Jak zrobić lewatywę w domu i na jakie zagrożenia zwrócić uwagę?
Z różnych powodów niektórzy ludzie muszą w domu zrobić lewatywę, czyli płukanie odbytu, aby pomóc oczyścić odbytnicę z kału i wszelkich nieczystości. Wlew doodbytniczy wchodzi w zakres przygotowania do niektórych zabiegów medycznych. Stosuje się g również jako metodę łagodzenia zaparć lub jako krok oczyszczający przed seksem analnym.
Ogólnie rzecz biorąc, jest to powszechna i powtarzająca się praktyka, ale wciąż mało się o niej mówi, ponieważ stanowi tabu. Czytaj dalej i dowiedz się wszystkiego, co musisz wiedzieć, aby wykonać lewatywę w domu.
Co to jest lewatywa?
Znana również jako płukanie odbytu lub oczyszczanie okrężnicy, lewatywa to procedura, w której duże ilości wody pod ciśnieniem trafiają do odbytu przez rurkę lub bańkę. Następnie płyn wypływa wraz z kałem, aż stanie się klarowny. W tym momencie odbytnica, okrężnica i część jelita cienkiego stają się czyste.
Według informacji z Kliniki Mayo, niektórzy twierdzą, że stosowanie lewatyw może pomóc w detoksykacji organizmu, dodaniu energii i poprawie układu odpornościowego. Jednak nie ma dowodów medycznych na poparcie tych korzyści.
Lewatywa może być dobrą metodą walki z zaparciami, ponieważ pomaga złagodzić dyskomfort i ułatwia oddawanie stolca. Jest to zabieg polecany osobom z przewlekłymi zaparciami, choć nie można go powtarzać zbyt często, gdyż organizm przyzwyczaja się i normalna perystaltyka może ulec spowolnieniu.
Rodzaje lewatywy
W zależności od celu, lewatywy można podzielić na dwie główne kategorie. Niektóre są przeznaczone do użytku domowego, inne wyłącznie do użytku medycznego.
Wszystko zależy od tego, do czego i jak będziesz je stosować. Naucz się je rozróżniać w prosty sposób i dowiedz się, w jakiej sytuacji wskazane jest użycie każdego z typów.
1. Oczyszczające lewatywy
Nazywane również lewatywami ewakuacyjnymi, są najczęstszym i najczęstszym rodzajem wlewów doodbytniczych. Taką lewatywę możesz bez problemu można zrobić w domu.
Stosuje się je w celu oczyszczenia jelita grubego, odbytnicy i części jelit z zalegających tam fekaliów. W tego typu lewatywach zwykle stosuje się czystą wodę lub roztwory soli fizjologicznej.
Lewatywy oczyszczające zalecane są w przypadku zaparć, w celu pobrania próbki stolca, przed badaniem radiologicznym odbytnicy lub jako metoda przygotowania do stosunku analnego. Ogólnie rzecz biorąc, płyn pozostaje w jelitach przez 2 do 3 minut, zanim całkowicie wypłynie, i powtarzasz procedurę, aż woda wypłynie przezroczysta i czysta.
2. Lewatywa retencyjna
Różnica między lewatywą oczyszczającą a retencyjną polega na tym, że w zabiegu oczyszczającym pacjent oddaje wodę niemal natychmiast, podczas gdy w procedurze retencyjnej należy zatrzymać płyn na mniej niż 30 minut. W tego typu lewatywach do odbytu zwykle podaje się leki zmieszane z wodą, gdy nie można ich podać doustnie.
Oprócz leków wprowadza się substancje odżywcze. Tak więc w tych sytuacjach lepiej wykonać lewatywę retencyjną profesjonalnie, aby mieć pewność, że dawki są prawidłowe.
Przed wykonaniem lewatywy retencyjnej należy wykonać lewatywę oczyszczającą. Chodzi o to, aby podane leki szybko dostały się do krwioobiegu.
Dowiedz się więcej: Stan zapalenia odbytnicy: co go powoduje i jak się go leczy?
Jak prawidłowo wykonać lewatywę w domu?
Każda osoba może mieć swój własny sposób wykonywania lewatywy w domu. Od instrumentu, którego użyjesz do zabiegu, po pozycję, która jest dla Ciebie najwygodniejsza.
Oto kilka ogólnych zaleceń dotyczących wykonania po raz pierwszy domowej lewatywy w sposób łatwy i bezpieczny:
- Wybierz swoje ulubione narzędzie: miej pod ręką apteczną lewatywę lub gruszkę analną, za pomocą której wykonasz oczyszczanie. Zdezynfekuj przyrządy przed zabiegiem.
- Napełnij pojemnik ciepłą wodą: pamiętaj, aby dbać o temperaturę. Nie chcesz przecież generować nagłej lub niewygodnej zmiany, gdy płyn dostanie się do organizmu.
- Nasmaruj plastikową końcówkę: za pomocą wazeliny lub lubrykantu nasmaruj końcówkę narzędzia, którym będziesz wykonywać lewatywę, aby ułatwić jej wprowadzenie.
- Przyjmij wygodną pozycję: niektóre z najbardziej zalecanych pozycji to leżenie na boku ze zgiętymi nogami, leżenie na plecach z nogami skierowanymi do klatki piersiowej lub kucanie.
