Nadciągnięcie mięśni - poznaj ich objawy i leczenie

Nadciągnięcie mięśni występuje, gdy występuje dynamiczne przeciążenie, zwykle z powodu nadmiernego wysiłku podczas aktywności fizycznej. Objawy i leczenie zależą od stopnia urazu.

Nadciągnięcie mięśni, powszechnie nazywane naderwaniem mięśni, to częściowe lub całkowite rozdarcie połączenia ścięgnowo-mięśniowego (strefa przejściowa między mięśniem i ścięgnem). Dochodzi do niego, gdy mięsień poddawany jest przesadnemu rozciąganiu, co powoduje pękanie włókien mięśniowych.

Uszkodzeniu mogą ulec również sąsiednie struktury, takie jak ścięgna lub naczynia krwionośne. W takim przypadku w uszkodzonym obszarze dość szybko pojawi się również siniak. Nadciągnięcie mięśni to jeden z częstszych urazów u osób uprawiających sport.

Kontuzje tego typu najczęściej występują na skutek dynamicznego przeciążenia, któremu często towarzyszą nagłe zmiany intensywności i pozycji. Zwykle wynika to z częstego i nadmiernego wysiłku w sportach o wysokiej intensywności, takich jak koszykówka, piłka nożna lub lekkoatletyka. Istnieją trzy różne stopnie nadciągnięcia mięśni w zależności od stopnia złamania:

• Nadciągnięcie mięśni łagodne lub pierwszego stopnia: mikroskopijny rozpad włókna mięśniowego. Ścięgno i sąsiednie naczynia krwionośne pozostają nienaruszone.
• Nadciągnięcie mięśni umiarkowane lub drugiego stopnia: częściowe pęknięcie włókna mięśniowego jak również sąsiednich więzadeł. Siniak powstaje w wyniku pęknięcia naczyń krwionośnych. W konsekwencji, mobilność dotkniętego obszaru ulega poważnemu ograniczeniu.
• Ciężkie nadciągnięcie mięśni trzeciego stopnia: całkowity rozpad włókien mięśniowych i więzadeł z całkowitą lub prawie całkowitą utratą funkcji. Występuje widoczny siniak i silna reakcja zapalna, której towarzyszy ostry ból.

Jakie objawy daje nadciągnięcie mięśni?

Objawy zależą od stopnia zerwania włókna mięśniowego, dlatego poniżej przedstawiamy klasyfikację urazu według stopnia uszkodzenia:

• Stopień 1: nie ma utraty funkcjonalności, pacjent zachowuje również pełną mobilność uszkodzonego miejsca. Występuje niewielkie zapalenie, któremu towarzyszy niewielki dyskomfort. W takich sytuacjach pacjent może nawet nie rozpoznać urazu aż do zaprzestania aktywności fizycznej, która go spowodowała, lub nawet do następnego dnia.
• Stopień 2: funkcjonalność ulega częściowemu ograniczeniu i następuje utrata mobilności. Pojawia się również wyraźny ból podczas dotykania dotkniętego obszaru związany z wystąpieniem stanu zapalnego i krwiaka. W takim przypadku pacjent uświadamia sobie doznanie urazu w tym samym momencie, w którym ma on miejsce. Ze względu na ból i utratę funkcjonalności, musi więc przerwać aktywność fizyczną.
• Stopień 3: następuje częściowa lub całkowita utrata mobilności w dotkniętym obszarze. Występuje obrzęk i krwiak, a także bardzo intensywny i silny ból, co sprawia, że ​​pacjent od razu zdaje sobie sprawę z doznanego urazu. Nieprawidłowości w tkance mięśniowej można dość łatwo wykryć już w badaniu palpacyjnym.

Leczenie

Nadciągnięcie mięśni stopnia 1

W pierwszych dniach zaleca się nakładanie lodu i ucisk dotkniętego obszaru. Doradza się również, odpoczynek, podniesienie kończyny i wykonywanie ćwiczeń izometrycznych, które powodują napięcie mięśni bez wykonywania ruchu. Następnie można przejść do aktywności fizycznej o charakterze łagodnym lub umiarkowanym w celu stopniowego powrotu do codziennej funkcjonalności.

Niektóre z zalecanych działań obejmują również: trening w basenie, delikatne rozciąganie lub podnoszenie lekkich ciężarów. Stosowanie leków przeciwzapalnych zwykle nie jest konieczne, ponieważ ból jest łagodny.

Nadciągnięcie mięśni 2 stopnia

Podobnie jak w przypadku łagodnego nadciągnięcia, w ciągu pierwszych 2-3 dni zaleca się nałożenie lodu i ucisk dotkniętego obszaru, a także odpoczynek i uniesienie kończyny. Od czwartego dnia można zacząć wykonywać ćwiczenia izometryczne, zachowując ostrożność i zatrzymując aktywność w przypadku pojawienia się bólu.

Przez następne dwa tygodnie zaleca się natomiast umiarkowaną aktywność fizyczną aż do pełnego powrotu do sprawności ruchowej. Można zastosować leki, jeśli wystąpił stan zapalny i silny ból.

Nadciągnięcie mięśni 3 stopnia

W ciągu pierwszych kilku dni przestrzegamy tej samej procedury, o której wspomniano powyżej. W zależności od ciężkości urazu zaleca się również całkowity odpoczynek lub chodzenie o kulach.

Ćwiczenia izometryczne można wykonywać począwszy od drugiego tygodnia. Następnie zaleca się stopniowe włączanie do aktywności fizycznej, aż do pełnego wyzdrowienia, które nastąpi około czwartego tygodnia. W tym przypadku zaleca się również stosowanie leków przeciwzapalnych.