Ludzie odlegli emocjonalnie: co musisz wiedzieć

Ludzie emocjonalnie odlegli mają tendencję do tworzenia bariery między sobą a innymi i unikania bliskich więzi. Dowiedz się więcej o tym, dlaczego mogą to robić i co Ty możesz z tym zrobić.

Wydaje się, że nic ich nie porusza ani na nich nie wpływa. Są jak góra lodowa. Takie właśnie wrażenie sprawiają ludzie odlegli emocjonalnie: jakby mieli tarczę ochronną, która sprawia, że nic ich nie dotyka.

Należy jednak podkreślić, że jest to mechanizm obronny. To rygorystyczna kontrola nad emocjami, która jest wynikiem wcześniejszych doświadczeń. Zobaczmy w dzisiejszym artykule, o co w tym wszystkim chodzi.

Kim są ludzie odlegli emocjonalnie?

Ludzie emocjonalnie odlegli to ci, którzy wznoszą barierę między sobą a innymi. Kiedy jesteśmy w pobliżu emocjonalnie odległych ludzi, zawsze wydaje się, że można mówić tylko o określonych tematach i do pewnego momentu. Natomiast gdy rozmowa zaczyna być głęboka, zamykają się, nie dostarczając więcej szczegółów ani nie zadając pytań.

Generalnie tematy, o których mówią, są banalne, bez większego znaczenia. Jednocześnie, gdy myślimy o tym, jak dobrze te osoby znamy, odkrywamy, że właściwie wcale, ponieważ nigdy się nie otwierają.

Wydają się być zimnymi ludźmi, którzy zachowują ostrożność w wyrażaniu siebie, ponieważ nie lubią czuć się odsłonięci i bezbronni. Dlatego ta bariera służy im jako ochrona. Nie szukają intymności nawet w swoich związkach.

Dla tego typu osób życie nie ma emocjonalnych niuansów. Nic ich nie dotyka i nic na nie nie wpływa, niezależnie czy chodzi o pozytywne, czy negatywne doświadczenia.

Możliwe przyczyny dystansu emocjonalnego

Istnieje wiele różnych powodów, dla których dana osoba może mieć trudności z wyrażaniem swoich emocji. Wśród nich znajdziemy:

• Uczenie się na podstawie doświadczeń: nasz emocjonalny wszechświat rozszerza się lub kurczy w zależności od wczesnych kontaktów z naszymi emocjami. Jedno z takich pierwotnych doświadczeń pochodzi z naszego wczesnego dzieciństwa. Kiedy nasze myśli, uczucia i preferencje są brane pod uwagę przez dorosłych i ludzi wokół nas, dowiadujemy się, że są one ważne. W przeciwnym razie, gdy nie ma miejsca na emocje lub gdy wszystkie prowadzą do tego samego, nasze przeżycia emocjonalne stają się zubożone. Dlatego, aby się obronić lub uniknąć uczucia dyskomfortu, zaczynamy je zakrywać i uciszać.
• Unieważnienie emocji i uczuć: Może to mieć miejsce w długotrwałych związkach lub w młodym wieku. Zwroty takie jak „Nie płacz” i “To nic wielkiego” mogły spowodować, że ci ludzie dowiedzieli się, że to, co się z nimi dzieje, nie jest ważne lub że powinni sami to rozwiązać. Zdarza się to często w dzieciństwie.
• Bycie przedmiotem kpin: idzie to w parze z poprzednim punktem. Kiedy tak się dzieje, osoba może stać się zdystansowana po tym, jak jej dokuczano za wyrażenie tego, jak się czuje. Dlatego woli zachować to dla siebie i nie narażać się na ryzyko kpin.

Jak podejść do emocjonalnie odległej osoby

Zbliżanie się do osób odległych emocjonalnie może oznaczać wiele wysiłku, któremu często towarzyszy frustracja. Jest jednak kilka zaleceń, które możemy wziąć pod uwagę:

• Unikaj wywierania presji: bez względu na to, jak bardzo i jak często będziesz nalegać, otworzą się tylko wtedy, gdy poczują się komfortowo i pewnie, i gdy przestaną czuć się zagrożone. Dlatego dobrze jest unikać wywierania na nich presji, gdyż tylko zwiększa nieufność.
• Czas i cierpliwość: relacje oparte na zaufaniu rozwijają się i umacniają z czasem. Tylko wtedy człowiek może czuć się bezpiecznie i się otworzyć. Zachowaj tę prawdę w pamięci.
• Zaakceptuj fakt, że nie każdy z nas ma takie same możliwości wyrażania siebie. Ważne jest więc, aby nie próbować zmieniać osoby, ale zaakceptować, że ma ona ograniczenia i swój wyjątkowy sposób nawiązywania relacji. To doda jej pewności siebie i zapewni bezpieczeństwo, aby mogła wyrażać siebie, kiedy zechce.
• Zacznij od trywialnych tematów: Nawet jeśli wiesz, co się dzieje, zacznij od poruszania bezsensownych tematów, które nie mają większego znaczenia. Komunikuj także swoje emocje, dzieląc się tym, jak się czujesz i opowiadając, co się z tobą dzieje. Stopniowo będziesz mógł się zbliżyć i stworzyć atmosferę większej intymności.

Wyrażanie emocji jest zdrowe

Emocje są obecne w naszym życiu jako zestaw narzędzi, którym się pojawiają, byśmy mogli by radzić sobie w różnych sytuacjach. W ten sposób strach ostrzega nas, że jesteśmy w niebezpieczeństwie i zachęca nas do podjęcia kroków w celu przetrwania. Z drugiej strony radość informuje nas, co sprawia, że czujemy się swobodnie.

Zaprzeczanie im to usuwanie narzędzi, nawet jeśli sytuacje, które je wywołują, wciąż się zdarzają. Innymi słowy, możemy uniknąć pokazywania tego, co czujemy, ale nigdy nie będziemy w stanie uniknąć wpływu uczuć. Takie postępowanie wiąże się ze znacznymi kosztami.

Pomimo przekonania, że brak okazywania emocji czyni nas mniej wrażliwymi, w rzeczywistości jest odwrotnie. Będąc ślepi na swoje emocje, ludzie odlegli emocjonalnie są w nich więzieni, ponieważ nie są ich świadomi. Kiedy ich doświadczają, nie wiedzą, jak nimi zarządzać.

Dobrym punktem wyjścia jest przeanalizowanie naszych przekonań na temat tego, co to znaczy wyrażać emocje lub być emocjonalnym. Bardzo często ograniczamy się, ponieważ myślimy, że to sprawia, że wydajemy się wrażliwi, bezbronni lub że inni mogą nas skrzywdzić. Zidentyfikowanie, jakie są te podstawowe przekonania, pozwoli nam zrozumieć swoje zachowania i spróbować zmienić je na bardziej funkcjonalne.

Dlatego zdrowo jest akceptować emocje, pracować nad nimi, doświadczać ich i znajdować sposób na życie ze wszystkimi stronami medalu. W życiu są dobre i złe chwile, a uczenie się akceptowania naszych emocji może pomóc nam przeżyć je wszystkie w najlepszy możliwy sposób.