Korzeń lotosu: skład odżywczy, korzyści i przygotowanie

Korzeń lotosu ma wiele korzyści zdrowotnych. Dowiedz się, jak włączyć go do swojej diety i jak najlepiej go wykorzystać.

Napisane i zweryfikowane przez dietetyk Maria Patricia Pinero Corredor.

Ostatnia aktualizacja: 09 sierpnia, 2022

Korzeń lotosu (Nelumbo nucifera Gaertn) to kłącze wodne używane jako podstawowy pokarm w wielu krajach azjatyckich. Jej roślina znana jest ze swoich słynnych kwiatów i jest uprawiana w Chinach, Japonii i Indiach. Piękno jej kwiatu nadało mu cele ozdobne, ale korzeń uwydatnił go jako pokarm do celów leczniczych.

Ten korzeń jest również nazywany renkon i był czczony jako składnik przez różne kultury. W Chinach, kraju pochodzenia, jest często używany ze względu na rzekomo niewyczerpaną energię życiową.

W gastronomii jego właściwości sensoryczne pozwalają na zastosowanie go w różnych potrawach: zupach, sałatkach, przekąskach, a nawet daniach głównych. Chcesz dowiedzieć się więcej o tym interesującym korzeniu?

Czym jest korzeń lotosu?

Korzeń lotosu to kłącze kwiatu wodnego Nelumbo nucifera, który jest uprawiany w Chinach, Indonezji i Japonii, gdzie jest uważany za świętą roślinę i legendarny pokarm. Cywilizacje te używały go, ponieważ według nich przynosił korzyści zdrowotne.

Jako warzywo jest całkiem atrakcyjne. Ma wydłużony kształt o długości 15 centymetrów. Kłącza są połączone ze sobą, jakby były łańcuchem sztywnych korzeni. Po wycięciu w centralnej części znajduje się wiele komór powietrznych, które pokazują delikatny wzór.

Obecnie nauka bada go ze względu na jego szerokie korzyści i właściwości odżywcze, które omówimy poniżej.

Skład odżywczy

Według Xu Wanga korzeń lotosu jest bogaty w skrobię, błonnik, białko, witaminy i minerały. Z drugiej strony zawiera również flawonoidy, alkaloidy i inne substancje bioaktywne związane z dobrym zdrowiem.

Główne składniki odżywcze zawarte w 100 gramach surowego korzenia lotosu są następujące:

• Białko: 2,34 grama.
• Tłuszcz: 0,14 grama.
• Węglowodany ogółem: 8,81 gramów.
• Błonnik: 0,80 grama.
• Kalorie: 46.
• Witamina C: 15 miligramów.
• Potas: 2400 miligramów.
• Wapń: 150 miligramów.
• Żelazo: 13,50 miligramów.
• Fosfor: 804 miligramy.
• Cynk: 5,08 miligramów.

Kaloryczność tego korzenia sprawia, że jest polecany do diet niskoenergetycznych. Surowa porcja 100 gramów daje nam tylko 46 kalorii, które pochodzą z umiarkowanej zawartości skrobi i jej białka. Z drugiej strony szybkość wchłaniania węglowodanów wynosi 33. Ładunek glikemiczny wynosi 3, co czyni go korzeniem o niskim indeksie glikemicznym.

Korzeń lotosu wyróżnia się również wysoką wartością mineralną. Potas, żelazo, fosfor i cynk wyróżniają go spośród innych pospolitych korzeni. Ostatnie badania wykazały, że najlepszą metodą na zachowanie minerałów i witaminy C w korzeniu lotosu jest gotowanie na parze. Smażenie i gotowanie znacznie obniża zawartość obu składników odżywczych.

Korzeń lotosu – korzyści

Korzeń lotosu zawiera dużą ilość silnych przeciwutleniaczy, takich jak flawonoidy, alkaloidy i inne substancje bioaktywne. Jest to więc bardzo zdrowy dodatek do naszej diety.

Źródło przeciwutleniaczy

W czasopiśmie Molecules wyjaśniają, że spośród 36 wyselekcjonowanych warzyw korzeń lotosu wykazywał największą aktywność antyoksydacyjną. Najczęściej występującymi w nim fenolami są kwas galusowy, katechina, epikatechina, kwas chlorogenowy, katechol i gallokatechina.

Części, które zawierają większość z nich to skórka i węzły korzenia. Dlatego polecane są do spożycia oraz jako nutraceutyki. Obecność tych związków zmniejsza komórkowy stres oksydacyjny i hamuje postęp niektórych chorób przewlekłych.

