Szmery sercowe - czym są i jak je interpretować?
Szmery sercowe mogą być różne. Ich interpretacja będzie zależeć od szeregu cech, które mogą przedstawiać. Te cechy można rozróżnić podczas osłuchiwania pacjenta.
Szmery sercowe są najczęstszym powodem konsultacji w kardiologii dziecięcej. Większość przypadków pochodzi z konsultacji pediatrycznej w podstawowej opiece zdrowotnej. I wtedy pojawiają się pierwsze wątpliwości co do charakteru szmerów. Są one funkcjonalne czy organiczne?
Szmery sercowe są konsekwencją wibracji w przepływie krwi. Wibracje te wytwarzają fale dźwiękowe, które można usłyszeć za pomocą przyrządu zwanego stetoskopem. Niektóre szmery można usłyszeć bezpośrednio przykładając ucho do klatki piersiowej.
Jednak u dziecka bez historii i objawów choroby diagnozę szmerów serca można postawić za pomocą osłuchiwania. Dokładność diagnostyczna zależy w dużej mierze od ostrości słuchu lekarza, który wykonuje badanie.
Szmery sercowe – charakterystyka
- Lokalizacja w cyklu pracy serca: muszą być zlokalizowane i powiązane z dźwiękami wydawanymi przez serce. W ten sposób rozróżnia się szmery skurczowe, rozkurczowe i stałe.
- Intensywność: Szmery serca są klasyfikowane według ich intensywności. Chociaż można używać skali 6 stopniowej, najczęściej stosuje się 4 stopniową.
- Lokalizacja: przydatne jest określenie miejsca maksymalnego natężenia szmeru, ponieważ to właśnie pomoże nam wystawić odpowiednią diagnozę.
- Promieniowanie: jest to transmisja szmeru z ogniska maksymalnej intensywności na inny obszar.
- Czas trwania: zgodnie z rozszerzeniem w skurczu i rozkurczu mówi się o krótkich lub długich szmerach.
- Morfologia: jest to dynamiczny aspekt szmeru.
- Barwa: charakterystyka dźwięku spowodowana obecnością tonów muzycznych, szorstkich, wydechowych itp.
Klasyfikacja szmerów
Jak wspomnieliśmy, szmery można sklasyfikować według 4 stopniowej skali:
- Stopień 1/4: słychać z pewnym trudem,
- Stopień 2/4: słyszalny przez stetoskop podczas badania klatki piersiowej,
- następnie stopień 3/4: bardzo dobrze słyszalny, intensywny,
- i na koniec stopień 4/4: towarzyszy mu wyczuwalny dreszcz lub wibracje w ścianie klatki piersiowej.
Może Cię zainteresować: Elektrokardiogram lub EKG: 7 kroków do jego interpretacji
Szmery sercowe – rodzaje
Szmery skurczowe
Szmery skurczowe pojawiają się podczas skurczu, jak sama nazwa wskazuje. Można je podzielić na 4 typy: pansystoliczne, protosystyliczne, mezostoliczne i telesystoliczne.
Jeśli chodzi o szmery protosystyliczne to powstają, gdy zastawki przedsionkowo-komorowe są zamknięte i zmniejszają intensywność, aż do całkowite zniknięcia wraz z zamknięciem zastawek półksiężycowatych. Są charakterystyczne dla komunikacji między przegrodami małych mięśni.
Szmery mezostoliczne i telesystoliczne są krótkie. Pojawiają się odpowiednio w środku lub na końcu skurczu. Zazwyczaj są one związane z łagodną patologią zastawki mitralnej.
Przeczytaj także: Wrodzona choroba serca – poznaj jej najważniejsze cechy
Szmery rozkurczowe
Są to dźwięki wytwarzane podczas rozkurczu. Każdy szmer rozkurczowy jest patologiczny. Można je sklasyfikować w następujący sposób:
- Protodiastoliczne: są krótkie i mają coraz mniejszą intensywność. Powstają przez niewydolność zastawek półksiężycowatych.
- Mezodiastoliczne: mają kształt romboidalny i pojawiają się w środku rozkurczu. Powstają przez zwiększony przepływ przez zastawki przedsionkowo-komorowe.
- Telediastoliczne: pojawiają się na koniec rozkurczu. Zwykle mają one coraz większą intensywność i są charakterystyczne dla zwężenia zastawki mitralnej lub trójdzielnej.
Szmery stałe
Szmery te powstają w skurczu i kończą w rozkurczu. Występują, gdy dochodzi do połączenia między tętnicą a naczyniem żylnym. Najczęstsze są szmery funkcjonalne lub niewinne.
Tego rodzaju szmery słychać u połowy dzieci. Odsetek ten może wzrosnąć nawet do 80%, jeśli badanie zostanie przeprowadzone w sytuacjach, które zwiększają częstotliwość akcji serca.
Z definicji wykluczają istnienie jakichkolwiek podejrzanych objawów choroby sercowo-naczyniowej. Niektóre z najczęstszych szmerów funkcjonalnych to wibracyjny skurcz Stilla, wyrzut płucny, szmer wyrzutowy aorty i szmer żylny.
Krótko mówiąc, świadomość istnienia szmerów i umiejętność ich wykrycia może być bardzo przydatna. Zazwyczaj występują w dzieciństwie, ale ogólnie nie powodują większych problemów.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Ruiz-Berdejo Iznardi, C. (2015). Soplo sistólico inocente: importancia diagnóstica. Cardiología Pediátrica y Cardiopatías Congénitas Del Niño y Del Adolescente.
- Tamariz-Martel Moreno, R. (2016). Auscultación cardiaca. Pediatria Integral.
- Pineda, L. F., & Zea, M. L. (2005). Exploración cardiológica. AEPAP.
