Technika aseptyczna: jej cele i zalety
Technika aseptyczna to zbiór działań, które mają zminimalizować ryzyko wystąpienia infekcji u pacjentów znajdujących się w szpitalu.
Technika aseptyczna to zbiór działań, które zmniejszają ryzyko rozwoju infekcji zarówno u pacjentów, jak i personelu medycznego. Poza tym składające się na nią działania zmniejszają ryzyko zainfekowania lub skażenia danego obszaru i instrumentów lekarskich.
Widzisz więc, że takie działania stanowią część mechanizmów obronnych przed przedostaniem się do naszego organizmu obcych mikroorganizmów. Chronią zarówno pacjentów, którzy przyjmują leki, jak i pracowników wykonujących zawody medyczne, którzy pracują w środowisku szpitalnym.
Aby przeprowadzić tą niezastąpioną metodę, zespół medyczny musi posiadać wcześniej odpowiednią wiedzę i umiejętności. Należy wziąć pod uwagę standardy higieniczne i bezpieczeństwa ekologicznego, które są standardowo stosowane.
Rodzaje infekcji zgodnie z ich cechami charakterystycznymi
Technika aseptyczna ma minimalizować rozwój zakażeń szpitalnych. Tym samym poprawia również jakość opieki sprawowanej nad pacjentem. Poza tym gwarantuje bezpieczeństwo zarówno jego, jaki i zespołu medycznego pracującego w określonym ośrodku specjalistycznym.
Chroni również członków najbliższego otoczenia, ponieważ zakażenie mogłoby się rozprzestrzenić podczas inwazyjnych procedur, takich jak interwencje chirurgiczne. Podczas takich zabiegów grupa specjalistów ma bezpośredni kontakt z zainfekowanymi tkankami pacjenta.
W dzisiejszych czasach klasyfikujemy infekcje na podstawie różnych czynników. Wyróżniamy na przykład infekcje endogenne i egzogenne.
Rozróżniamy je w zależności od tego, czy mikroorganizmy wywołujące problemy pochodzą ze środowiska wewnętrznego, czy też zewnętrznego. Istnieją również inne kryteria różnicujące, w zależności od rodzaju mikroorganizmów, sposobu transmisji oraz tego, czy zakażenie pojawia się u pacjentów leczonych w szpitalu, czy też w warunkach domowych.
Dowiedz się więcej: Zarządzanie drogami oddechowymi u otyłego pacjenta
Technika aseptyczna i jej różne odmiany
Obecnie istnieje grupa specjalistów, którzy opracowują serię wytycznych dotyczących obchodzenia się z narzędziami lekarskimi. Takie wytyczne są nieocenione podczas innych sytuacji związanych z leczeniem pacjentów w szpitalu. Poza tym muszą zapobiegać rozprzestrzenianiu zakażeń, na przykład stosując izolację.
Grupy specjalistów muszą często pracować ze sterylnymi materiałami. Są one zazwyczaj owinięte w niesterylną warstwę i znajdują się w stałym kontakcie ze środowiskiem zewnętrznym. Dlatego też zespół lekarski musi zachować dużą dozę ostrożności pracując z materiałami takiej klasy, aby uniknąć zakażenia.
Należy na przykład pamiętać o ostrożnym rozpakowywaniu paczek, aby zewnętrzna warstwa nie dotykała sterylnego materiału.
Poza tym zawsze należy dotykać instrumentów lekarskich mając na sobie przez cały czas sterylne rękawiczki. Powinni również unikać kontaktu z takim materiałem lub z innym skażonym materiałem lub takim, który został wystawiony na działanie szkodliwych czynników środowiskowych.
Inne ważne środki zaradcze to powstrzymywanie się od kichania lub mówienie przez materiał, aby w jak największym stopniu unikać skażenia.
Mycie rąk
W zakresie standardowych reguł higienicznych należy zwracać uwagę na właściwe mycie rąk. Zakłada się, że należy to robić przed i po kontakcie z pacjentem. Tym samym należy myć dłonie przed rozpoczęciem każdej procedury medycznej i po jej zakończeniu.
Poza tym należy sprawdzać stan każdego związku medycznego lub instrumentów przed ich użyciem. W przypadku leków trzeba sprawdzić ich datę ważności, stan i instrukcje dotyczące właściwego przechowywania.
Poza tym można używać jedynie takich materiałów, które w ciągu ostatnich 8 dni zostały wysterylizowane. Oprócz tego opakowanie musi być nienaruszone, aby mieć pewność, że nie zostało skażone.
Może Cię również zainteresować: Transfuzja osocza – na czym polega?
Nie używaj produktu, jeśli jego opakowanie zostało naruszone. Poza tym przechowuj go w czystym środowisku, o niskiej wilgotności i z ograniczonym kontaktem z innymi ewentualnymi źródłami skażenia.
Jeśli podczas leczenia pacjenta trzeba używać maseczki, należy nosić ją krócej niż dwie godziny z rządu. Po tym okresie maseczka traci w dużej mierz swoją skuteczną.
Zwracaj również uwagę na jej właściwe ułożenie i unikaj jej dotykania. Wymień ją, jeśli zsunie się na podstawę szyi.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Instrumentación Científico Técnica. (2010). Manual Básico de Microbiología. Cultimed. https://doi.org/10.2146/ajhp150235
- Alcance de la Norma, I. (2005). Norma técnica sobre esterilización y desinfección de alto nivel para establecimientos de atención en salud. Anon Weber & Rutala Weber & Rutala Gastmeier & Vonberg Machida et Al.
- Hoogstraten-Miller, S. L., & Brown, P. A. (2008). Techniques in aseptic rodent surgery. Current Protocols in Immunology. https://doi.org/10.1002/0471142735.im0112s82