Choroba Devica - zapalenie rdzenia i nerwów wzrokowych
Przy chorobach autoimmunologicznych komórki układu odpornościowego atakują organy. Choroba Devica należy do tej grupy i charakteryzuje się demielinizacją pewnych partii ośrodkowego układu nerwowego.
Cały ośrodkowy układ nerwowy pokryty jest substancją o nazwie mielina, która odpowiada za prawidłowe przesyłanie impulsów nerwowych. Przy chorobie Devica przeciwciała atakują białko obecne w rdzeniu kręgowym i nerwie wzrokowym – akwaporynę 4 – i upośledzają jej funkcjonowanie.
Choroba ta ma charakter nawracający w 70% przypadków. Jej najczęstsze objawy obejmują zapalenie nerwu wzrokowego i rdzenia kręgowego.
Choroba Devica a stwardnienie rozsiane: porównanie
Stwardnienie rozsiane (SM) to choroba autoimmunologiczna atakująca ośrodkowy układ nerwowy. Dlatego też bywa mylona z chorobą Devica. Zapalenie rdzenia i nerwów wzrokowych przez lata uważano za podtyp stwardnienia rozsianego.
Obie choroby obejmują struktury budujące ośrodkowy układ nerwowy i powodują demielinizację. Obie atakują także rdzeń kręgowy, przy czym SM uszkadza też partie mózgu, a choroba Devica ogranicza się do nerwu wzrokowego.
Objawy występujące u pacjentów są podobne i w obu przypadkach nawracają. Osoby cierpiące na stwardnienie rozsiane miewają zapalenie nerwu wzrokowego i rdzenia kręgowego, co przekłada się na problemy ze wzrokiem.
Główna różnica pomiędzy tymi schorzeniami to reakcja humoralna przy chorobie Devica. Badania wykazały, że u większości pacjentów z tym problemem obecne są przeciwciała przeciw akwaporynie 4, które są bardzo rzadkie u osób z SM.
Objawy choroby
Jak już wspomnieliśmy, główne objawy choroby Devica to zapalenie nerwu wzrokowego i rdzenia kręgowego. Może być ono jedno- lub obustronne. Może także dojść do zmian w obrębie struktury nerwu wzrokowego zwanej skrzyżowaniem wzrokowym. Do objawów należą:
- Zmniejszenie ostrości wzroku.
- Utrata wzroku.
- Ból oczu.
- Zmęczenie oczu.
- Dysfunkcja okolumotoryczna.
Co więcej, rdzeń kręgowy także ulega procesowi zapalnemu w przynajmniej 3 segmentach, co powoduje objawy neurologiczne. Oto najczęstsze z nich:
- Utrata zdolności poruszania kończynami.
- Zmiany wrażliwości.
- Brak kontroli nad zwieraczami.
- Skurcze mięśni.
- Nudności i wymioty
U pacjentów z tą chorobą może dojść do nawrotu po 2-3 latach od wystąpienia pierwszego epizodu. Zapalenie nerwu wzrokowego jest najczęstsze u kobiet po 39 roku życia. Badania wykazały, że problemy motoryczne w większym stopniu dotykają kobiet niż mężczyzn.
Czytaj dalej: Utrata wzroku – przyczyny i objawy
Choroba Devica: diagnostyka
Przeprowadzenie dokładnej diagnostyki może okazać się trudne, gdyż wymagane są różne badania. Lekarz musi zatem odróżnić chorobę od innych problemów neurologicznych.
Przeciwciała przeciw akwaporynie 4
Jednym z najważniejszych kryteriów diagnostycznych jest ustalenie obecności przeciwciał przeciw akwaporynie 4 we krwi. Przeciwciała te obecne są u ponad 70% pacjentów z tą chorobą, więc uważa się je za jasny wyznacznik.
Cząsteczki te odpowiadają za niszczenie akwaporyny 4 w ośrodkowym układzie nerwowym i demielinizację. Mimo że jest to stosunkowo nowe odkrycie, okazało się użyteczne we wczesnym diagnozowaniu.
Badania obrazowe
W tym przypadku stosuje się rezonans magnetyczny. Badanie to wykorzystuje pole magnetyczne i fale radiowe w celu wykreowania dokładnego obrazu struktur ośrodkowego układu nerwowego. Lekarze mogą zatem wykryć uszkodzenie na poziomie mózgu lub rdzenia kręgowego.
