Achalazja przełyku: typowe objawy i popularne metody leczenia
Achalazja przełyku jest naprawdę rzadko spotykanym zaburzeniem, które może jednak pojawić się w każdym praktycznie rzecz biorąc wieku. Jego głównym objawem jest niezdolność przełyku do rozszerzenia się i „wpuszczenia” pokarmu do wnętrza żołądka.
Niewątpliwie achalazja przełyku stanowi naprawdę poważny problem zdrowotnym. Co ciekawe, pomimo intensywnych badań prowadzonych od lat na ten właśnie temat, społeczność naukowa nie była jeszcze w stanie do dnia dzisiejszego znaleźć konkretnych przyczyn występowania tej choroby.
Naukowcy jednak odkryli kilka innych istotnych rzeczy. Na przykład tego, że achalazja przełyku możne dotknąć zarówno mężczyzn, jak i kobiety w równym stopniu. Ponadto obecny stan wiedzy na temat tej choroby raczej wyklucza to, że jest ona przenoszona genetycznie.
Achalazja przełyku jest ogólnie rzecz biorąc rzadko występującą chorobą. W pewnym uproszczeniu polega ona na tym, że osoba chora nie jest w stanie przełykać pokarmów stałych, ani też w niektórych przypadkach płynów.
Ale jak diagnozuje się i leczy tę konkretną chorobę? Tego możesz dowiedzieć się poświęcając raptem kilka minut na przeczytanie naszego dzisiejszego artykułu. Zapraszamy zatem do lektury!
Achalazja przełyku – jakie są podstawowe objawy tej choroby?
Głównym objawem, z jakim wiąże się nieodłącznie achalazja przełyku, jest trudność w połykaniu jedzenia. Aby jednak lekarz mógł jednoznacznie zdiagnozować tę chorobę u pacjenta, powinien zwrócić uwagę na występowanie następujących symptomów:
- Dysfagia. Jest ogólnie rzecz biorąc to trudność w przełykaniu zarówno stałych, jak i płynnych pokarmów. Często łączy się także z niezdolnością do picia płynów. Jest to głównie spowodowane obkurczeniem w górnej części przełyku.
- Ból w klatce piersiowej. Nie zdarza się on zbyt często. Ale może jednak wystąpić, jeśli w dolnym zwieraczu przełyku występują skurcze mięśni.
- Zwroty jedzenia. Niektóre osoby, u których występuje achalazja przełyku, regularnie zwracają pokarm, który zjadły. Wynika to z prostego powodu, którym jest ich niezdolność do jego przełknięcia.
- Utrata masy ciała: gdy dana osoba nie jest w stanie przekazać pożywienia do swojego układu pokarmowego, stopniowo traci ona na wadze. W bardzo wielu przypadkach ten stan rzeczy może doprowadzić do anemii i niedożywienia.
Ważne jest ponadto to, aby wiedzieć, że pokarmy i płyny, które nie przechodzą przez przełyk i nie są zwracane, mogą przedostać się do płuc. Może się to zdarzyć w dowolnym momencie, nawet gdy osoba chora śpi. Ponadto inne konsekwencje i następstwa tej choroby mogą obejmować infekcje dróg oddechowych i zachłystowe zapalenie płuc.
Jeśli więc dostrzegasz u siebie dwa lub więcej opisanych powyżej objawów, powinieneś jak najszybciej udać się do lekarza. Tylko on będzie w stanie jednoznacznie stwierdzić, czy występuje u Ciebie achalazja przełykowa, czy też Twoje dolegliwości mają jakąś inną przyczynę.
Zobacz także: Refluks żołądka – 7 nawyków, które zażegnają problem
Jak można zdiagnozować tę chorobę?
Gdy pacjent przedstawi lekarzowi opisane powyżej objawy, konieczne będzie przeprowadzenie określonych badań przed postawieniem rozstrzygającej diagnozy.
Dwa najczęściej wykonywane badania to:
Badanie motoryki przełyku
Ta metoda diagnostyczna umożliwia przeprowadzenie pomiaru ciśnienia wytwarzanego przez mięśnie przełyku.
Badanie motoryki przełyku (zwane w literaturze medycznej manometrią przełyku) przeprowadza się przy użyciu cienkiej sondy wprowadzoną do układu pokarmowego pacjenta przez nos. Jej celem jest dotarcie do przełyku i żołądka. Jest to zabieg zdecydowanie nieprzyjemny i w wielu wypadkach bolesny, co oznacza, że pacjent jest w jego trakcie zwykle poddany znieczuleniu miejscowemu.
Gdy już rurka z sondą znajdzie się w żołądku, odpowiedzialny za badanie technik umieszcza ją nieco powyżej rozworu przełyku i prosi pacjenta o przełknięcie w celu zmierzenia ciśnienia wytwarzanego przez mięśnie przełyku.
Zdjęcie rentgenowskie przełyku
To kolejny sposób na zdiagnozowanie achalazji przełyku. Jest to proste badanie, w którym osoba badana najpierw musi wypić specjalny płyn zwany kontrastem.
Następnie pacjent opiera się plecami o stół rentgenowski. Musi teraz wstrzymać oddech na kilka sekund tak, by aparat do prześwietleń wykonał swoje zadanie. Tak uzyskane zdjęcie umożliwi lekarzowi dokładne przyjrzenie się interesującej go okolicy Twojej klatki piersiowej.
Przeczytaj również: Przepuklina rozworu przełykowego – przyczyny i remedia
Achalazja przełyku – dostępne metody leczenia
Natychmiast skonsultuj się z lekarzem, jeśli wystąpi u Ciebie którykolwiek z opisanych przez nas poniżej objawów. A jeśli już tak zrobiłeś, to zapewne interesują Cię potencjalne metody leczenia, jakie masz do dyspozycji.
