Kolka niemowlęca: przyczyny i wytyczne dla rodziców

Kolka niemowlęca powoduje epizody silnego płaczu u niemowląt, które często kończą się zdenerwowaniem rodziców. Położna Sara Cañamero służy radą.

Napisane i zweryfikowane przez położna Sara Cañamero.

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Niektóre z głównych powodów konsultacji z lekarzem to zwykle sen, karmienie, karmienie piersią i kolka niemowlęca. Dzisiaj porozmawiamy o tym ostatnim przypadku, ponieważ często powoduje on niepokój i dezorientację u rodziców.

Najpowszechniejsza definicja kolki niemowlęcej opisuje ją jako napady intensywnego, energicznego płaczu. Epizody te trwają co najmniej trzy godziny dziennie, trzy dni w tygodniu, przez co najmniej trzy tygodnie u zdrowego, dobrze odżywionego dziecka.

Kolka niemowlęca: jak wyglądają te epizody?

Niemowlęta często przyjmują bardzo typową pozycję. Zginają uda w kierunku brzucha i zaciskają pięści. Jednocześnie ich twarz staje się zauważalnie czerwona, a brzuch bardzo napięty.

Te epizody mogą trwać od kilku minut do kilku godzin. W okresach między kryzysami dzieci są całkowicie bezobjawowe i uśmiechnięte. Co więcej, dobrze się odżywiają i normalnie przybierają na wadze.

Kolka niemowlęca – przyczyny

Kolka niemowlęca jest wieloczynnikowa, to znaczy nie ma jednej przyczyny, która ją wywołuje. Często kilka czynników predysponujących powoduje, że dane dziecko cierpi na tę chorobę. Według badania opublikowanego w Italian Journal of Pediatrics, czynnikami tymi mogą być:

• Organiczne: niedojrzałość układu pokarmowego, nietolerancja laktozy itp.
• Behawioralne: temperament dziecka, zachowanie w domu (pierwsze dziecko rodziców), rodzaj karmienia piersią, niewłaściwe przystawianie do piersi.
• Anatomiczne: obecność wędzidełka językowego, zmiany w podniebieniu, niska waga.

Co możesz zrobić?

Pierwszą rzeczą, którą musimy powiedzieć, aby uspokoić rodziców, jest to, że kolka niemowlęca to łagodny proces, na który nie ma uniwersalnych środków zaradczych. Najważniejsze jest, aby pocieszać dziecko i zawsze zwracać uwagę na jego płacz.

Po pierwsze, pozwolenie mu na płacz nie sprawi, że kolka minie. Co więcej, może również powodować inne komplikacje na poziomie fizycznym i psychicznym u Twojego malucha.

Jeśli dziecko płacze, musisz wykluczyć najbardziej logiczne przyczyny. Na przykład to, że jest głodne, zmarznięte, ma gorączkę, jest śpiące, potrzebuje zmiany pieluchy itp. Prawdą jest, że w miarę upływu czasu rodzice mogą identyfikować potrzeby dziecka na podstawie sposobu, w jaki płacze.

Podobnie musisz wykluczyć wszelkie patologie lub choroby, takie jak ból ucha lub dziąseł. Aby to zrobić, ważne jest, aby udać się do pediatry, gdy zauważysz, że Twoje dziecko może odczuwać jakiś rodzaj bólu.

Jeśli z medycznego punktu widzenia Twoje dziecko jest zdrowe, ale podejrzewasz, że może cierpieć na kolkę, być może będziesz musiał udać się do specjalistycznego ośrodka z multidyscyplinarnym zespołem.

Jak wygląda konsultacja dotycząca kolki niemowlęcej?

Podejście do konsultacji w zakresie kolki niemowlęcej może być wielodyscyplinarne. W takim przypadku na konsultacji zwykle spotykają się położna, pielęgniarka pediatryczna, fizjoterapeutka oraz, w razie potrzeby, psycholog.

Ogólnie rzecz biorąc, zaczynają od oceny narodzin dziecka, ciąży, pierwszych dni życia i historii rodziny. Następnie wykonują badanie fizykalne dziecka: brzuch, przepona, jama ustna, oznaki atopowego zapalenia skóry itp.

Podczas tej samej konsultacji będą obserwować, jak dziecko jest karmione piersią lub butelką, aby wykluczyć problemy z przyssawaniem się. Dzieje się tak, ponieważ w wielu przypadkach niewłaściwe chwytanie może powodować, że dziecko połyka powietrze.

Leczenie może obejmować fizjoterapię lub osteopatię, a specjaliści udzielą rodzicom odpowiednich wskazówek.

Wytyczne dla rodziców dotyczące karmienia i kolki niemowlęcej

• Jeśli karmisz piersią, unikaj osłonek na brodawki i smoczków, które mogą powodować dezorientację u malucha. Powinnaś także pozwolić dziecku na karmienie tak długo, jak chce, aż samo puści. Wtedy możesz przenieś dziecko na drugą pierś, po odbiciu go. Upewnij się, że technika chwytania jest prawidłowa i że maluch może prawidłowo poruszać językiem.
• Jeśli karmisz dziecko butelką, ważne jest, aby technika również była poprawna, a dziecko nie doznało żadnych zmian w ustach. Możesz zdecydować się na butelkę antykolkową, która reguluje wypływ mleka i wybierać produkty o niskiej zawartości laktozy.
• Po karmieniu ważne jest, aby trzymać dziecko w pozycji pionowej, aby mogło wydmuchać całe powietrze.
• Lekarze mogą udzielić matce wskazówek dietetycznych, jeśli podejrzewają, że dziecko może mieć nietolerancję lub alergie. Może to obejmować unikanie nabiału, glutenu, jajek, orzechów, soi lub ryb przez 2 lub 3 tygodnie, aby sprawdzić, czy nastąpiła poprawa. Jeśli tak i jeśli matka karmi dziecko piersią, będzie musiała przestrzegać nieco restrykcyjnej diety. Jeśli nie nastąpi poprawa, można ponownie wprowadzić do diety wszystkie produkty.

Więcej wskazówek dla rodziców

• Dla malucha korzystny może być masaż, wykonywany przez rodziców lub opiekunów. Masaż może wykonać również fizjoterapeuta specjalizujący się w kolce niemowlęcej. Chociaż istnieje niewiele naukowych dowodów na to, że masaż brzucha modyfikuje przewód pokarmowy, są dowody na to, że zmniejsza on płacz i poprawia stan snu, a także stosunek rodziców do kolki.
• Rodzice muszą zawsze reagować na płacz dziecka.
• Badania dowiodły, że technika „skóra do skóry” sprawia, że dzieci mniej płaczą, podobnie jak ergonomiczne noszenie. Zapewnia to prawidłową pozycję dziecka i pomaga mu wydalać gazy. Co więcej, bliskość dziecka pomaga Ci natychmiast spełnić jego wymagania.
• Lekkie uniesienie łóżeczka jest dobrym zaleceniem, aby zapobiec kolce niemowlęcej.

W obliczu kolki niemowlęcej…

Podsumowując, kolka niemowlęca jest bardzo częstym stanem u niemowląt poniżej 4 miesiąca życia. Co więcej, występuje niezależnie od sposobu karmienia piersią.

Chociaż nie ma konkretnej przyczyny, możesz postępować zgodnie z niektórymi wskazówkami, takimi jak te wymienione powyżej, aby złagodzić objawy i ułatwić sytuację rodzicom.

Niemniej jednak najlepiej zawsze skonsultować się z pediatrą, aby uzyskać diagnozę i leczenie dostosowane do każdego przypadku.