Budowa anatomiczna mięśni grzbietu

Budowa anatomiczna mięśni grzbietu

Ostatnia aktualizacja: 29 listopada, 2020

Budowa anatomiczna mięśni grzbietu to kwestia, którą warto znać, ponieważ plecy odgrywają niezwykle ważną rolę w ciele ludzkim. Niektóre mięśnie wspomagają naszą postawę, z kolei inne odpowiadają za wykonywanie podstawowych ruchów. Czytając dzisiejszy artykuł poznasz najistotniejsze informacje.

Budowa anatomiczna mięśni grzbietu jest ciekawa, zwłaszcza jeśli chodzi o mięśnie grzbietu zajmujące przestrzeń między ramionami. W tym artykule przyjrzymy się niektórym z najważniejszych mięśni pleców i dowiemy się, jaka jest ich rola.

Budowa anatomiczna mięśni grzbietu – plecy

Ogólnie rzecz biorąc, plecy możemy podzielić na dwa obszary:

  1. Obszar klatki piersiowej: To górna część pleców, która łączy się z górnymi kończynami i organami klatki piersiowej, na przykład płucami czy sercem.
  2. Obszar lędźwiowy: To dolna część pleców, znajdująca się poniżej klatki piersiowej, która łączy się z lędźwiową częścią kręgosłupa i organami jamy brzusznej, na przykład wątrobą i jelitami.

Budowa anatomiczna mięśni grzbietu definiuje ich funkcje zgodnie z ich położeniem w ciele człowieka i innymi strukturami, z którymi się łączą. Te mięśnie odpowiadają za postawę ciała oraz regulują trzy główne ruchy tułowia: zginanie, obracanie i prostowanie.

Stanowią częsty obiekt badań medycyny pracy ze względu na fakt, że często są uszkadzane podczas wykonywania obowiązków zawodowych.

Mięśnie grzbietu chronią ograny klatki piersiowej i brzucha, tworząc część ścian, które odgradzają je od zewnątrz. Niektóre z tych mięśni, zazwyczaj najmniejsze, stanowią również część mechanizmów mobilizujących górne kończyny.

W poniższym artykule nie będziemy opisywać wszystkich mięśni pleców. Zamiast tego przedstawimy te o największym znaczeniu. W tym celu podzielimy je na trzy regiony, w zależności od ich głębokości. Zobaczymy w takim razie jakie są mięśnie głębokie, środkowe i powierzchniowe pleców.

Budowa anatomiczna mięśni grzbietu: mięśnie głębokie

To mięśnie, które są najbardziej oddalone od powierzchni i znajdują się bliżej organów wewnętrznych oraz kręgosłupa. Ta grupa rozciąga się od szyi po kości krzyżowe i pełni podstawową, a zarazem kluczową funkcję: kontroluje postawę całego ciała.

Oto niektóre z nich:

  • Mięśnie grzbietu: Ciągną się wzdłuż całego kręgosłupa, między wyrostkami kolczystymi i wyrostkami poprzecznymi kręgu w kręgosłupie. Badania przeprowadzone w ostatnich latach pokazały, w jaki sposób wpływa na nie złe ułożenie ciała podczas pracy. Dzielimy je na dwa rodzaje:
    • Więzadła międzykolcowe, które łączą wyrostki kolczyste różnych kręgów. Na przykład prostownik grzbietu.
    • Więzadła międzypoprzeczne robią dokładnie to samo z wyrostkami poprzecznymi kręgu. Odpowiadają za ruchy boczne.
  • Więzadła krzyżowo-lędźwiowe: Łączą miednicę z kręgosłupem i docierają do niektórych kręgów szyjnych. Mogą prostować kręgosłup oraz odgrywają ważną rolę w przechylaniu tułowia na boki.
  • Mięśnie zębate: Występują w dwóch odmianach: jako mięsień zębaty tylny górny oraz mięsień zębaty tylny dolny. Biorą udział w oddychaniu i pomagają klatce piersiowej nabierać powietrze oraz je wypuszczać. Poza tym zaczynają się od kręgosłupa i wrastają między żebra.

