Leki przeciwastmatyczne - rodzaje i działanie

Środki przeciwastmatyczne to leki stosowane w leczeniu astmy. Istnieje kilka kombinacji leków stosowanych w tej chorobie.
Leki przeciwastmatyczne - rodzaje i działanie
José Gerardo Rosciano Paganelli

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz José Gerardo Rosciano Paganelli.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 16 czerwca, 2023

Astma jest przewlekłą chorobą układu oddechowego, co oznacza, że pacjenci zmagają się z nią przez całe życie. W tej chorobie oskrzela ulegają stanom zapalnym, przez co redukuje się ich średnica, zmniejszając ilość powietrza docierającego do płuc przy każdym wdechu. Leki przeciwastmatyczne towarzyszą więc pacjentowi całe życie.

Oskrzela to część układu oddechowego położona pomiędzy tchawicą a oskrzelikami. Rozgałęziając się, oskrzela rozdzielają tchawicę na dwie części. Z kolei występowanie obrzęków spowodowane jest nieprawidłowymi reakcjami alergicznymi na pewne naturalne bodźce.

Kiedy i w jaki sposób przychodzą im z pomocą leki przeciwastmatyczne?

Dzieje się tak wtedy, gdy oskrzela stają się bardziej wrażliwe lub gdy cierpią na nadwrażliwość na bodźce z zewnątrz. Dlatego w obliczu zimna, wykonywania umiarkowanych ćwiczeń fizycznych, dymu tytoniowego, itp. oskrzela “zamykają się” i uniemożliwiają pacjentowi normalne oddychanie.

Chociaż znamy czynniki wywołujące ataki astmy, jednak dokładna przyczyna choroby nie została jeszcze ustalona. W rodzinach, w których zanotowano przypadki zachorowania na astmę, wzrasta ryzyko pojawienia się następnych zachorowań. Więc mamy tu do czynienia z czynnikiem genetycznym.

Ponadto pacjenci w zależności od pór roku przechodzą okresy bez występowania objawów, natomiast w innych ataki astmy się nasilają. Do najczęstszych objawów należą kaszel, świst słyszalny podczas oddychania i trudności w oddychaniu (duszność) nawet w spoczynku. Inne częste objawy to obrzęk błony śluzowej, kichanie itp.

Po rozpoznaniu choroby, zespół medyczny zaoferuje pacjentowi najlepsze opcje leczenia. Tak więc w ramach leczenia możemy rozróżnić dwie terapie:

  • Dostosowanie naszego stylu życia. Opiera się on na przyjęciu szeregu prostych wskazówek, aby uniknąć ataków astmy i charakterystycznych objawów. Na przykład unikanie środowisk, które utrudniają pracę układu oddechowego.
  • Leki przeciwastmatyczne podawane w celu przyniesienia ulgi pacjentowi.

Czym są leki przeciwastmatyczne?

Zasadniczo termin ten odnosi się do grupy leków stosowanych w leczeniu astmy. Dlatego mają one zastosowanie w przypadku kryzysu astmy, ale są również podawane jako sposób zapobiegania atakom.

Inhalator.

Z drugiej strony, w zależności od ich właściwości i wpływu na pacjenta, możemy rozróżnić różne rodzaje leków. W każdym przypadku lekarz musi poinformować pacjenta o możliwych skutkach ubocznych. Sprawdzona zostanie również skuteczność i czas trwania wybranego leczenia.

Leki przeciwastmatyczne : rodzaje i sposób działania

Najczęściej używanymi rodzajami leków przeciwastmatycznych są:

Środki przeciwzapalne

Podaje się je w celu zmniejszenia możliwego stanu zapalnego błony śluzowej w oskrzelach. Zasadniczo stosuje się kortykosteroidy, takie jak Flutykazon, Budezonid lub Beklometazon.

Można również zalecić stosowanie kronomów, takich jak Kromoglikan sodu lub Nedokromil sodu. Obecnie opracowano dawki, które można zażywać przez wdychanie lub doustnie. W każdym razie są w stanie utrzymać chorobę bez objawów.

Leki przeciwastmatyczne rozszerzające oskrzela

W ramach tej kategorii leków możemy rozróżnić:

  • Beta-2 agoniści adrenergiczni. Są to zwykle leki rozszerzające oskrzela zalecane przez lekarzy. Działają na napięcie mięśniowe oskrzeli i szybko i skutecznie rozluźniają drogi oddechowe. W tym celu blokują działanie związku chemicznego, acetylocholiny.
  • Metyloksantyny. Są one odpowiedzialne za rozluźnienie i rozszerzenie oskrzeli i są w stanie poprawić krążenie krwi w okolicy tych narządów. W ten sposób poprawia się aktywność serca i poprawia się wydajność wentylacji.
Dziecko chore na astmę.

Leki przeciwhistaminowe

W tym przypadku, leki przeciwastmatyczne to grupa związków chemicznych, które zmniejszają wrażliwość na alergeny. Swoim działaniem hamują anafilaksję oskrzeli lub nadwrażliwość na zimno, dym tytoniowy itp.

Dzięki temu, można kontrolować objawy astmy. Szczególnie takie, jak kaszel, łzawienie, kichanie, swędzenie oczu i inne objawy.

Immunoterapia

Stosuje się ją u pacjentów, którzy mają silną alergię na związek wywołujący objawy astmy. Ogólnie chodzi o to, że podaje się w minimalnych ilościach szkodliwe związki lub sam alergen.

W ten sposób organizm pacjenta regularnie dostosowuje się do wyzwalacza, i zostają zmniejszone skutki kryzysu astmy. Jedną z najczęściej stosowanych substancji jest Omalizumab.

Antagoniści receptorów leukotrienowych

Antagoniści receptorów leukotrienowych działają również jako leki przeciwastmatyczne poprzez działanie przeciwzapalne w obrębie dotkniętych dróg oddechowych. W ten sposób kontrolowane są możliwe objawy.

Termoplastyka oskrzelowa

Jest to technika, która jest obecnie w fazie testów. Polega ona na kontrolowanym stosowaniu ciepła w strefach nadwrażliwości w celu zmniejszenia stanu zapalnego spowodowanego obecnością obcych czynników.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Inhibitory effects of an anti-IgE antibody E25 on allergen-induced early asthmatic response. Boulet LP, Chapman KR, Cote J, et al. Am J Respir Crit Care Med 1997;155:1835-1840.
  • The effect of an anti-IgE monoclonal antibody on the early and late-phase responses to allergen inhalation in asthmatics subjects. Fahy JV, Fleming E, Wong H, et al. Am J Respir Crit Care Med 1997;155:1828-1834.
  • Sano, Y.; Ogawa, T.; Houjo, T.; Tou, T.; Otom, M. Anti-inflamatory effect of Suplatast on mild asthma. Am J Respir Crit Care Med 1997;155: A203.
  • Skoner DP. Balacing safety and efficacy in pediatric asthma management. Pediatrics, 109 (2002), pp. 381-92

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.