Jakie są przyczyny szumów usznych?

Przyczyny szumów usznych są różne. Jest to objaw charakteryzujący się uporczywym dźwiękiem, który jest odbierany bez przyczyn zewnętrznych. Znalezienie jego źródła stanowi klucz do leczenia.
Jakie są przyczyny szumów usznych?
Leonardo Biolatto

Napisane i zweryfikowane przez lekarz Leonardo Biolatto.

Ostatnia aktualizacja: 08 stycznia, 2023

Aby omówić przyczyny szumów usznych, najpierw trzeba wyjaśnić, że szum w uszach jest objawem, a nie stanem samym w sobie. To znak, który pokazuje, że organizm cierpi na jakieś schorzenie.

Z medycznego punktu widzenia szum w uszach to hałas odczuwany w uchu jako uporczywe dzwonienie lub gwizdanie. Nie pochodzi z zewnętrznego źródła, dlatego jego istnienie powoduje dyskomfort u osoby, która na niego cierpi. Nie może bowiem zrozumieć, skąd się bierze ten dźwięk.

Przyczyny szumów usznych

Jak już wspomnieliśmy, przyczyny szumów usznych są różne, ponieważ mamy do czynienia z objawem, a nie chorobą samą w sobie. Zarówno uszkodzenie ucha, jak i stosowanie niektórych leków wiąże się z pojawieniem się uporczywego dźwięku.

Uszkodzenie ucha

Ucho ma trzy główne części: zewnętrzną, środkową i wewnętrzną. Obszar zewnętrzny to w zasadzie małżowina i kanał słuchowy prowadzący do błony bębenkowej. Wewnątrz błony bębenkowej znajduje się anatomiczny obszar w postaci jamy, która tworzy ucho środkowe. Następnie, w głębi, znajdujemy połączenia z układem nerwowym, które przenoszą informacje do mózgu.

Ucho

Jeśli ucho środkowe lub wewnętrzne uległo uszkodzeniu z jakiegokolwiek powodu, może to prowadzić do szumu w uszach. Urazy te mogą wpływać na przewodzenie fal dźwiękowych,jak zaburzenie kosteczek słuchowych lub na interpretację neuronalną w mózgu.

Nowotwory stanowią poważną przyczyną onkologiczną, którą należy wcześnie wykryć. Wiele z nich rośnie powoli, ale nieprzerwanie. Czasami odczuwany syczący dźwięk wynika z nacisku komórek nowotworowych na nerw słuchowy.

Bardziej wewnętrzna i trudniejsza do wykrycia przyczyna to śmierć komórek nerwowych spowodowana udarem. W następstwie udaru dochodzi do utraty słuchu i pojawia się szum w uszach. Konsekwencje będą zależały w dużym stopniu od początkowej lokalizacji krwotoku lub niedrożności tętnicy.

Długie narażenie na intensywny hałas

Osoby pracujące z hałaśliwymi maszynami lub w środowiskach o wysokim poziomie decybeli przez większą część dnia mogą cierpieć z powodu tego gwiżdżącego dźwięku również poza godzinami pracy. Dotyczy to na przykład operatorów młotów hydraulicznych.

Zgłaszano również uszkodzenia podczas słuchania głośnej muzyki przez słuchawki. W pewnym sensie dla disc-dżokejów szumy uszne to choroba zawodowa.

Te przyczyny szumów usznych mogą prowadzić do przejściowych lub trwałych i przewlekłych zaburzeń. Leczenie zawsze polega na ograniczeniu narażenia na hałas lub usunięciu chorego ze szkodliwego środowiska na dłuższy czas.

Przyczyny szumów usznych a przyjmowane leki

Niektóre tabletki.

Pewne leki mogą powodować szum w uszach, ponieważ jako efekt uboczny mają działanie ototoksyczne. Oznacza to, że po zażyciu mają zdolność do uszkodzenia ucha na różnych poziomach. Nie zawsze jest to kwestia dawkowania, chociaż ryzyko wzrasta, gdy pacjent przekroczy zalecane wartości.

Wśród najczęściej stosowanych leków ototoksycznych można wymienić:

  • Diuretyki pętlowe: leki na nadciśnienie tętnicze, które można zażywać samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.
  • Chlorochina: lek na malarię, o szeroko rozpowszechnionym zastosowaniu na świecie.
  • Gentamycyna: prawdopodobnie najbardziej kojarzony z ototoksycznością antybiotyk. Można go stosować zgodnie z protokołami użytkowania, ale gdy pacjent przyjmuje go poza marginesem bezpieczeństwa, uszy mogą ucierpieć.
  • Aspiryna: kwas acetylosalicylowy może powodować szum w uszach, jeśli jest przyjmowany niewłaściwie przez wiele miesięcy, przekraczając 10 dawek dziennie.

Zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego

Staw położony między dolną szczęką a kością skroniową czaszki umożliwia żucie. Wraz z tym mechanizmem mięsień żwaczy wraz z mobilizacją szczęki umożliwia zamykanie i otwieranie ust.

U osób z bruksizmem, czyli patologicznym nocnym zaciskaniem zębów, staw wchodzi w stan dysfunkcji. Nie zamyka się tak, jak powinien, otaczające tkanki miękkie ulegają zapaleniu, a centralna oś, na której się znajduje, zostaje utracona.

Gdy obszar w pobliżu ucha ulega zapaleniu, struktury połączone z uchem zewnętrznym i środkowym również ulegają zapaleniu. Może to powodować szum w uszach u niektórych pacjentów.

To samo dotyczy intensywnych przykurczów mięśni szyi i czaszki, kiedy przesuwają się w kierunku obszaru czołowego, wpływając w ten sposób na dolną szczękę. Ze względu na bliskie położenie, ucho ulega zapaleniu i wytwarzane są wewnętrzne odgłosy, które nie mają nic wspólnego z żadnym zewnętrznym źródłem dźwięku.

Dowiedz się więcej: Ubytek słuchu: objawy i leczenie

Czy można kontrolować przyczyny szumów usznych?

Przyczyny szumów usznych

Kontrolowanie szumów usznych nie jest łatwe, ponieważ ich przejawy i przyczyny mają zróżnicowany charakter. Można jednak podjąć ogólne środki w celu zmniejszenia możliwych uszkodzeń i ochrony uszu.

Do najważniejszych środków należy kontrola narażenia na intensywny hałas. Niektóre prace wymagają specjalistycznej ochrony słuchu w celu zmniejszenia decybeli przedostających się do błony bębenkowej.

Z drugiej strony, gdy objawy pojawiają się i utrzymują, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Poważne problemy, takie jak guz nerwu słuchowego, które czasem odpowiadają za zaburzenie, można bowiem wykryć jedynie za pomocą uzupełniających metod obrazowania.

Jeśli cierpisz na bruksizm, prawdopodobnie będziesz mieć objawy słuchowe, jeśli nie poszukasz rozwiązania. Nie pozwól, aby zaburzenie się rozwijało. Skonsultuj się ze swoim dentystą, który może przepisać na przykład płytkę relaksacyjną na noc, aby zmniejszyć tarcie.

Dyskomfort związany z szumami usznymi obniża jakość życia, a u niektórych osób prowadzi do zmian nastroju lub depresji. Najlepiej jak najwcześniej szukać diagnozy, aby znaleźć rozwiązanie.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Stott, Carlos, Nicolás Albertz, and Cristian Aedo. “Neurinoma del acústico (schwanoma vestibular): Revisión y actualización de la literatura.” Revista de otorrinolaringología y cirugía de cabeza y cuello 68.3 (2008): 301-308.
  • Martínez-Vila, E., et al. “Ictus isquémico de causa inhabitual. Trombosis venosa cerebral. Infarto cerebral silente.” Medicine-Programa de Formación Médica Continuada Acreditado 12.70 (2019): 4108-4119.
  • Merino, Francisco Otárola, Francisco Otárola Zapata, and Andrés Finkelstein Kulka. “Ruido laboral y su impacto en salud.” Ruido Laboral 8.20 (2006): 47.
  • Potier, Morgan, et al. “The risks of amplified music for disc-jockeys working in nightclubs.” Ear and Hearing 30.2 (2009): 291-293.
  • Figueiredo, Marcelo Cardoso, et al. “Antimaláricos e Ototoxicidade.” Revista Brasileira de Reumatologia 44.3 (2004): 212-214.
  • Bates, Duane E., Steve J. Beaumont, and Barry W. Baylis. “Ototoxicity induced by gentamicin and furosemide.” Annals of Pharmacotherapy 36.3 (2002): 446-451.
  • Sepúlveda, Rodrigo A., et al. “Intoxicación por ácido acetilsalicílico, fisiopatología y manejo.” Revista médica de Chile 146.11 (2018): 1309-1316.
  • Nieto Mena, Sandra, Héctor Tiscareño, and José Luis Castellanos. “Neurofisiología y bruxismo.” Revista ADM 75.4 (2018).
  • González, Marisol Corrales, Horacio Tovalín Ahumada, and Marlene Rodríguez Martínez. “Percepción del riesgo sobre protección y pérdida auditiva en trabajadores expuestos a ruido en el trabajo.” Cienc Trab [periódico na internet] (2009): 1-4.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.