Syndrom powakacyjny u dzieci: jak im pomóc?

Syndrom powakacyjny u dzieci to reakcja emocjonalna dziecka na przybycie do szkoły z narzuconymi obowiązkami i stresującą rutyną. Dobre wykorzystanie czasu zmniejsza niepokój i poprawia harmonię rodzinną.

Syndrom powakacyjny u dzieci to przejściowy stan umysłu, który wpływa na adaptację do rutyny, w tym życia szkolnego. Zjawisko to może być naturalne po wspaniałych i zabawnych wakacjach. Jednak okazuje się, że pojawia się on tylko u mniej niż 8% maluchów.

Perspektywa wczesnego wstawania, aby pójść na zajęcia szkolne po spędzeniu wakacji na robieniu tego, co lubi najbardziej, jest przerażająca. Prawda jest taka, że większości dzieci ​​dzięki ich ogromnej zdolności adaptacyjnej udaje się pokonać tę przeszkodę bez większych problemów.

Jednak czasami syndrom powakacyjny u dzieci staje się problemem i wtedy należy pomóc. W dzisiejszym artykule podpowiemy ci, jak to zrobić.

Syndrom powakacyjny u dzieci – przyczyny

Jeśli dzieci początkowo odrzucają narzucane im rutyny, duża część odpowiedzialności spada na rodziców. Są to przecież fundamentalne postacie kontrolujące elementy i zachowania, które składają się na codzienne życie rodziny.

Pewien procent skłonności do występowania syndromu będzie oczywiście przypisany osobowości dziecka. Inny odsetek prawdopodobieństwa będzie odpowiadał strukturze rodziny oraz stylowi wychowawczemu rodziców.

Nie bez znaczenia są konflikty szkolne, problemy zdrowotne dziecka czy też możliwe nękanie w szkole. Wszystko to są czynniki stresujące, które mogą zniechęcić dziecko do powrotu do szkoły po wakacjach.

Jako dorośli mamy obowiązek uważnie przyglądać się dzieciom i wykrywać jakiekolwiek tego typu objawy. O ile to możliwe, powinniśmy wyeliminować je jak najszybciej.

O trudnościach niemożliwych do wyeliminowania powinniśmy natomiast z najmłodszymi rozmawiać, aby wyjaśniać im, co się dzieje i w jaki sposób będziemy się starali postępować w danej sytuacji aby zmniejszyć negatywny impakt.

Bardzo często bywa, że widzimy konsekwencje, ale nie przyczyny zjawiska. Te z kolei potrafią być naprawdę wielorakie i złożone. Jednym ze sposobów na zminimalizowanie zjawiska jakim jest syndrom powakacyjny u dzieci jest uzyskanie pewności, że zrobiłeś wszystko, co w twojej mocy.

Staraj się zachować harmonijne wytyczne, standardy i warunki wychowywania w domu. Na dłuższą metę przyniesie to dobre rezuultaty.

Syndrom powakacyjny u dzieci – co zrobić, aby pomóc?

Podobnie jak w wielu innych sytuacjach konfliktowych, komunikacja jest kluczem do odnalezienia drogi do rozwiązania. Przełamywanie ciszy, życia w poczuciu zagrożenia i przekraczanie muru wywołującego złe samopoczucie oraz niepokój działa jak balsam łagodzący napięcie.

Dotarcie tam jednak nie jest łatwe i wymaga świadomych wysiłków.

W obliczu objawów zespołu powakacyjnego u dzieci wykazują one irytację i zdecydowaną odmowę wykonywania rutynowych, zaplanowanych zajęć. Kiedy zauważysz te objawy u dziecka, nie zmuszaj go ani nie obwiniaj.

Postaraj się zrozumieć, na czym polegają obowiązki, które czekają na dziecko w nowym semestrze szkolnym a potem zapewnij, że wesprzesz je w wykonywaniu tych obowiązków. Dziecko będzie potrzebować jeszcze więcej pomocy, jeśli właśnie zmieniło szkołę.

Syndrom powakacyjny u dzieci – zbadaj przyczyny zjawiska

Poznanie czynników powodujących to zaburzenie jest pierwszym krokiem na drodze do przezwyciężenia zespołu powakacyjnego u dzieci. Przejrzyj grafik godzin odpoczynku, zabawy i obowiązków dziecka. Jeżeli zajęcia te się wzajemnie nachodzą, działaj natychmiast, dokonaj niezbędnych modyfikacji w grafiku.

Jeśli po uważnej analizie funkcjonowania twojej rodziny nie zauważasz większych niepowodzeń, być może przyczyna problemu leży na zewnątrz. Dziecko będzie miało trudności z wyrażeniem, na czym tak naprawdę polega problem, zwłaszcza jeśli jest to kwestia osobista lub bardzo trudna.

W takiej sytuacji należy dołożyć starań aby poprawić komunikację. Należy kierować pytania o kolegów z klasy i nauczycieli, o dzień w szkole, skłonić malucha do odegrania lub narysowania scen jakie zapamiętał ze szkoły. Dowolny mechanizm wyrażania siebie jest prawidłowy, o ile pozwoli rodzicom poznać sedno problemu.

Znaczenie towarzyszenia dziecku

Na wakacjach dorośli większość czasu spędzają z dziećmi. Kiedy kończą się wakacje, więź ta zostaje rozluźniona i nie jest to dobrze przyjmowane przez najmłodszych. Syndrom powakacyjny u dzieci to również uczucie samotności doświadczane przez najmłodszych.

Znalezienie sposobu na towarzyszenie im, zabranie ich do szkoły, pozostanie na chwilę i pożegnanie to sposoby na tworzenie pomostu między byciem razem przez cały czas a pozostawieniem dziecka samego w szkole. Dzięki tym elementom zmiana nie będzie aż tak gwałtowna. Delikatniejsze przejście to też mniejszy szok dla najmłodszych.