Działanie ściągające i moczopędne

Wodny ekstrakt z korzenia lotosu wykazywał działanie moczopędne i ściągające podczas leczenia otyłości. W doświadczeniach na zwierzętach zaobserwowano, że utrata wody osiągnięta wraz z korzeniem skutkowała znacznym zmniejszeniem przyrostu masy ciała.

Przeciwgrzybicze

Grupa ekspertów oceniła kłącze lotosu pod kątem leczenia Candida albicans, Aspergillus niger, A. fumigatus i Trichophytum mentagopyhtes. Stwierdzono, że jest w stanie zapobiegać wzrostowi tych grzybów i drożdży. Ponadto był bardziej skuteczny niż klasyczne leki.

Działanie przeciwcukrzycowe i regulujące glikemię

W czasopiśmie Journal of Ethnopharmacology opublikowano stymulujący wpływ wydzielania insuliny z nucyferyny. Substancja ta występuje w wysokich stężeniach w korzeniu lotosu i działa na komórki beta trzustki. Dlatego uważa się, że ma działanie przeciwcukrzycowe.

Inne badania wykazały również, że kłącza lotosu zawierają alkaloidy, garbniki, glikozydy, flawonoidy, saponiny i steroidy, które hamują alfa-amylazę trzustkową. Enzym ten jest odpowiedzialny za rozkład cząsteczki skrobi w pożywieniu na cukry. Hamujące działanie fitochemikaliów stanowi skuteczną strategię obniżania wysokiego poziomu glukozy we krwi po posiłkach.

Właściwość przeciwzakrzepowa

Zhou i inni badacze odkryli, że neferyna, substancja występująca w korzeniu lotosu, zapobiega powstawaniu zakrzepów. Mechanizm obejmuje hamowanie aktywacji, adhezji i agregacji płytek krwi.

Hepatoprotekcyjne

W badaniu laboratoryjnym określono działanie ochronne na wątrobę gorącego wyciągu z korzenia lotosu uzupełnionego o taurynę. Odkrycia wykazały, że podawanie ekstraktu znacząco zwiększyło aktywność wątrobowych enzymów antyoksydacyjnych, chroniących wątroby otyłych szczurów.

Korzyści dla serca

Jednym z najbogatszych składników odżywczych w korzeniu lotosu jest potas. Pół szklanki gotowanego korzenia może zaspokoić 10% zapotrzebowania osoby dorosłej. Potas pomaga regulować ciśnienie krwi. Wraz z witaminą C może zapobiegać chorobom serca.

Może pomóc w leczeniu alergii nosa

Badania przeprowadzone na myszach pokazują, że sproszkowany korzeń lotosu może zmniejszyć objawy alergii. Uwrażliwione myszy wykazywały silniejsze działanie przeciwzapalne w odpowiedzi na alergeny.

Przeczytaj też: 5 wskazówek, jak przygotować miskę Buddy

Przygotowanie korzenia lotosu

Jak każde inne warzywo, korzeń lotosu daje nam wiele możliwości jego przygotowania. Można go gotować, jeść na surowo, dodawać do zup lub smażyć. Pierwszą rzeczą jest obranie go nożem lub obieraczką do ziemniaków. Następnie pokrój w cienkie plasterki, a jeśli nie użyjesz ich od razu, to wrzuć do wody z odrobiną soku z cytryny lub octu.

Wysoka zawartość flawonoidów aktywuje oksydazę polifenolową warzyw, która wraz z tlenem wywołuje enzymatyczną reakcję brązowienia, zmieniając kolor korzenia. Jest to dokładnie ten sam proces, który zachodzi w przypadku awokado lub ziemniaków.

Inną opcją jest zblanszowanie, umieszczanie we wrzącej wodzie z odrobiną octu. Należy odsączyć go na sitku, a następnie schłodzić. Następnie można go używać do sałatek.

Jego łagodny smak pozwala wchłonąć wszystkie przyprawy i sosy, które mu akompaniują. Dodatkowo wygląd i chrupiąca konsystencja sprawiają, że jest bardzo apetyczny. Jeśli myślisz o zupie, pamiętaj, aby dodać ją pod koniec gotowania. Jeśli zostawisz go zbyt długo w bulionie, skrobia zżeluje i stanie się lepka.

Czy korzeń lotosu jest polecany do zdrowej diety?

Pomimo ustaleń uzyskanych w eksperymentach na zwierzętach laboratoryjnych, wymagane są dalsze badania na ludziach. Pozwoli to na precyzyjne wyciągnięcie wniosków na temat dawek i efektów działania produktu.

Potwierdzono jednak zróżnicowaną ilość zawartych w nim przeciwutleniaczy. Podsumowując, możesz z całkowitą pewnością dodać korzeń lotosu do swojej diety!