Hormony bioidentyczne: potencjalne korzyści i zagrożenia
Hormony bioidentyczne to związki niewytworzone przez człowieka. Niektóre pochodzą z roślin, choć eksperci twierdzą, że są one podobne do tych wytwarzanych przez organizm ludzki. Stosuje się je w leczeniu pacjentów, u których produkcja hormonów jest poniżej normy.
Mówi się również, że zapewniają wiele korzyści i mają większą skuteczność jako naturalne rozwiązanie. Jednak badania nie potwierdzają tych rzekomych zalet.
W tym artykule przyjrzymy się wszystkim implikacjom związanym z bioidentycznym leczeniem hormonalnym. Wyjaśnimy, czym są bioidentyczne hormony, jak działają, jakie niosą ze sobą korzyści, zagrożenia i możliwe skutki uboczne.
Zmiany i nierównowagi hormonalne
Hormony to substancje chemiczne wytwarzane przez różne gruczoły w ciele. Działają jako swego rodzaju posłaniec, mówiący innym organom, jak i kiedy mają działać. Tak więc istnieją hormony dla prawie każdej funkcji, od wzrostu i trawienia po seks.
Powszechne są zmiany hormonalne spowodowane chorobą lub naturalnymi etapami życia. Na przykład w okresie menopauzy. Kiedy zaburzeniu ulega produkcja estrogenu i progesteronu u kobiet, mogą pojawić się różne objawy.
Nie dotyczy to jednak wyłącznie kobiet, ponieważ u mężczyzn występuje tak zwany zespół niedoboru testosteronu. I dzieje się to nie tylko w pewnym wieku, ale także u osób młodszych.
U obu płci leczenie polega na wyrównaniu utraconych strat za pomocą hormonalnej terapii zastępczej. W niektórych z tych przypadków stosuje się hormony bioidentyczne.
Czytaj dalej: Co się dzieje w ciele podczas menopauzy?
Czym są hormony bioidentyczne?
Hormony bioidentyczne noszą taką nazwę, ponieważ chemicznie bardzo przypominają te wytwarzane przez organizm ludzki. Najczęściej replikuje się i stosuje w leczeniu hormonalnym estrogeny, progesteron i testosteron. Można jednak również włączyć pregnenolon lub dehydroepiandrosteron.
W dużej mierze związki te są wytworzone przez człowieka lub syntetyczne. I nawet jeśli pochodzą z produktów roślinnych, a konkretnie z roślin takich jak soja i pochrzyn, przechodzą proces modyfikacji w laboratorium.
Te bioidentyczne hormony kupuje się jako gotowe do użycia, chociaż inne musi wyprodukować farmaceuta, zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. Należy dokonać rozróżnienia między tymi dwoma rodzajami. Niektóre markowe lub laboratoryjne produkty uzyskały bowiem aprobatę amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków, podczas gdy związki produkowane na zamówienie zwykle nie podlegają żadnej kontroli.
Jeśli chodzi o formy i drogi podawania, hormony bioidentyczne występują najczęściej w tabletkach lub kapsułkach. Ale również kremach lub żelach, aerozolach, plastrach, zastrzykach, peletkach (implant podskórny), a nawet wkładkach dopochwowych.
Zalety hormonów bioidentycznych
Poziomy hormonów w organizmie ma tendencję do zmniejszania się wraz z wiekiem. Jest to szczególnie widoczne u kobiet w okresie okołomenopauzalnym. Chociaż spadek może być również spowodowany brakiem równowagi na skutek różnych innych czynników.
Tak więc, w zależności od przypadku, w terapii zastępczej stosuje się hormony bioidentyczne. W takim samym stopniu takie związki mogą pomóc w radzeniu sobie z różnymi objawami związanymi z menopauzą.
Przypisuje się im również skuteczność w leczeniu insulinooporności, zaburzeń funkcji nadnerczy i tarczycy, a także przy osteoporozie, fibromialgii, cukrzycy i zaćmie. Jednak żadna z tych rzekomych korzyści nie została udowodniona.
Wśród zalet przypisywanych hormonom bioidentycznym w porównaniu z innymi podejściami wymienia się niższy koszt i większe bezpieczeństwo, ze względu na fakt, że są one naturalne. Jednak te twierdzenia również nie są poparte badaniami klinicznymi.
