Jak wybaczyć i zapomnieć - krok po kroku
Aby wybaczyć i zapomnieć, trzeba przejść przez proces, który nie jest ani łatwy ani prosty. Jednak aby móc żyć dalej i w pełni cieszyć się życiem, powinniśmy nauczyć się przebaczać ludziom, którzy skrzywdzili nas w przeszłości i iść do przodu.
Przebaczenie nie jest prostą kwestią. Kiedy zaczynasz zostawiać za sobą, co cię zraniło, zaczynasz się leczyć. Poczujesz ulgę, gdy nie będziesz musiał nosić ran lub blizn po rzeczach, które cię zraniły. W końcu wystarczy, że za pierwszym razem musiałeś tolerować ten ból.
Po co dalej go żywić i nadawać mu znaczenie, którego nie ma? Czy nie wystarczy, że przeżyłeś to i zniosłeś w momencie, gdy się wydarzyło?
Po co nadal przywracać ból i zranienie, które spowodowało?
Zainicjuj uzdrowienie raz na zawsze. To jednak wymaga odwagi, miłości i zrozumienia. Oto pięć kroków, aby wybaczyć, zapomnieć i żyć dalej.
1. Wybaczyć i zapomnieć dla lepszego życia
Powinieneś zrozumieć, że osoba, która cię skrzywdziła, ma na ciebie wpływ.
Zrozum, że jeśli zdecydujesz się wybaczyć tej osobie, to dlatego, że TY na to zasługujesz.
Nie ma to nic wspólnego z osobą, która cię skrzywdziła, ale z faktem, że robiąc to, dobrze traktujesz SIEBIE.
Narastanie tego bólu spowoduje tylko, że będziesz w złym nastroju. Będziesz chodzić zgorzkniały i urażony. Powinieneś w jakiś sposób starać się ogarnąć swoje uczucia, aby twoje przebaczenie było szczere.
Przede wszystkim zachowaj spokój, aby uniknąć gniewu i radzić sobie ze stresem. Spróbuj pomyśleć o czymś spokojnym.
Możesz pomyśleć o bliskiej Ci osobie, którą kochasz lub zastępować negatywne obrazy pozytywnymi.
Nie zaprzeczaj sytuacji ani jej nie unikaj. Zajmij się tym i nadaj jej znaczenie, którego jest warta, bez emocjonalnego bagażu, który nosiłeś w przeszłości.
2. Zdecyduj, czy naprawdę chcesz żyć dalej bez wybaczenia
Ten krok jest bardzo ważny. Powinieneś to bardzo dokładnie przemyśleć i wyobrazić sobie pozostawienie problemu i zobowiązać się do tego.
Pamiętaj, że wybaczyć nie oznacza tak po prostu zapomnieć. Są bowiem sprawy, których nigdy nie zapomnisz.
Obiecaj sobie jednak, że te kwestie nie będą ingerować w twoje życie i pozwolą ci żyć teraźniejszością bez urazy.
Przebaczenie nie jest dla tego, kto cię skrzywdził. Jest niezbędne dla Ciebie i jest środkiem do poprawy życia.
Jesteś panem swoich czynów i tylko Ty jesteś odpowiedzialny za swoje decyzje. Nie powinieneś pozwolić, aby osoba, która cię skrzywdziła, miała nad tobą władzę.
Wybór mniej bolesnej drogi i pokonywanie przeszkód nie oznacza również, że powinieneś wrócić do tej osoby i kontynuować związek lub usprawiedliwiać to, co ta osoba zrobiła.
Przebaczenie oznacza odebranie tej osobie władzy, mocy do dalszego krzywdzenia cię, a także pozostawienie całego problemu za sobą.
3. Wyrażanie tego, jak się czujesz, jest niezbędne by wybaczyć i zapomnieć
Zgodnie z badaniami przeprowadzonymi na uniwersytecie w Murcii niezbędne jest uwolnienie się od swoich sentymentów i uwolnienie tego, co myślisz o osobie, która cię skrzywdziła.
Nie oznacza to, że powinieneś doprowadzić do konfrontacji, która jeszcze może spotęgować problem.