Zapewnij pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa

Rodzice mają inną perspektywę patrzenia na problemy. Niemałe znaczenie ma tu ich doświadczenie życiowe. Dzieci, które czują się bezbronne, zakładają, że nieprzyjemna sytuacja jest ostateczna i bez wyjścia. Dlatego własnie musicie znaleźć sposób na wspólne rozwiązanie, żeby dziecko nie czuło się zupełnie przytłoczone.

Znaczenie poznania otoczenia dziecka

Rodzice powinni zwracać uwagę na środowisko, w którym dzieci poruszają się i wchodzą w interakcje z innymi. Chodzi o najbliższe otoczenie ale też to, co poza domem, w tym sąsiadów, przyjaciół i szkołę.

Te ostatnie powinny być często odwiedzane przez osoby dorosłe, które powinny starać się nawiązać rozmowy z kierownictwem, nauczycielami i opiekunami. Z tych rozmów wiele można dowiedzieć się na temat świadomości, sposobu myślenia i kryteriów osób, które mają do czynienia z naszymi dziećmi.

Dorośli powinni starać się dotrzeć do sedna relacji, które mogą wpłynąć na najmłodszych. Nie chodzi o nadopiekuńczość, ale o wiedzę i uznanie, że bezpieczeństwo i zaufanie w szkole to podstawa konstrukcji społecznej i zbiorowej.

Syndrom powakacyjny u dzieci: jak im pomóc?

Jeśli chcesz zorganizować i odpowiednio zaplanować swoje działania, strategiczną kwestią jest przewidywanie. Kalendarze szkolne są zaplanowane z wyprzedzeniem. Wykorzystaj to, aby w twoim harmonogramie znalazły się opóźnienia i nieprzewidziane wydarzenia.

Do zmian dostosowuj się z entuzjazmem i staraj się jak najlepiej wykorzystywać dostępny czas.

Poniżej proponujemy szereg działań związanych z dobrym zarządzaniem harmonogramami. Muszą być one jednak dostosowane do twoich osobistych gustów i potrzeb, związanych z pracą i obowiązkami domowymi.

Przygotuj razem z dzieckiem przybory szkolne

Z kilkudniowym wyprzedzeniem rodzice mogą zaangażować dzieci w zadanie przygotowania, oprawienia i podpisania nowych artykułów szkolnych. Zapach papieru oraz żywe kolory pisaków i naklejek zawsze są ekscytujące.

Przygotowanie plecaka i wyszykowanie wszystkiego, co potrzebne to rutyna, która może wzbudzić w dziecku chęć powrotu do szkoły.

Syndrom powakacyjny u dzieci – nie rób nic z dnia na dzień

Gwałtowne zmiany nie są łatwe do zniesienia dla nikogo, zwłaszcza dla najmłodszych. Jeśli dziecko w wakacje przyzwyczaiło się do późnego snu, wczesny powrót do szkoły może być dla niego wręcz traumatycznym przeżyciem.

Dlatego już z wyprzedzeniem należy regulować dziecku sen i zbliżać się do pory snu, jaka będzie obowiązywać w miesiącach szkolnych.

Przygotowanie obejmuje również naukę i zadania domowe. Warto odświeżyć z dzieckiem elementy dynamiki szkolnej, pobieżnie przejrzeć tematy i zagadnienia, jakimi będzie się zajmowało w danym semestrze.

Może uda ci się przykuć jego uwagę do ciekawych przedmiotów takich jak przyroda, nauka o środowisku czy inne dziedziny atrakcyjne dla twojego dziecka. Wszystko to będzie stanowić dla niego impuls żeby powrócić do szkoły. Chodzi o rozbudzenie ciekawości, entuzjazmu i zapału.

Dbaj o komunikację z dobrym nastawieniem

Jeśli zmartwienia i stres są odzwierciedlane i przekazywane poprzez nasze gesty i mowę, to samo dzieje się z dobrym nastawieniem i radosnym humorem. Życie jest skomplikowane, ale musimy chronić nasze dzieci.

To nie jest umieszczanie ich w bańce. Ale zrozumieć, że inteligencja emocjonalna rodziny opiera się na więziach i sieciach wsparcia, które ułatwiają rozwój.

Jedność rodziny, więź między jej bliskimi członkami i osobami spoza kręgu rodzinnego, opiera swój sukces na płynności komunikacji. Nieodłącznym tego elementem są przejścia, zmiany i pokonywanie nowych etapów. Dziecko musi czuć się częścią tego całego układu. Potrzebuje uznania dorosłych i poczucia przynależności.

Planowanie to projektowanie wolności

Dorośli są zobowiązani do dobrego organizowania sobie czasu, w przeciwnym razie niepotrzebna presja wprowadzi w życie ich dzieci czynniki dyskomfortu. Na przykład pośpiech ujawnia niedojrzałość i jest wyzwalaczem stresu, który promieniuje od dorosłych do dzieci.

Podobnie prokrastynacja powoduje kumulowanie zadań, które prędzej czy później doprowadzą do rozpaczy.

Ale jeśli w domu funkcjonuje dobra organizacja, rodzice będą mieli plany i rutyny, które obejmują także zabawę i relaks. Dzieci potrzebują tego jak powietrza. Syndrom powakacyjny u dzieci jest niczym innym, jak objawem utraty poczucia wolności.

Niezbędne jest planowanie wycieczek, ustalanie tras i miejsc, ustalanie ich dat. Wspólnie zorganizujcie przygotowania w ciągu tygodnia, aby jak najlepiej wykorzystać wolne dni.