Niemniej jednak jedno badanie wykazało, że osoby z rakiem, które przeszły bioidentyczną hormonalną terapię zastępczą, zgłaszały złagodzenie objawów. Obejmowały one ulgę w migrenach i bezsenności.
Możesz być zainteresowany: Związek między hormonami a bólami głowy
Ryzyko związane ze stosowaniem hormonów bioidentycznych
Według badań wykazano, że bioidentyczne hormony nie tylko nie mają żadnych zalet, ale także nie mają nadzoru ze strony odpowiednich organów ds. zdrowia w zakresie procesu produkcyjnego i stosowanych związków.
Jednak nie ma żadnych badań, które konkretnie stwierdzają, że są potencjalnie bardziej niebezpieczne. Nie są ani bezpieczne, ani niebezpieczne. Eksperci po prostu zalecają ostrożność podczas ich używania.
Naukowcy uważają, że ten rodzaj leczenia zastępczego niesie ze sobą takie samo ryzyko, jak inne formy terapii hormonalnej. Takie potencjalne skutki uboczne obejmują:
- Bóle głowy
- Drażliwość
- Przybranie na wadze
- Rozmazane widzenie
- Trądzik
- Wrażliwość sutków
- Zwiększone owłosienie twarzy u kobiet
Wszelkie hormonalne terapie zastępcze wiążą się z ryzykiem
Women’s Health Initiative (WHI) przeprowadziła duże badanie z udziałem ponad 16 000 kobiet w wieku od 50 do 79 lat. Wśród wniosków znalazł się fakt, że ryzyko raka piersi, chorób serca i udaru mózgu nieznacznie wzrosło podczas leczenia estrogenem i progesteronem.
Późniejsze analizy i interpretacje badania WHI i innych podobnych prac nieco zweryfikowały wyniki. Konsekwencją było jednak to, że wiele osób zaczęło szukać alternatywnych metod leczenia. Na przykład przyjmując hormony bioidentyczne.
Te hormony, chociaż mogą stanowić ciekawą opcję, nie są pozbawione ryzyka. Zalecamy, aby produkty, które chcesz spożywać, były zatwierdzone przez jednostkę służby zdrowia. Ponadto jakiekolwiek leczenie należy omówić z lekarzem.
Generalnie zalecamy, aby nie stosować hormonalnych terapii zastępczych. Jeśli jednak zdecydujesz się ich użyć, powinieneś przyjmować najniższą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Davis R, Batur P, Thacker H. Risks and effectiveness of compounded bioidentical hormone therapy: A case series. Journal of Women’s Health 2014; 23(8): 642-8.
- Huntley A. Compounded or confused? Bioidentical hormones and menopausal health. Menopause Int. 2011; 17(1): 16-18.
- Kagan R, Kellogg-Spadt S, Parish S. Consideraciones prácticas de tratamiento en el manejo del síndrome genitourinario de la menopausia. Drugs Aging. 2019; 36(10): 897–908.
- Manson J, Aragaki A, Rossouw J, et al. Menopausal hormone therapy and long-term all-cause and cause-specific mortality: the Women’s Health Initiative randomized trials. Journal of the American Medical Association. 2017; 318(10): 927–938.
- Newson L, Rymer J. The dangers of compounded bioidentical hormone replacement therapy. Br J Gen Pract. 2019; 69(688): 540-541.
- Pinkerton J. What are the concerns about custom-compounded “bioidentical” hormone therapy? Menopause. 2014; 21(12): 1298–1300.
- Rossouw J, Anderson G, Prentice R, et al. Risks and benefits of estrogen plus progestin in healthy postmenopausal women: principal results from the Women’s Health Initiative randomized controlled trial. Journal of the American Medical Association. 2002; 288(3): 321–333.
- Sood R, Shuster L, Smith R, Vincent A, Jatoi A. Counseling postmenopausal women about bioidentical hormones: ten discussion points for practicing physicians. J Am Board Fam Med. 2011; 24(2): 202-210.
- Thompson J, Ritenbaugh C, Nichter M. Why women choose compounded bioidentical hormone therapy: lessons from a qualitative study of menopausal decision-making. BMC Womens Health. 2017; 17(1): 97. https://doi.org/10.1186/s12905-017-0449-0