Pamiętaj, że wszystko to robisz dla siebie.
Zanim porozmawiasz z tą osobą, najpierw powinieneś sam ze sobą rozjaśnić swoje myśli i zastanowić się, co powiesz.
Staraj się niczego nie zatrzymywać, dopóki nie poczujesz ulgi. Wyjaśnij, dlaczego czujesz się tak źle lub zapisz, co ci się przydarzyło. Wylej z siebie gniew, gorycz i smutek.
Nie ma znaczenia, czy przesadzisz. Ważne jest, aby wyrazić cały swój ból. Nie musisz koniecznie wysyłać listu osobie, która cię skrzywdziła.
Ten list, który piszesz, jest dla Ciebie, aby pozbyć się bólu. Potem możesz go nawet spalić lub wyrzucić.
Nie umniejszaj siebie. Ważne jest, abyś był świadomy tego, że zasługujesz na traktowanie z szacunkiem. Rozpoznaj i wyraź wszystkie negatywne aspekty, które czujesz wobec tej osoby.
Podoba Ci się ten artykuł? Możesz również przeczytać: Jak sobie wybaczyć – czy masz na to szansę?
4. Zaakceptuj swoje wady
Czasami w Tobie kryją się bardzo bolesne emocje, które uniemożliwiają Ci przebaczenie w odpowiednim czasie. Te emocje to smutek, upokorzenie, odrzucenie i oszustwo.
Ważne jest, abyś to zaakceptował i spróbował postawić się na miejscu drugiej osoby.
Czasami osądzamy z przesadą i nie myślimy o tym, co byśmy zrobili w takiej samej sytuacji. Może byłoby to coś, czego nie chciałbyś robić, ale byłoby to konieczne.
Nie ukrywaj niczego, ani niczego nie kwestionuj. Pomyśl o innych sytuacjach, w których czułeś się tak samo.
Zastanów się, czy to, co się wydarzyło, na pewno zasługuje na znaczenie, jakie mu nadajesz.
Nie musisz dzielić się swoimi wartościami, opiniami, sposobem myślenia lub odczuwania.
I nie oznacza to, że próbujesz cokolwiek usprawiedliwić.
Powinieneś jednak zrozumieć, że ludzie są lepsi niż błędy, które czasami popełniają.
Możesz również przeczytać: Mentalność ofiary: dlaczego niektórzy ludzie spędzają cały dzień na narzekaniu?
5. Odpuszczanie
Odpuść i zacznij na nowo. Idź do przodu i nie oglądaj się za siebie. Powinieneś zrozumieć, że przebaczanie nie zdarza się z dnia na dzień. Jest to proces, który musisz zinternalizować.
Czas potrzebny na ukończenie tego procesu zależy od osoby.
Tylko ty wiesz, ile czasu zajmie ci, bo zrobić krok do przodu, by wybaczyć i zapomnieć wszystko, co się wydarzyło.
Nie trzymaj się bólu, ale daj sobie czas na przebaczenie i zapomnienie.
Musisz tylko stanąć twarzą w twarz z tą osobą i powiedzieć: „Wybaczam ci”. Wtedy poczujesz, że wszystko jest lepsze i poczujesz się wolny.
Pamiętaj, że wybaczanie to proces, który pozwoli ci iść naprzód bez żadnej sytuacji lub osoby, która wpływa na ciebie, twoje przyszłe relacje lub obecne życie.
Czy próbowałeś wybaczyć i zapomnieć?
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Casullo, MM. Las razones para perdonar: Concepciones populares o teorías implícitas. Psicodebate. Psicología, Cultura y Sociedad 2006; 7: 9-20.
- Fariña F, Abilleira A, Martínez-Valladares M. Actitudes hacia la resolución de conflictos y el perdón a uno mismo. Papeles del Psicologo 2015; 36(3): 230-237.
- Vázquez C, Hervás G, Rahona JJ, Gómez D. Bienestar psicológico y salud: Aportaciones desde la Psicología Positiva. Anuario de Psicología Clínica y de la Salud 2009; 5(1): 15-28.