- Delikatnie włóż końcówkę: delikatnie włóż końcówkę lewatywy do odbytu, bardzo uważając, aby nie wykonywać agresywnych ruchów.
- Otwórz lub naciśnij narzędzie: jeśli jest to lewatywa apteczna, powieś worek 90 centymetrów nad podłogą, obróć się na bok lub twarzą do góry i otwórz kran, aby woda mogła swobodnie wpłynąć. Jeśli używasz gruszki, najwygodniej jest przykucnąć i delikatnie ją nacisnąć.
- Odczekaj kilka minut: pozostań w wybranej pozycji i spróbuj zatrzymać wodę w jelitach. Poczekaj, aż poczujesz chęć wypróżnienia.
- Powtórz płukanie: powtórz lewatywę 3 do 4 razy, aż woda wypłynie przezroczysta i czysta. Pamiętaj, aby nie wprowadzać więcej niż 250 mililitrów wody na jeden raz.
Zagrożenia i środki ostrożności podczas wykonywania lewatywy w domu
Lewatywy są pomocną procedurą i można je wykonać w zaciszu domowym. Ale nie przesadzaj. Nadmierne stosowanie może mieć reperkusje zdrowotne, które ostatecznie niszczą florę jelitową.
Oto kilka środków ostrożności, aby jak najlepiej skorzystać z lewatywy i uniknąć niepotrzebnego ryzyka:
- Unikaj lewatywy z kawy lub wody z mydłem; podrażniają jelita i mogą powodować ból brzucha i dyskomfort.
- Nie wykonuj lewatywy w stanach, w których zwiększenie perystaltyki jelit lub naturalnych ruchów jelit jest niebezpieczne. Na przykład zapalenie wyrostka robaczkowego lub perforacja jelit.
- Może być szkodliwa u pacjentów z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitycznej. Na przykład, jeśli występuje niewydolność nerek.
- U niektórych osób źle wykonana lewatywa może powodować mdłości, bóle brzucha, zapalenie odbytnicy czy świąd odbytu.
Robienie lewatywy w domu to poważne zadanie
Po poznaniu korzyści i środków ostrożności związanych z lewatywami, zachowaj ostrożność podczas ich wykonywania, aby zmniejszyć ryzyko do minimum. Pamiętaj, aby ich nie nadużywać i stosować tylko wtedy, gdy jest to konieczne.
Jeśli głównym problemem są zaparcia, najpierw poszukaj naturalnych alternatyw, a dopiero potem rozważ wykonanie lewatywy, jeśli to konieczne. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli zaparcia trwają dłużej niż tydzień.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Antonio, K. A. S. J. B., & Valle, C. M. J. M. (2014). Ideal volume for evacuants enemas y children. Revista Mexicana de Cirugía Pediátrica, 18(2), 63-69. https://www.medigraphic.com/cgi-bin/new/resumenI.cgi?IDREVISTA=91&IDARTICULO=52147&IDPUBLICACION=5305
- Asociación Española de Pediatría. (2020). Enema (solución fisiológica). Consultado el 12 de septiembre de 2023. https://www.aeped.es/comite-medicamentos/pediamecum/enema-solucion-fisiologica
- Bárcena Fernández, E., San Emeterio Herrero, R., Santos González, G., Galarraga Martín, B., Ezquerra Gutiérrez, T., & Benito Fernández, J. (2009). Eficacia de los enemas salinos en el tratamiento de la impactación fecal en urgencias de pediatría. Anales de Pediatría, 71(3), 215-220. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1695403309003221
- Enguita, J., Et al. (2022). TIPOS DE ENEMAS Y ADMINISTRACIÓN. Ocronos. Vol. V. Nº 5–Mayo 2022. Pág. Inicial: Vol. V; nº5: 18. https://revistamedica.com/tipos-de-enemas-y-administracion/
- Jímenez, N., Blanco, R., & Quesada, M. (2019). Administración de los diferentes tipos de enemas por parte del Técnico Auxiliar en Cuidados de Enfermería en el ámbito hospitalario. Ocronos – Editorial Científico-Técnica. https://revistamedica.com/administracion-tipos-de-enemas-tecnico-auxiliar-en-cuidados-de-enfermeria/
- Schmelzer, M., Schiller, L. R., Meyer, R., Rugari, S. M., & Case, P. (2004). Safety and effectiveness of large-volume enema solutions. Applied nursing research : ANR, 17(4), 265–274. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15573335/
- Stanford Surgery. (17 de noviembre de 2020). Instrucciones de cómo administrar un enema. Youtube. https://youtu.be/1Nj8hfO8cCg
- Torre, A., García, S., Huerta, H., Juárez de la Cruz, F., Rodríguez, H., & Zúñiga, J. (2009). Guías clínicas de diagnóstico y tratamiento de la encefalopatía hepática. Tratamiento y perspectivas a futuro. Revista de Gastroenterología de México, 74(2), 170-174. http://www.revistagastroenterologiamexico.org/es-guias-clinicas-diagnostico-tratamiento-encefalopatia-articulo-X0375090609499140