Kwas mlekowy i jego rola w ćwiczeniach fizycznych

O kwasie mlekowym często się słyszy w świecie medycyny i sportu. W tym artykule dowiesz się wszystkiego na jego temat.
Kwas mlekowy i jego rola w ćwiczeniach fizycznych
Sergio Alonso Castrillejo

Przejrzane i zatwierdzone przez: farmaceuta Sergio Alonso Castrillejo.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 13 kwietnia, 2023

Kwas mlekowy jest związkiem chemicznym, który odgrywa ważną rolę w wielu procesach biochemicznych, takich jak fermentacja kwasu mlekowego.

Jedną z tkanek organizmu, która produkuje dużo kwasu mlekowego, są mięśnie – dzieje się tak, gdy wykorzystują one węglowodany do produkcji energii. Proces ten jest znany jako fermentacja mlekowa.

W naszym artykule opowiemy Ci wszystko o tej cząsteczce.

Kwas mlekowy – produkcja

Kwas mlekowy jest wytwarzany w mięśniach podczas intensywnych ćwiczeń.

Jest produkowany głównie w komórkach mięśniowych i krwinkach czerwonych, gdy organizm rozkłada węglowodany na energię, gdy poziom tlenu jest niski. Poziomy te mieszają się podczas ćwiczeń fizycznych lub gdy dana osoba cierpi na jakąś infekcję lub chorobę.

Ogólnie rzecz biorąc, podstawowym źródłem mleczanu jest rozkład węglowodanu zwanego glikogenem. Substancja ta jest naturalną rezerwą energii utworzoną przez wiele łańcuchów cukru (glukozy). Ich rozkład wytwarza dużo energii, więc jest on jednym z głównych źródeł dla mięśni.

kwas mlekowy

Jednak wykorzystywanie glukozy wymaga tlenu. Dlatego też proces ten jest dłuższy. W wymagających sytuacjach komórki skracają tę ścieżkę i wytwarzają energię poprzez fermentację. Jest to mniej skuteczne, ale jednak szybsze.

Podczas gdy niektóre komórki mają możliwość wykorzystania pirogronianu dla uzyskania energii, inne nie. Właśnie dlatego mięśnie wytwarzają dużo mleczanu.

To może Cię zainteresować: Proste ćwiczenia na pośladki – 5 pomysłów

Kwas mlekowy a mięśnie

Kwas ten jest w rzeczywistości paliwem, a nie produktem odpadowym. Dlatego też mięśnie celowo wytwarzają go z glukozy i wykorzystują do produkcji energii.

Komórki mięśniowe są zdolne do przekształcania glukozy w kwas mlekowy. Następnie organelle komórkowe zwane mitochondriami absorbują go i wykorzystują. Organelle te są odpowiedzialne za produkcję energii w komórkach.

Mitochondria mają charakterystyczne białko transportujące w nich kwas mlekowy. Tak więc intensywny trening fizyczny powoduje podwojenie mitochondriów i spalenie większej ilości kwasu mlekowego. W rezultacie mięśnie działają lepiej.

Kwas mlekowy i ćwiczenia fizyczne

Ćwiczenia pozwalają komórkom dostosować się do używania większej ilości pirogronianu. Dlatego wytwarzają również więcej mleczanu. Podczas ćwiczeń fizycznych dana osoba zyskuje włókna mięśniowe.

kwas mlekowy a ćwiczenia fizyczne

Ciało rzadko korzysta z tych włókien, gdy osoba odpoczywa lub wykonuje lekkie czynności. W końcu wiele z nich wymaga szybkiej aktywacji i ma niewielką zdolność do przekształcania pirogronianu w energię. Dlatego też organizm przekształca go w mleczan.

Mleczan: bardzo dynamiczna substancja

Kiedy ciało wytwarza mleczan, stara się on wejść do innych pobliskich mięśni. Obejmuje to przepływ krwi i przestrzeń między komórkami mięśniowymi, w których stężenie mleczanu jest niższe.

Kiedy kwas mlekowy dostanie się do innego mięśnia, może on ponownie przekształcić się w pirogronian, który zostanie wykorzystany do wytworzenia energii tlenowej.

Serce również wykorzystuje mleczan jako paliwo. Ponadto może on przejść do wątroby, aby ponownie przekształcić się w glukozę i glikogen, by ponownie wznowić cykl.

Wreszcie, mleczan może również szybko podróżować z jednej części ciała do drugiej. Istnieją nawet dowody na to, że część mleczanu jest przekształcana z powrotem w glikogen w mięśniach, bez konieczności wnikania do wątroby.

Ogólnie rzecz biorąc, jest to naprawdę niesamowity proces!


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Morell, A. M. M., González Millán, C., & Llop, F. (2007). Presente y futuro del ácido láctico. Archivos de Medicina Del Deporte.
  • Soler Morejón, C. (2000). Acidosis láctica. Revista Cubana de Medicina. https://doi.org/10.1056 / NEJMra1309483
  • Calderón-Montero, F. javier, Benito-Peinado, P. J., Melendez-Ortega, A., & González-Gross, M. (2006). Control biológico del entrenamiento de resistencia. (Biological control of endurance training.). RICYDE. Revista Internacional de Ciencias Del Deporte. https://doi.org/10.5232/ricyde2006.00205

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.