Stłuczenie żeber: przyczyny, objawy i środki ostrożności

Stłuczenie żebra nie wykracza zbytnio poza to, co widzimy na skórze po uderzeniu. Jednak to uszkodzenie ściany klatki piersiowej spowoduje problemy z oddychaniem.
Stłuczenie żeber: przyczyny, objawy i środki ostrożności
Leidy Mora Molina

Przejrzane i zatwierdzone przez: pielęgniarka Leidy Mora Molina.

Ostatnia aktualizacja: 11 października, 2022

Żebra to poziomo ułożone kości, których główną funkcją jest ochrona narządów znajdujących się w klatce piersiowej oraz w górnej części brzucha. Mogą ucierpieć z powodu różnych urazów, w szczególności gdy wystąpi stłuczenie żeber.

Kości ludzkie mają dwa dobrze określone obszary: korowy i beleczkowy. Region beleczkowy jest znacznie mniej sztywny i bardziej unaczyniony niż drugi, co czyni go bardziej podatnym na urazy.

Ogólnie rzecz biorąc, kontuzje to urazy spowodowane pęknięciem naczyń krwionośnych w określonym obszarze. Stłuczenie żeber to nic innego jak pęknięcie niektórych naczyń krwionośnych w obszarze beleczkowatym kości i powstanie krwiaka.

Jakie są objawy?

Objawy, jakich doświadczają pacjenci z tego typu urazem, nie różnią się zbytnio od tych, które występują u osób ze złamaniem żeber. Charakterystycznym objawem jest ból w dotkniętym obszarze, który pojawia się natychmiast po uderzeniu.

Ból spowodowany stłuczeniem żebra może trwać 3-6 tygodni, nasilając się wraz z ruchami oddechowymi. Inne typowe objawy, które mogą mieć ludzie, to:

  • Stan zapalny w okolicy urazu
  • Zmiana koloru skóry lub krwiak skórny
  • Duszność
  • Skurcze mięśni po uszkodzonej stronie
  • Zwiększony ból podczas kaszlu, kichania lub poruszania się

Główne przyczyny stłuczenia żeber

Każda sytuacja, która może uszkodzić ścianę klatki piersiowej, może spowodować stłuczenie żeber. W tym sensie uderzenie jest najczęstszą przyczyną. W rzeczywistości badania pokazują, że urazy ściany klatki piersiowej związane z urazami są główną przyczyną zachorowalności i śmiertelności.

Aby naczynia krwionośne pękły, musi nastąpić bezpośrednie przeniesienie energii do powierzchni kości. Sytuacje takie jak wypadki drogowe, upadki lub sporty kontaktowe mogą często powodować ten stan.

Istnieją również inne stany mogące przyczynić się do stłuczenia żeber, takie jak przypadek pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) lub podnoszenie ciężkich przedmiotów. Sytuacje te powodują wzrost ciśnienia w klatce piersiowej i mogą powodować urazy.

Czynniki ryzyka

Pewne stany predysponują ludzi do siniaków, mimo że nie są ich bezpośrednią przyczyną. Wśród nich wyróżniają się niektóre choroby kostno-stawowe, takie jak osteoporoza, która osłabia tkankę kostną i czyni ją bardziej podatną na złamania.

Kobiety w ciąży są również narażone na zwiększone ryzyko złamań żeber i siniaków ze względu na powiększoną macicę. Badania pokazują, że nawet najmniejszy cios lub epizod kaszlu może spowodować taką kontuzję.

Jak lekarze stawiają diagnozę?

Rozpoznanie stłuczenia żeber stawia się pytając o objawy i przeprowadzając odpowiednie badanie fizykalne przez specjalistę. Lekarz zapyta o to, jak doszło do urazu i jakie objawy pojawiły się po urazie.

Będzie również słuchać oddechu pacjenta, aby sprawdzić, czy nie ma jakichś zakłóceń. Specjalista sprawdzi obszar, w którym doszło do urazu, w poszukiwaniu krwiaków, deformacji lub czegokolwiek innego, co ma znaczenie kliniczne.

Objawy stłuczenia i złamania są bardzo podobne, dlatego wskazane będzie prześwietlenie klatki piersiowej. To badanie pozwoli lekarzowi dokładnie ustalić, co się stało.