Leczenie tej choroby w większości przypadków zależy od stopnia jej zaawansowania i specyficznych cech osoby dotkniętej achalazją przełyku. Obejmuje to takie czynniki, jak wiek, możliwe infekcje dróg oddechowych i wiele innych kwestii wykraczających poza ramy tego artykułu.
Niektóre z dostępnych metod leczenia to między innymi:
- Dylatacja pneumatyczna z użyciem balonu. W zwieraczu rozworu przełyku umieszczany jest specjalny balon. Następnie zostaje on nadmuchany w celu utrzymania przełyku w stanie otwartym i maksymalnie rozciągniętym. Zwykle zabieg ten wymaga powtarzania raz na jakiś czas.
- Botoks. Jest to doskonale znany środek stosowany głównie do celów poprawy urody. Ale jednocześnie ma właściwości zwiotczające mięśnie, które przydają się, gdy zostanie on wstrzyknięty przez endoskop do zwieracza rozworu przełyku. Zwykle zabieg ten wykonuje się u osób starszych, które nie mogą zostać poddane klasycznej operacji chirurgicznej.
- Leki zwiotczające mięśnie. Ten konkretny zabieg wymaga podania leków rozluźniających mięśnie przed jedzeniem. Problemem związanym z tą konkretną metodą leczenia jest jednak występowanie wielu różnych skutków ubocznych.
- Operacja chirurgiczna. Jest to najlepsza opcja ze wszystkich dostępnych, szczególnie w przypadku pacjentów w młody wieku. Stanowi ona najbardziej do tej pory skuteczne rozwiązanie problemu, którego przyczyny są nadal nam nieznane.
Podsumowanie
W przypadku problemów z połykaniem jedzenia, a nawet wody, należy natychmiast udać się do lekarza.
Są jednak chwile, kiedy możemy pomylić trudności w połykaniu z objawami lękowymi. Niemniej jednak zawsze lepiej jest mieć pewność, że otrzymamy odpowiednią diagnozę.
Pozwoli Ci to rozpocząć leczenie ewentualnej choroby i uzyskać zalecenie obejmujące metodę najbardziej skuteczną w Twoim konkretnym przypadku. Ponadto zapobiegniesz w ten sposób dalszym poważnym problemom zdrowotnym z powodu przedostawania się żywności lub płynów do płuc. Jest to bardzo groźne zjawisko, o którym wspomnieliśmy już nieco wcześniej.
Obecnie wciąż jeszcze trwają aktywne badania na ten temat, mające w celu ustalenie pierwotnych przyczyn achalazji przełyku. Mamy nadzieję, że wkrótce uda się zapobiec temu zaburzeniu już u samych podstaw tej choroby.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Carballo, Fiorella Ferrandino, & Brenes, Alberto Alonso Umaña. (2016). Acalasia como trastorno de la motilidad esofágica. Medicina Legal de Costa Rica, 33(1), 269-274. Retrieved January 30, 2019, from http://www.scielo.sa.cr/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1409-00152016000100269&lng=en&tlng=es.
- Carmona Domínguez, Roberto. (2007). Diagnóstico de acalasia esofágica en la atención primaria de salud: Presentación de un caso. Revista Cubana de Medicina General Integral, 23(1) Recuperado en 30 de enero de 2019, de http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0864-21252007000100017&lng=es&tlng=es.
- Csendes J, Attila, Braghetto M, Italo, Burdiles P, Patricio, Korn B, Owen, & Salas F, Juan E. (2012). Tratamiento quirúrgico de la acalasia esofágica: Experiencia en 328 pacientes. Revista chilena de cirugía, 64(1), 46-51. https://dx.doi.org/10.4067/S0718-40262012000100008
- Errázuriz B, Juan Ignacio, & De Barbieri IW, Francisca. (2013). Acalasia en paciente pediátrico: Reporte de caso clínico y revisión de la literatura. Revista chilena de radiología, 19(4), 174-176. https://dx.doi.org/10.4067/S0717-93082013000400006
- Jiménez, J. R. J., Domínguez, L. P. I., & Reyes, K. C. (2013). Acalasia congénita; a propósito de un caso. Revista Mexicana de Pediatría, 80(4), 146-149.
- Orgaz Gallego, Mª Pilar. (2009). Achalasia: un trastorno de la motilidad esofágica, no tan raro. Revista Clínica de Medicina de Familia, 2(6), 305-308. Recuperado en 30 de enero de 2019, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1699-695X2009000100010&lng=es&tlng=es.
- LEÓN A, PAULA, CSENDES J, ATTILA, BRAGHETTO M, ITALO, LASEN DE S, JOSÉ, & ROBLES M, JOSÉ. (2010). Acalasia en obesos mórbidos: Reporte de casos. Revista chilena de cirugía, 62(2), 172-174. https://dx.doi.org/10.4067/S0718-40262010000200014
- Restrepo P, Antonio J, Rey T, Mario H, Garzón O, Martín A, Farfán Q, Yesid A, Molano V, Juan C, Marulanda, Juan C, & Lizarazo, Jorge I. (2007). Acalasia. Controversias del tratamiento. Revista Colombiana de Gastroenterologia, 22(1), 69-75. Recuperado en 30 de enero de 2019, de http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0120-99572007000100012&lng=es&tlng=es.
- Ruiz de León San Juan, A., & Pérez de la Serna Bueno, J. A.. (2008). Acalasia. Revista Española de Enfermedades Digestivas, 100(5), 304. Recuperado en 30 de enero de 2019, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1130-01082008000500012&lng=es&tlng=es.