Stan przedrzucawkowy i jego powikłania w ciąży

Stan przedrzucawkowy to powikłanie ciąży, które może prowadzić do poważniejszych sytuacji, takich jak rzucawka lub zespół HELLP, jeśli nie będzie odpowiednio i w porę leczone.
Stan przedrzucawkowy i jego powikłania w ciąży

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 18 kwietnia, 2023

Stan przedrzucawkowy jest powikłaniem ciąży, które może być następstwem, między innymi, wysokiego ciśnienia krwi lub uszkodzenia nerek. Dotyczy on od 5 do 8% kobiet w ciąży i może się okazać zarówno dla nich, jak i ich dzieci, bardzo niebezpieczny.

Zazwyczaj stan przedrzucawkowy manifestuje się od ostatniego trymestru ciąży. Jednak nie oznacza to bynajmniej, że nie może się pojawić również zarówno podczas porodu, jak i w drugiej połowie ciąży lub nawet w pierwszych tygodniach po porodzie.

Ten problem może wystąpić w sposób łagodny lub poważniejszy. Ponadto w przypadku gdy w porę nie podejmie się odpowiedniego leczenia, może dojść do poważniejszych powikłań, takich jak rzucawka lub zespół HELLP.

Dlaczego pojawia się stan przedrzucawkowy?

Stan przedrzucawkowy występuje z powodu zmniejszonego dopływu krwi do łożyska . W konsekwencji, łożysko nie wszczepia się prawidłowo w ściany macicy, a tętnice w tym obszarze nie rozszerzają się tak, jak powinny.

Badanie kobiety w ciąży - stan przedrzucawkowy
Powikłanie powstaje, gdy zostaje zakłócony dopływ krwi do łożyska, a w konsekwencji także do płodu.

Ponadto przewlekłe nadciśnienie i cukrzyca również mogą zmniejszać przepływ krwi do łożyska. Istnieją specjaliści, którzy uważają, że stan przedrzucawkowy, jeśli wystąpi, pojawia się już od początku ciąży, chociaż jego objawy pojawiają się później.

Stanu przedrzucawkowy – objawy

Zdiagnozowanie stanu przedrzucawkowego może nie być tak oczywiste, szczególnie dlatego, że nie zawsze występują charakterystyczne objawy. Ponadto nie wszystkie kobiety zawsze wykazują te same objawy.

Główny problem, niezależnie od tego, polega na tym, że niektóre objawy stanu przedrzucawkowego, można interpretować, jako normalne dolegliwości związane z ciążą. Chodzi tu na przykład o tak typowe nudności lub wzdęcia.

Dlatego specjalista musi wiedzieć, jak skutecznie i wcześnie rozpoznać objawy ostrzegawcze tego problemu ciąży. Zapoznajmy się z nimi:

Łagodny stan przedrzucawkowy

Ciężki stan przedrzucawkowy

  • Bóle głowy i niewyraźne widzenie.
  • Niemożność tolerowania jasnego światła.
  • Zmęczenie, nudności i wymioty.
  • Mocz w małych ilościach.
  • Ból po prawej stronie górnej części brzucha.
  • Wysoki przyrost masy ciała.
  • Skłonność do łatwego powstawania siniaków.

Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że nie wszystkie kobiety ze stanem przedrzucawkowym mają widoczny obrzęk lub drastyczny przyrost masy ciała. Tak, jak nie wszystkie kobiety, które cierpią na te objawy, mają stan przedrzucawkowy. Objawy, jak wspomniano powyżej, mogą być bardzo mylące.

Stan przedrzucawkowy – czynniki ryzyka

Istnieje szereg czynników, które dodatkowo mogą sprzyjać rozwojowi stanu przedrzucawkowego. Jeśli  kobieta jest w ciąży po raz pierwszy, a wcześniej doświadczyła nadciśnienia lub choroby nerek,   ryzyko się zwiększa. To samo dotyczy kobiet,   u których w rodzinie wystąpił już wcześniej stan przedrzucawkowy.

Płód
Otyłość, cukrzyca i nadciśnienie są głównymi czynnikami ryzyka związanymi ze stanem przedrzucawkowym.

Podobnie, bardziej podatne są też kobiety z ciążami mnogimi, które wcześniej już cierpiały na nadciśnienie ciążowe lub stan przedrzucawkowy. Ryzyko wzrasta również u otyłych kobiet, które mają BMI 30 lub większe.

Ponadto także u kobiet w ciąży w wieku poniżej 20 lat lub starszych niż 40 lat może łatwiej rozwijać się stan przedrzucawkowy.

Zapobieganie

Specjaliści, poprzez rutynowe kontrole prenatalne, powinni mierzyć i regulować:

  • Ciśnienie krwi
  • Wyniki moczu.
  • Wyniki okresowych badań krwi.

Ponadto istnieją inne sposoby, które pomagają kontrolować wystąpienie tego problemu, takie jak:

  • Testy kontrolujące krzepnięcie krwi, a także funkcje nerek.
  • Regularne wykonywanie badania ultrasonograficznego (USG).
  • Wykonywanie USG Dopplera.

Niezależnie od wyników tych badań, nie ma metody, która zapewni uniknięcie stanu przedrzucawkowego. Wynika to z faktu, że nie wszystkie czynniki, które przyczyniają się do pojawienia się problemu, mogą być kontrolowane.

Specjaliści zawsze zalecają zrównoważoną dietę i ćwiczenia, oprócz przestrzegania odpowiednich kontroli lekarskich. Te naturalne metody prewencji będą dodatkowym środkiem zapobiegawczym.

Leczenie

Wybór leczenia zależy od tygodnia ciąży, w którym znajduje się kobieta. Dzieje się tak, ponieważ jeśli problem pojawia się w okolicach daty porodu i dziecko jest dobrze rozwinięte, lekarze mogą prawdopodobnie wywołać poród tak szybko, jak to możliwe.

Wizyta u lekarza
Okresowe badania lekarskie pozwolą na wczesne wykrycie tej komplikacji a także wielu innych.

W przypadku, gdy stan przedrzucawkowy jest łagodny, a dziecko nie jest jeszcze rozwinięte, leczenie opiera się na zwiększeniu badań prenatalnych. Ponadto zostanie zmieniona dieta tak, aby zawierała więcej białek.

Ważne jest również, aby spożywać mniej soli i pić dużo wody. Ponadto należy więcej odpoczywać. Pacjentka powinna leżeć na lewej stronie, aby odsunąć ciężar dziecka od głównych naczyń krwionośnych.

W przypadku ciężkiego stanu przedrzucawkowego, oprócz wcześniejszych zaleceń, specjaliści mogą przepisać leki w celu kontrolowania ciśnienia krwi.

Stan przedrzucawkowy jest poważnym powikłaniem ciąży, które może zagrozić życiu matki i przyszłego dziecka. Z tego powodu, wprowadzenie zdrowych nawyków życiowych, zwłaszcza w okresie ciąży, i pilnowanie okresowych badań lekarskich to najlepsze środki, aby mu zapobiec.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.