Pacjenci z chorobą Devica mają ewidentne uszkodzenia w rdzeniu kręgowym, zwykle na poziomie drugiego kręgu piersiowego i w kolejnych trzech segmentach rdzenia. Badanie wykazuje też, czy jedną uszkodzoną strukturą mózgu jest nerw wzrokowy.
Polecamy: Ludzki mózg: 6 ciekawych faktów
Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego
Specjaliści mogą pobrać próbkę płynu mózgowo-rdzeniowego i wykonać jej analizę. Przy zapaleniu płyn ten wykazuje obecność nadmiaru białek i białych krwinek – jest ona wyższa niż u pacjentów z SM.
Kryteria diagnostyczne
Od 1999 roku stosuje się kryteria dotyczące wszystkich pacjentów z chorobą Devica. Zmodyfikowano je w roku 2006. Zasadniczo istnieją 3 wskaźniki:
- Zapalenie nerwu wzrokowego.
- Zapalenie rdzenia kręgowego.
- Brak innych chorób obejmujących rdzeń kręgowy i nerw wzrokowy.
Choroba Devica: leczenie
Objawy choroby mają związek z procesami zapalnymi, dlatego stosuje się kortykosterydy, by je złagodzić. Co więcej, zapobiegają one nawrotom.
Gdy kortykosterydy nie dają efektów, stosowana bywa plazmafereza. Proces ten polega na ekstrakcji krwi i oddzielenia osocza od krwinek oraz zastąpienia go syntetycznym analogiem.
Plazmafereza to kilkugodzinna procedura, którą trzeba powtarzać. Lekarz przepisuje też leki immunosupresyjne. Zmniejszają one aktywność układu odpornościowego i redukują uszkodzenia struktur ośrodkowego układu nerwowego.
Zalecenia żywieniowe dla chorych
Pacjenci z chorobą Devica powinni trzymać się zasad zdrowego stylu życia, by zapobiec rozwojowi choroby. Zaleca się wprowadzenie zmian w diecie.
Ważne są konsultacje z dietetykiem w celu opracowania konkretnego planu dostosowanego do choroby. Zaleca się następujące postępowanie:
- Zwiększenie spożycia produktów pochodzenia roślinnego – warzyw, zbóż i owoców.
- Ograniczenie konsumpcji produktów bogatych w tłuszcze nasycone i węglowodany.
- Picie 5-8 szklanek wody lub niesłodzonych płynów dziennie.
- Unikanie kawy i alkoholu.
Choroba Devica jest trudna do zdiagnozowania
Choroba Devica to schorzenie degeneracyjne o charakterze autoimmunologicznym, które obejmuje nerw wzrokowy i rdzeń kręgowy. Bywa mylone z SM. Na szczęście diagnostyka poszła mocno do przodu.
Nie istnieje specyficzne leczenie tej choroby, ale kortykosterydy i leki immunosupresyjne są skuteczne. Pacjenci powinni także zmienić styl życia na zdrowszy celem uniknięcia nawrotów.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Lopategui Cabezas I., Cervantes Llano M., Pentón Rol G.. Neuromielitis óptica: Principales diferencias con la esclerosis múltiple. An. Med. Interna (Madrid). 2008; 25( 6 ): 294-296.
- Chiquete E, Navarro Bonnet J, Ayala Armas R, Gutiérrez Gutiérrez N, Solórzano Meléndez A, Rodríguez Tapia D et al. Neuromielitis óptica: actualización clínica. Revista de Neurología. 2010;51(05):289.
- Arias-González NP, Valencia-Paredes D. Neuromielitis óptica, anticuerpos anti-acuaporina 4. Rev Med MD. 2014;5.6(1):58-61.
- Pinzón A, Echeverry T, Rodríguez A. Neuromielitis óptica (enfermedad de Devic). Acta Médica Colombiana. 2010;35(1):21-25.
- Wingerchuk DM, Lennon VA, Lucchinetti CF, Pittock SJ, Weinshenker BG. The spectrum of neuromyelitis optica. Lancet Neurol. 2007 Sep;6(9):805-15.
- Contentti, Edgar Carnero, et al. “Neuromielitis óptica: actualización clínica y terapéutica.” Neurología Argentina 5.4 (2013): 259-269.
- Huda S, Whittam D, Bhojak M, Chamberlain J, Noonan C, Jacob A. Neuromyelitis optica spectrum disorders. Clin Med (Lond). 2019 Mar;19(2):169-176.