Dzieci partnera - jak należy je traktować?

Nawiązanie relacji z osobą, która ma dzieci, jest wyzwaniem, ale może też być wspaniałym doświadczeniem. Oferujemy kilka wskazówek, jak unikać częstych przeszkód.
Dzieci partnera - jak należy je traktować?
Elena Sanz

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Elena Sanz.

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Pojęcie rodziny zmieniało się i różnicowało na przestrzeni lat. Wśród wielu nowych modeli są rodziny łączone, czyli takie, w których jeden lub oboje dorośli mają dzieci z poprzednich związków. Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, prawdopodobnie jedno z najczęściej zadawanych pytań brzmi: „Jak traktować dzieci partnera?”

Bez wątpienia jest to wymagająca i pełna wyzwań sytuacja. Jednak może to być również przyjemne i wzbogacające doświadczenie. Pamiętaj, że w takiej sytuacji Twoją nową rodzinę tworzą również dzieci partnera.

Aby uratować i wzmocnić najbardziej pozytywne aspekty oraz uniknąć, w miarę możliwości, najczęstszych problemów, oferujemy kilka podstawowych wskazówek.

Jak układać relację z kimś, kto ma dzieci?

Każda relacja jest inna. Jednak gdy w równaniu są zaangażowane inne osoby (w tym przypadku dzieci), pojawia się szereg wyzwań, z którymi inni nie muszą się mierzyć.

Jednak poprzez miłość, szacunek i komunikacją po obu stronach można zbudować wspaniałą więź i cieszyć się nią. Aby to osiągnąć z partnerem, który ma dzieci, pamiętaj o następujących aspektach.

Zaakceptuj sytuację

Jeśli także jesteś ojcem lub matką, będziesz bardziej świadomy tego, co oznacza życie rodzinne. Jeśli jednak twój partner ma dzieci, a ty nie, możesz mieć trudności z ustaleniem, jak to wpłynie na wasz związek. Dzieci potrzebują bowiem opieki, uwagi i obecności.

Praca rodzica to zajęcie na pełny etat. Możliwe, że trudno będzie wam razem o dowolnej porze. W waszych planach zawsze będą zajęcia dla dzieci. Może się też zdarzyć, że w środku nocy jedno z nich znajdzie się w waszym łóżku.

Zaakceptowanie faktu, że wiążesz się nie tylko z jedną osobą, ale z całą rodziną, może być skomplikowane, ale jest niezbędne. Nie możesz wyrzucać tego partnerowi, ani prosić go, aby ignorował swoje dzieci na korzyść związku. Zrozumienie i wsparcie to podstawa trwałej relacji.

Rodzina w łóżku
Pojawienie się maluchów w łóżku rodziców jest czymś, z czym musisz nauczyć się sobie radzić.

Ustal granice

Nawiązanie relacji z osobą, która ma dzieci, może postawić cię w niepewnej i niejednoznacznej sytuacji. Dlatego ważne jest, aby porozmawiać z partnerem i ustalić kilka podstawowych kwestii.

Na przykład, czego każdy z was oczekuje od związku, jaką rolę przyjmiecie w życiu swoich dzieci lub jak daleko sięgnie wasza odpowiedzialność. Wyjaśnienie tych aspektów od samego początku pozwoli uniknąć nieporozumień i wyrzutów w przyszłości.

Przeczytaj również ten interesujący materiał: Toksyczna rodzina – poznaj jej różne oblicza

Zadbaj o twoją relację z partnerem

Chociaż nie jesteś ojcem ani matką dzieci, pojawi się wiele aspektów wspólnego życia. Możliwe, że ty i twój partner wpadniecie w absorbującą rutynę opieki nad dziećmi i zaniedbacie więź między wami.

Bardzo potrzebne będzie więc znalezienie przestrzeni i czasu na samotność we dwoje, aby kontynuować budowanie emocjonalnej intymności. W przeciwnym razie prędzej cz później popadniecie w niezadowolenie.