Wreszcie inne badania, takie jak rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa, mogą być konieczne, aby wykluczyć obecność zmian w innych narządach i tkankach.

Leczenie kontuzji żeber

Stłuczenia leczy się bardzo podobnie do złamań żeber, więc zabieg chirurgiczny prawie nigdy nie jest konieczny. Jednak urazu nie należy bandażować, ponieważ zakłóciłoby to ruchy oddechowe, zwiększając ryzyko wystąpienia zapalenia płuc.

W tym kontekście absolutny odpoczynek jest jednym z głównych środków sprzyjających prawidłowej regeneracji kości. Jeśli jest to niemożliwe, zwykle wystarcza ograniczenie codziennych czynności i unikanie nagłych ruchów.

Lekarz może również przepisać leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, takie jak ibuprofen. W najcięższych przypadkach w pobliżu uszkodzonego obszaru można wstrzyknąć środek przeciwbólowy.

Fizjoterapia oddechowa może być przydatna dla pacjentów z trudnościami oddechowymi. Wskazane ćwiczenia pomogą ludziom odzyskać zdolność otwierania klatki piersiowej.

Powrót do zdrowia i zalecenia

Stłuczenie żeber nie jest tak poważne, jak się wydaje i ma dość szybki czas powrotu do zdrowia. Kość powinna się zagoić w ciągu nie więcej niż 6 tygodni, jednak w zależności od pacjenta okres ten może się przedłużyć do 8 tygodni.

Zalecenia, których mogą przestrzegać pacjenci, to po prostu odpoczynek i przyjmowanie odpowiednich leków przeciwbólowych. Pomocne są jednak pewne środki zmniejszające stan zapalny i ból w okolicy:

  • Nakładaj lód na 10 do 20 minut tam, gdzie pojawia się ból
  • Unikaj palenia
  • Śpij w pozycji półsiedzącej i nie śpij po chorej stronie
  • Nie wykonuj czynności, które mogą powodować ból.

Stłuczenie żeber: podsumowanie

Stłuczenie żeber to uraz bardzo podobny do złamania. Zwykle ma to samo pochodzenie.

Jednak siniaki są mniej poważnymi obrażeniami, ponieważ nie dochodzi do całkowitego uszkodzenia kości, więc gojenie zajmuje mniej czasu.

Jednak stłuczenie żeber jest urazem, którego nie należy lekceważyć. Ból, który wywołuje, może prowadzić do niewydolności oddechowej.

Dlatego najlepiej udać się do specjalisty, gdy podejrzewasz, że możesz mieć stłuczone żebra. Tylko specjaliści będą w stanie postawić prawidłową diagnozę i wskazać odpowiednie leczenie.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Marro A, Chan V, Haas B, Ditkofsky N. Blunt chest trauma: classification and management. Emerg Radiol. 2019 Oct;26(5):557-566.
  • Baitner AC, Bernstein AD, Jazrawi AJ, Della Valle CJ, Jazrawi LM. Spontaneous rib fracture during pregnancy. A case report and review of the literature. Bull Hosp Jt Dis. 2000;59(3):163-5.
  • Dogrul BN, Kiliccalan I, Asci ES, Peker SC. Blunt trauma related chest wall and pulmonary injuries: An overview. Chin J Traumatol. 2020 Jun;23(3):125-138.
  • Martínez, Régulo José Ávila, et al. “Evolución y complicaciones del traumatismo torácico.” Archivos de bronconeumologia 49.5 (2013): 177-180.
  • Majercik S, Pieracci FM. Chest Wall Trauma. Thorac Surg Clin. 2017 May;27(2):113-121.
  • Senekjian L, Nirula R. Rib Fracture Fixation: Indications and Outcomes. Crit Care Clin. 2017 Jan;33(1):153-165.
  • Funakoshi T, Furushima K, Kusano H, Itoh Y, Miyamoto A, Horiuchi Y, Sugawara M, Itoh Y. First-Rib Stress Fracture in Overhead Throwing Athletes. J Bone Joint Surg Am. 2019 May 15;101(10):896-903.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.