Mięśnie środkowej warstwy pleców

Możemy podsumować funkcję tej grupy mięśni stwierdzając, że odpowiadają za regulowanie ruchów łopatek. Tym samym łączą się bezpośrednio z kością, którą znamy pod nazwą łopatki.

Rdzeń kręgowy
Mięśnie głębokie pomagają kręgosłupowi utrzymać właściwą posturę.

Jest ona powiązana z żebrami, dlatego też niektórzy nazywają ją “fałszywym stawem”, bo nie ma typowej budowy charakteryzującej inne stawy. Zamiast tego składa się z powierzchni kostnej (łopatki) umieszczonej na mięśniach (mięśniach zębatych).

W tym regionie znajdują się dwa interesujące mięśnie:

  • Mięsień dźwigacz łopatki: Odpowiada za unoszenie łopatki i można go zaliczyć do mięśni kończyn górnych ze względu na funkcję, jaką spełnia. Zaczyna się od łopatki i dociera do kręgów szyjnych.
  • Mięsień równoległoboczny: Kiedy ten mięsień napina się, zbliża się do łopatki w kręgosłupie podczas ruchu przywodzącego. Łączy również łopatkę z kolumną w wyrostkach. Jego nazwa wywodzi się od jego kształtu.

Budowa anatomiczna mięśni grzbietu: mięśnie powierzchniowe

Te mięśnie są najlepiej znane, ponieważ wiążą się z kulturystyką i estetyką. Właściwy rozwój tych mięśni grzbietu pomaga wytworzyć charakterystyczną sylwetkę u osób, które ćwiczą regularnie.

Jednak ich rola nie sprowadza się jedynie do estetyki. Mięśnie tego regionu biorą aktywny udział w ruchach stawu barkowego.

Umięśnione plecy
Budowa anatomiczna mięśni powierzchniowych pleców – mięśnie pełnią nie tylko funkcję estetyczną.

Oto dwa najważniejsze mięśnie z tej grupy:

  • Mięsień czworoboczny: To jeden z największych mięśni, składający się z trzech części, które się ze sobą łączą. Łączy się z kością potyliczną czaszki, kręgami szyjnymi, obojczykiem, kręgami piersiowymi i łopatką. Ma kilka zadań:
    • Odwodzenie barku,
    • Przyciąganie łopatki do kręgosłupa,
    • Opuszczanie łopatki.
  • Mięsień najszerszy grzbietu: Ten mięsień rozpoczyna się od ostatniego kręgu piersiowego, w części ciała, która tworzy trzy ostatnie żebra. Jest cienki, praktycznie płaski i ma trójkątny kształt. Kiedy ramię pełni zadanie podpory, unosi tułów.

Mamy nadzieję, że poznawanie nowych informacji o Twoim organizmie i mięśniach sprawiło Ci przyjemność!

To może Cię zainteresować ...
Ćwiczenia na mięśnie brzucha bezpieczne dla pleców
Krok do Zdrowia
Przeczytaj na Krok do Zdrowia
Ćwiczenia na mięśnie brzucha bezpieczne dla pleców

Dowiedz się, jak wykonywać ćwiczenia na mięśnie brzucha w prawidłowy sposób, aby uchronić plecy i szyję przed urazami. Zobacz, jak bezpiecznie ćwic...



  • Sobotta, Johannes. Atlas de anatomia humana. Vol. 2. Ed. Médica Panamericana, 2006.
  • Norris, Christopher M. La estabilidad de la espalda. Editorial HISPANO EUROPEA, 2007.
  • Moore, Keith L., and Arthur F. Dalley. Anatomía con orientación clínica. Ed. Médica Panamericana, 2009.
  • Cassan, Adolf. Atlas de anatomía. Grupo Editorial Norma, 2003.

Treść niniejszej publikacji ma charakter wyłącznie informacyjny. W żadnym wypadku nie może ona służyć postawieniu lub zastąpieniu diagnozy lekarskiej, samego leczenia lub zaleceń specjalisty. W razie pytań lub wątpliwości należy skonsultować się z zaufanym specjalistą i uzyskać jego zgodę przed rozpoczęciem jakiejkolwiek procedury.