Dowiedz się więcej również na ten temat: Odosobnienie z rodziną – jak spędzić ten czas?

4 wskazówki, jak traktować dzieci swojego partnera

To normalne, że na początku nie wiesz, jak traktować dzieci partnera, ponieważ jest to sytuacja, która może budzić niepokój u wszystkich zaangażowanych osób. Dlatego udostępniamy kilka wskazówek, które mogą pomóc uczynić to doświadczenie przyjemniejszym.

1. Postępuj krok po kroku

Przystosowanie się do tej nowej struktury rodzinnej może być trudne dla każdego. Dlatego konieczne jest, aby dać sobie czas.

Staraj się, aby twoje zbliżenie do dzieci twojego partnera następowało stopniowo. Najpierw próbuj tego w neutralnych miejscach. Później zacznijcie spędzać razem krótkie chwile w domu. Połóż dobre podwaliny relacji, zanim w pełni zamieszkacie pod jednym dachem.

Podobnie, nie oczekuj, że ta relacja będzie pięknie się układała od samego początku. Jeśli tak się stanie, to świetnie! Ale na początku stosunki prawdopodobnie będą chłodniejsze i z większym dystansem. To naturalne, bądźcie cierpliwi wobec siebie i dzieci.

2. Bądź wyrozumiały dla dzieci partnera

Często pierwszą reakcją dzieci na nowego partnera jednego z rodziców jest odrzucenie. Nie bierz jednak tego do siebie.

Spróbuj zrozumieć, że jest to dla nich skomplikowana okoliczność, która implikuje utratę tego, co jest znane. To naturalne więc, że w tej sytuacji mogą odczuwać strach i nieufność. Daj im przestrzeń i staraj się pokazać, że jesteś przystępny, ale nie inwazyjny.

3. Zbuduj relację

Dzieci to ludzie i podobnie jak w przypadku dorosłych, porozumienie między wami może być większe lub mniejsze. Jednak warto spróbować znaleźć punkty wspólne, które pozwolą wam zbudować własną więź.

Może macie podobne zainteresowania, o których możesz porozmawiać, lub hobby, które was łączy. Wspólne spędzanie czasu na wykonywaniu różnych czynności pomoże zbudować relację opartą na zaufaniu i bliskości.

Ojciec z dziećmi
Znajdowanie zajęć, które można wykonywać wspólnie i cieszyć się nimi, sprzyja budowaniu więzi między dorosłymi i dziećmi.

4. Zajmij swoje miejsce

Ważne jest, abyś pamiętał, że nie jesteś ojcem ani matką tych dzieci, więc ostateczna władza i decyzje przysługuje ich rodzicom. Jednak powinny okazywać ci szacunek jako osobie dorosłej, której opiece podlegają i jako partnerowi ich rodzica.

Traktowanie dzieci partnera jest wyzwaniem

Radzenie sobie z dziećmi partnera będzie wymagało cierpliwości, zrozumienia i wytrwałości. Ale w każdym przypadku pamiętaj, aby dbać tez o siebie. Nadaj odpowiedni priorytet swoim potrzebom i zadbaj o swoje zdrowie psychiczne i dobre samopoczucie emocjonalne w całym procesie.

Upewnij się ponadto, że komunikujesz się płynnie i asertywnie ze swoim partnerem i szukaj profesjonalnego wsparcia, jeśli poczujesz, że tego potrzebujesz.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Pereira, R. (2002). Familias reconstituidas: La pérdida como punto de partida. Perspectivas sistémicas70, 3-5.
  • Cintrón, F. N., Walters-Pacheco, K. Z., & Serrano-García, I. (2008). Cambios…¿ Cómo influyen en los y las adolescentes de familias reconstituidas?. Interamerican Journal of Psychology42(1), 91-100.
  • Ripoll, K., Martínez, M., & Giraldo, Á. M. (2013). Decisiones sobre crianza de los hijos en familias reconstituidas. Revista colombiana de psicología22(1), 163-177.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.