą zarówno wyzwań, jakie stawia dziecko w swojej wyjątkowości (wszystkie dzieci są inne), jak i naszych własnych wyobrażeń o tym, co jest słuszne, a co przydatne. I co nie mniej ważne, znaczenie ma również moment życia, w którym się znajdujemy.
Aby jeszcze utrudnić sprawę, musimy do tego wszystkiego dodać opinię dziadków, ciotek i sąsiadów, a także porady nauczycieli szkolnych, ekspertów i pediatrów. Oczywiście, oprócz dobrych intencji i przygotowania się, ważne jest, aby pamiętać, że wszyscy będziemy popełniać błędy rodzicielskie.
Przyjrzyjmy się niektórym z najczęstszych, aby uniknąć ich powtarzania i aby z czasem ich konsekwencje stały się mniej widoczne.
Możesz również przeczytać ten artykuł: Czym jest zdrowy egoizm i jak możesz go praktykować?
Najczęstsze błędy rodzicielskie
Czasami te błędy pojawiają się z powodu ignorancji, a czasami z powodu świadomych reakcji. Innym razem mogą się po prostu zdarzyć, ponieważ improwizujemy.
Istnieje wiele powodów, dla których działamy i interweniujemy w edukację dzieci w taki czy inny sposób. Dlatego nikt nie jest zwolniony z popełniania błędów rodzicielskich.
Autorytarne style rodzicielskie
Nadmiernie autorytarne wychowanie oznacza nadmierną kontrolę, sztywność, niewiele oznak uczucia i karę jako powtarzający się środek wychowawczy. Na krótką metę spotykamy posłuszne dzieci, które w rzeczywistości są uległe i starają się unikać konfliktów.
Jednak w miarę jak się rozwijają, podejmują decyzje w oparciu o strach przed autorytetem, a nie dlatego, że rozumieją korzyści płynące z zachowania w określony sposób. Z kolei mogą w przyszłości naturalizować złe traktowanie i nakazy od innych. Konsekwencją może być również buntowniczość.
Autorytaryzm uniemożliwia kontakt z emocjami, słuchanie i zrozumienie innych. Dlatego wychowywane w ten sposób dzieci mogą w przyszłości stać się bardzo nieelastyczne i motywowane jedynie przestrzeganiem reguły.
Zbytnia nadopiekuńczość
Najczęstsze błędy rodzicielskie obejmują również nadopiekuńczość. Dzieci wychowane pod kloszem w przyszłości nie będą w stanie się bronić i stawić czoła trudnościom, bo zawsze robił to za nich ktoś inny. W konsekwencji wpływa to na ich samoocenę i często występuje niska tolerancja na frustrację.
Nadmierna pobłażliwość i brak granic
Niektórzy rodzice popadają jednak w przeciwną skrajność. Czasami robią to, ponieważ nie chcą już dłużej słuchać napadów złości swoich podopiecznych. Innym razem dzieje się tak dlatego, że wygodniej jest im powiedzieć „tak” niż próbować ustalać granice.
Bez względu na przyczynę, często zgadzamy się na niewłaściwe zachowania, które następnie się powtarzają i są trudne do wykorzenienia. Dlatego w przyszłości często spotykamy młodych ludzi, którzy mają niską tolerancję na frustrację i nie akceptują odpowiedzi „nie”.
Dziecko jako absolutne centrum życia
Może to być trochę irytujące i nieprawdopodobne, ale to prawda. Pierwsze lata życia wymagają od rodziców poświęcenia dzieciom dużej uwagi, ponieważ jest to wrażliwy okres, w którym są bardzo zależne i dopiero rozwijają swoje umiejętności.
Jednak krok po kroku konieczne jest, aby powoli je puszczać, pozwalając im upaść, popełniać własne błędy i podejmować własne decyzje. Muszą także być w stanie rozpoznać, że inni ludzie również mają swoje własne ramy czasowe, pragnienia i potrzeby. Kiedy tak się nie dzieje, stają się wymagający, despotyczni i w dorosłym życiu nie potrafią zrozumieć, że nie są centrum wszechświata.
Podoba Ci się ten artykuł? Możesz również przeczytać: Nowy rozdział w życiu – daj sobie do niego prawo
Typowe błędy rodzicielskie – jak ich unikać
Niektóre z zaleceń dla wszystkich dorosłych zaangażowanych w rodzicielstwo są następujące:
- Pracuj nad własnymi lękami i niepewnością. Rozpoznaj swoje słabości. Dzięki samopoznaniu będziesz w stanie podejmować mądrzejsze decyzje. Nie będziesz tego robić pod wpływem impulsów, które wyzwalają pewne nieprzetworzone emocje. Uniemożliwi ci to przeniesienie swoich lęków i wszystkiego, co do ciebie należy, na twoje dzieci.
- Naucz się ustalać granice. Mówienie „Nie” jest bardzo zdrowe. Pozwala dzieciom na momenty nieszkodliwej frustracji, dzięki której uczą się rozumieć, że nie zawsze można uzyskać wszystko, czego chcą.
- Wychowuj je w oparciu o wartości. Szacunek, empatia, bycie miłym i pomaganie innym to wartości, których należy nauczyć dzieci. Przede wszystkim uczy się ich przykładem. Dlatego możesz zacząć od stosowania w praktyce tych wartości, zmuszając ich do współpracy i uczestniczenia w pracach domowych.
- Pracuj nad emocjami w domu. Ważne jest, aby dziecko nauczyło się poznawać siebie i swoje emocje oraz wykrywać emocje innych i odpowiednio postępować. W ten sposób może nauczyć się odczytywać sygnały z otoczenia. Na przykład, pracując nad emocjami, może rozpoznać, że dokuczanie naprawdę rani drugą osobę.
- Naucz ich wdzięczności za to, co codziennie otrzymują. W ten sposób kształtują wdzięczną postawę i uczą się doceniać wysiłek.
Można popełniać błędy rodzicielskie, ale trzeba też mieć strategię
Musimy wiedzieć, że błędy rodzicielskie będą się zdarzać i nie czuć się z tym źle. Nie ma przecież idealnych rodziców – tylko prawdziwi dorośli z krwi i kości, którzy starają się być najlepszą wersją samych siebie.
Jednak ważne jest, abyśmy byli w stanie prowadzić strategię rodzicielską, w której utrzymujemy w czasie pewną spójność i dzięki której przekazujemy wartości. Rodzina jest pierwszym środowiskiem, w którym dzieci uczą się istnieć, rozumieć, co jest dobre, a co złe, oraz rozwijać umiejętności potrzebne do życia w tym świecie.
Dlatego improwizowane i bezcelowe wychowanie ma swoje konsekwencje. Te konsekwencje mogą jedynie niezauważenie wpływać na codzienne życie rodziny; jednak będą miały wpływ na wszystkie inne dziedziny życia, w których ta młoda osoba będzie uczestniczyć w przyszłości.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Lira Mandujano, Jennifer, & Martínez Ruíz, Maria José, & Morales Chainé, Silvia, & Nieto, Javier (2017). CRIANZA POSITIVA Y NEGATIVA ASOCIADA A LOS PROBLEMAS SEVEROS DE CONDUCTA INFANTIL. Salud y drogas, 17(2),137-149.[fecha de Consulta 31 de Mayo de 2022]. ISSN: 1578-5319. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=83952052013
- Ramírez, María Aurelia (2005). PADRES Y DESARROLLO DE LOS HIJOS: PRACTICAS DE CRIANZA. Estudios Pedagógicos, XXXI(2),167-177.[fecha de Consulta 31 de Mayo de 2022]. ISSN: 0716-050X. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=173519073011