Technika aseptyczna: jej cele i zalety

Technika aseptyczna: jej cele i zalety

Ostatnia aktualizacja: 08 listopada, 2020

Technika aseptyczna to zbiór działań, które mają zminimalizować ryzyko wystąpienia infekcji u pacjentów znajdujących się w szpitalu.

Technika aseptyczna to zbiór działań, które zmniejszają ryzyko rozwoju infekcji zarówno u pacjentów, jak i personelu medycznego. Poza tym składające się na nią działania zmniejszają ryzyko zainfekowania lub skażenia danego obszaru i instrumentów lekarskich.

Widzisz więc, że takie działania stanowią część mechanizmów obronnych przed przedostaniem się do naszego organizmu obcych mikroorganizmów. Chronią zarówno pacjentów, którzy przyjmują leki, jak i pracowników wykonujących zawody medyczne, którzy pracują w środowisku szpitalnym.

Aby przeprowadzić tą niezastąpioną metodę, zespół medyczny musi posiadać wcześniej odpowiednią wiedzę i umiejętności. Należy wziąć pod uwagę standardy higieniczne i bezpieczeństwa ekologicznego, które są standardowo stosowane.

Rodzaje infekcji zgodnie z ich cechami charakterystycznymi

Poczekalnia w szpitalu - technika aseptyczna
Zakażenia szpitalne pojawiają się często w warunkach szpitalnych.

Technika aseptyczna ma minimalizować rozwój zakażeń szpitalnych. Tym samym poprawia również jakość opieki sprawowanej nad pacjentem. Poza tym gwarantuje bezpieczeństwo zarówno jego, jaki i zespołu medycznego pracującego w określonym ośrodku specjalistycznym.

Chroni również członków najbliższego otoczenia, ponieważ zakażenie mogłoby się rozprzestrzenić podczas inwazyjnych procedur, takich jak interwencje chirurgiczne. Podczas takich zabiegów grupa specjalistów ma bezpośredni kontakt z zainfekowanymi tkankami pacjenta.

W dzisiejszych czasach klasyfikujemy infekcje na podstawie różnych czynników. Wyróżniamy na przykład infekcje endogenne i egzogenne.

Rozróżniamy je w zależności od tego, czy mikroorganizmy wywołujące problemy pochodzą ze środowiska wewnętrznego, czy też zewnętrznego. Istnieją również inne kryteria różnicujące, w zależności od rodzaju mikroorganizmów, sposobu transmisji oraz tego, czy zakażenie pojawia się u pacjentów leczonych w szpitalu, czy też w warunkach domowych.

Technika aseptyczna i jej różne odmiany

Obecnie istnieje grupa specjalistów, którzy opracowują serię wytycznych dotyczących obchodzenia się z narzędziami lekarskimi. Takie wytyczne są nieocenione podczas innych sytuacji związanych z leczeniem pacjentów w szpitalu. Poza tym muszą zapobiegać rozprzestrzenianiu zakażeń, na przykład stosując izolację.

Grupy specjalistów muszą często pracować ze sterylnymi materiałami. Są one zazwyczaj owinięte w niesterylną warstwę i znajdują się w stałym kontakcie ze środowiskiem zewnętrznym. Dlatego też zespół lekarski musi zachować dużą dozę ostrożności pracując z materiałami takiej klasy, aby uniknąć zakażenia.

Należy na przykład pamiętać o ostrożnym rozpakowywaniu paczek, aby zewnętrzna warstwa nie dotykała sterylnego materiału.

Poza tym zawsze należy dotykać instrumentów lekarskich mając na sobie przez cały czas sterylne rękawiczki. Powinni również unikać kontaktu z takim materiałem lub z innym skażonym materiałem lub takim, który został wystawiony na działanie szkodliwych czynników środowiskowych.

Inne ważne środki zaradcze to powstrzymywanie się od kichania lub mówienie przez materiał, aby w jak największym stopniu unikać skażenia.

Bakterie
Personel medyczny musi zachowywać techniki aseptyczne używając wszelkich materiałów chirurgicznych, aby nie dopuścić do namnażania bakterii szpitalnych.

Mycie rąk

W zakresie standardowych reguł higienicznych należy zwracać uwagę na właściwe mycie rąk. Zakłada się, że należy to robić przed i po kontakcie z pacjentem. Tym samym należy myć dłonie przed rozpoczęciem każdej procedury medycznej i po jej zakończeniu.

Poza tym należy sprawdzać stan każdego związku medycznego lub instrumentów przed ich użyciem. W przypadku leków trzeba sprawdzić ich datę ważności, stan i instrukcje dotyczące właściwego przechowywania.

Poza tym można używać jedynie takich materiałów, które w ciągu ostatnich 8 dni zostały wysterylizowane. Oprócz tego opakowanie musi być nienaruszone, aby mieć pewność, że nie zostało skażone.

Może Cię również zainteresować: Transfuzja osocza – na czym polega?

Nie używaj produktu, jeśli jego opakowanie zostało naruszone. Poza tym przechowuj go w czystym środowisku, o niskiej wilgotności i z ograniczonym kontaktem z innymi ewentualnymi źródłami skażenia.

Jeśli podczas leczenia pacjenta trzeba używać maseczki, należy nosić ją krócej niż dwie godziny z rządu. Po tym okresie maseczka traci w dużej mierz swoją skuteczną.

Zwracaj również uwagę na jej właściwe ułożenie i unikaj jej dotykania. Wymień ją, jeśli zsunie się na podstawę szyi.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Instrumentación Científico Técnica. (2010). Manual Básico de Microbiología. Cultimed. https://doi.org/10.2146/ajhp150235
  • Alcance de la Norma, I. (2005). Norma técnica sobre esterilización y desinfección de alto nivel para establecimientos de atención en salud. Anon Weber & Rutala Weber & Rutala Gastmeier & Vonberg Machida et Al.
  • Hoogstraten-Miller, S. L., & Brown, P. A. (2008). Techniques in aseptic rodent surgery. Current Protocols in Immunology. https://doi.org/10.1002/0471142735.im0112s82

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.