Niedosłuch: rodzaje, objawy i leczenie
Niedosłuch to termin medyczny, który można zdefiniowana jako uszkodzenie słuchu. W praktyce oznacza to niemożność prawidłowego słyszenia. W procesie poprawnego słyszenia, w naszym organizmie zachodzi cały szereg procesów.
Niedosłuch jest związany z nieprawidłowościami w tych procesach lub z uszkodzeniami narządów, które biorą w nich udział.
Na pierwszym etapie, dźwięk dostaje się do kanału słuchowego, zderza się z błoną bębenkową i powoduje wibrację. Ta wibracja przenosi się następnie do łańcucha maleńkich kości, które stymulują ślimak.
Wewnątrz ślimaka znajdują się komórki, które przekształcają tę informację wibracyjną w energię. Energia ta jest z kolei przekazywana w postaci impulsu nerwowego przez nerw słuchowy do pnia mózgu. Stąd impuls nerwowy dociera następnie do kory mózgowej. Dopiero w tym momencie jesteśmy świadomi dźwięku. Oczywiście cały ten proces trwa ułamki sekundy.
Niedosłuch i jego stopień czy rodzaj kwalifikuje się w zależności od tego, na jakim etapie opisany wyżej proces ulega jakiejś dysfunkcji. W tym artykule poznamy zatem jego różne typy, a także sposób leczenia każdego z nich.
Rodzaje ubytków słuchu
Istnieją dwa podstawowe typy ubytku słuchu: przewodzeniowy i czuciowo-nerwowy, inaczej odbiorczy. Jeśli chodzi o niedosłuch przewodzeniowy, występuje on, gdy ucho zewnętrzne i środkowe (głównie błony bębenkowe i kosteczki słuchowe) nie uległy uszkodzeniu. Natomiast, kiedy wystąpi niedosłuch odbiorczy, może dojść do uszkodzenia ślimaka, nerwu akustycznego, pnia mózgu lub kory mózgowej.
Objawy, jakie daje niedosłuch
Wykrywanie tej choroby zazwyczaj następuje niestety zbyt późno. Wynika to ze strategii kompensacyjnych, które stosuje nasz organizm w początkowych etapach rozwoju niedosłuchu. Istnieje szerokie spektrum zmian związanych z ubytkiem słuchu.
Jego głównym objawem jest odczuwalna utrata lub pogorszenie słuchu. Ogólnie rzecz biorąc, dźwięki o niskiej intensywności są słabiej słyszane w niedosłuchu przewodzeniowym.
Natomiast jeśli występuje niedosłuch odbiorczy, pacjentowi trudno odróżnić dźwięki, chociaż może słyszeć dość intensywnie.
Często zdarza się, że w przypadku ubytków słuchu, pacjent dużo gorzej słyszy ostre dźwięki. Z tego powodu ma dużo mniej problemów, jeśli chodzi o słyszenie głosów męskich niż głosów kobiecych.
Ponadto ludzie, którzy cierpią na niedosłuch, mają większe trudności ze słyszeniem, gdy w otoczeniu jest duży hałas. W takiej sytuacji niektóre dźwięki mogą być nawet postrzegane jako głośniejsze niż są one w rzeczywistości.
W zależności od przyczyny, która generuje utratę słuchu, istnieją inne objawy, które zwykle towarzyszą głuchocie. Do najczęstszych należą ból ucha lub uczucie pełności w przedsionkach, jeśli przyczyną jest zapalenie ucha środkowego. W przypadku uszkodzenia organu receptora równowagi w uchu mogą również wystąpić zawroty głowy i utrata równowagi.
Stwierdzony niedosłuch, jeśli nie zastosuje się skutecznego leczenia, może często doprowadzić do trudności komunikacyjnych. Aby wyróżnić medycznie to zjawisko, ukształtowano termin socioacusia. Oznacza on, że niedosłuch może powodować konsekwencje psychologiczne, społeczne i dotyczące zaburzeń nastroju, takie jak depresja.
Jakiego leczenia wymaga niedosłuch
Aby móc skutecznie leczyć ubytek słuchu, należy przede wszystkim ustalić jego przyczynę. Tak więc, w zależności od rodzaju ubytku słuchu, lekarz powinien zalecić takie lub inne leczenie.
Leczenie przewodzeniowego niedosłuchu
Gdy jego przyczyną jest czop woskowiny, należy go usunąć w warunkach laboratoryjnych. Jeśli przyczyną jest natomiast uszkodzenie łańcucha kosteczek, można je naprawić lub wymienić. Jeżeli problemem jest zapalenie ucha środkowego, zostaną podane antybiotyki. W przypadku, gdy w przewodzie zalega jakiś płyn z jakiejkolwiek infekcji, lekarza zakłada drenaż w celu odprowadzenia płynu.
Natomiast w przypadku uszkodzonej błony bębenkowej, na przykład na skutek perforacji lub blizny powstałej w wyniku powtarzających się infekcji, można ją naprawić lub wymienić.
Istnieje również możliwość wszczepiania aparatów słuchowych z przewodnictwem kostnym. Przechwytują one wibracje wytwarzane przez dźwięk w powietrzu i przenoszą je do ucha wewnętrznego. W ten sposób rozwiązuje się problem zakłóceń przewodzenia w uchu zewnętrznym lub środkowym.
Leczenie niedosłuchu odbiorczego
W takich przypadkach przyczyny zwykle nie są odwracalne. Dlatego zazwyczaj konieczne jest wszczepienie protezy, która spełnia czuciowo-nerwową funkcję odbiorczą. Jako opcje terapeutyczne istnieją rozwiązania protetyczne wszczepialne i niewszczepialne.
Niewszczepialne rozwiązania protetyczne to aparaty słuchowe. Modyfikują dźwięk w taki czy inny sposób w zależności od potrzeb słuchowych każdego pacjenta. Z kolei wszczepialne rozwiązania protetyczne są zasadniczo dwojakiego rodzaju:
- Implanty ślimakowe, które zastępują funkcję narządu Cortiego.
- Implanty słuchowe pnia mózgu. Bezpośrednio stymulują ten obszar bez konieczności przechodzenia dźwięku przez ucho wewnętrzne lub nerw słuchowy.
Podsumowując, należy pamiętać, że tylko odpowiednio wyszkolony profesjonalista może zalecić i pomóc w podjęciu decyzji, która opcja terapeutyczna będzie najbardziej odpowiednia dla danego pacjenta.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Díaz, C.; Goycoolea, M., & Cardemil, F. (2016). “Hipoacusia: Trascendencia, incidencia y prevalencia”, Revista Médica Clínica Las Condes, 27 (6): 731-739.
- Taha, M., & Plaza, G. (2011). “Hipoacusia neurosensorial: diagnóstico y tratamiento”, Jano: Medicina y humanidades, 1773: 63.
- Aguado, G. (2015). “Trastornos específicos del lenguaje e hipoacusia”, Revista de Logopedia, Foniatria y Audiologia, 35 (4): 171-176.
- Olarieta, J.; García-Alcántara, F.; Pérez, N., & Rivera, T. (2015). “Hipoacusia”. Medicine (Programa de Formación Médica Continuada Acreditado, 11 (91): 5445-5454.