Ślepota barw - przyczyny i leczenie

Ślepota barw to stan, który dotyka wiele osób i uniemożliwia im dobre i prawidłowe rozróżnianie kolorów. W tym artykule dowiesz się jakie mogą być przyczyny tego schorzenia.

Przyczyny słabego lub niedostatecznego widzenia i rozróżniania kolorów mogą być przeróżne. Ślepota barw może dotykać wielu osób, niezależnie od wieku czy płci, choć częściej dotyka mężczyzn.  W tym artykule opiszemy jakie są możliwe przyczyny tej przypadłości, jej rodzaje i możliwości leczenia.

Czytaj dalej i dowiedz się więcej na ten temat!

Ślepota barw to stan, który dotyka wiele osób i uniemożliwia im dobre i prawidłowe rozróżnianie kolorów. Ale może go powodować?

Słabe lub wadliwe widzenie kolorów, lepiej znane jako ślepota barw, lub tak zwany “daltonizm” ,odnosi się do trudności w dostrzeganiu kolorów i ich rozróżnianiu. Z tego powodu wiele osób myli kolory, takie jak niebieski, żółty, czerwony lub zielony.

Pytanie, które przychodzi do głowy większości ludzi, brzmi: jaka jest przyczyna tego problemu?

Niektóre artykuły wskazują, że nawet 8% populacji cierpi na ten problem ze wzrokiem. To dość wysoki odsetek i najprawdopodobniej wielu naszych czytelników zna kogoś z wadliwym widzeniem kolorów. W tym artykule przyjrzymy się, co może powodować ten stan.

Ślepota barw – co ją powoduje?

Jak już zauważyliśmy, ślepota barw to trudność w widzeniu kolorów i ich rozróżnianiu. Uważa się to za defekt genetyczny, jak wskazano w badaniach naukowych: Study of a Genetic Anomaly: Color Blindness.

Ślepota barw jest zazwyczaj wadą wrodzoną, uwarunkowaną przez geny, dziedziczoną w sprzężeniu z chromosomem X. Z tego też powodu znacznie częściej dotyczy mężczyzn niż kobiet.

Ponieważ mężczyźni nie przekazują  chromosomu X swoim męskim potomkom, oznacza to, że mężczyzna ze ślepotą barw nie przekaże jej swojemu synowi. Natomiast każdy z nas może być nosicielem tego wadliwego genu.

Chromosomy, które mogą powodować dziedziczne upośledzenie widzenia kolorów.

Ślepota kolorów jest związana z genetyczną zmianą w chromosomie X.

W przeciwnym razie nie będą cierpieć z powodu nieprawidłowego widzenia kolorów. U mężczyzn wystarczy jeden wadliwy gen w chromosomie X.

Pomimo faktu, że w zdecydowanej większości przypadków ślepota barw ma podłoże genetyczne, może być również spowodowana dyschromatopsją lub achromatopsją. Jest to zaburzenie  widzenia, które powoduje takie same skutki jak ślepota barw, ale jest wynikiem uszkodzenia nerwu wzrokowego lub powierzchni siatkówki.

W innych okolicznościach choroba Alzheimera może powodować trudności w postrzeganiu kolorów i zaburzenia widzenia. Niektóre leki przeznaczone do leczenia zaburzeń erekcji lub różnych problemów psychologicznych mogą również powodować słabe widzenie kolorów.

Jeśli w pracy masz do czynienia z chemikaliami, rozpuszczalnikami i substancjami drażniącymi, powinieneś dobrze chronić oczy, ponieważ długotrwała ekspozycja na chemię może spowodować trwałą utratę widzenia kolorów.

Ślepota barw – rodzaje

Kiedy dana osoba cierpi na wadliwe widzenie kolorów,można u niej określić występujący rodzaj ślepoty barw. Nie wszystkie schorzenia są takie same i nie wszystkie wpływają na życie pacjenta w ten sam sposób.

Poniżej wymienione są obecnie rozpoznane typy:

• Achromatyczny: w przypadku tego typu schorzenia dana osoba nie rozróżnia żadnego koloru; ich wizja jest tylko i wyłącznie czarno-biała.
• Dichromatyczny: utrudnia dostrzeżenie kolorów: zielonego, niebieskiego lub czerwonego.
• Trichromatyczny: w przypadku tego typu osoba widzi trzy podstawowe kolory, ale wydają się one podobne i przytłumione, często myli je ze sobą.

Zwykle osoby z wadliwym widzeniem kolorów mają dichromatyzm lub trichromatyzm. Jednakże jest to dość niezwykłe w swej naturze, ponieważ  nasze oczy są zaprojektowane do postrzegania kolorów (coś, co nie zdarza się u wszystkich zwierząt).

Ślepota barw- jakie są możliwości leczenia

Całkiem niedawno naukowcy wynaleźli specjalistyczne okulary, pozwalające zobaczyć barwy u osób cierpiących na dyschromatozę.

Powinniśmy wyjaśnić, że na kompletny brak widzenia barw nie ma obecnie lekarstwa. W rzeczywistości większość ludzi przyzwyczaja się do swojego sposobu postrzegania kolorów i nie ma to bardzo znaczącego wpływu na ich życie.

Sytuacja wygląda inaczej dla osób cierpiących na całkowity achromatyzm. Brak możliwości rozróżnienia jakiegokolwiek koloru może powodować znaczne utrudnienia i ograniczenia. Czytanie, poruszanie się po ulicy, prowadzenie auta i inne podstawowe czynności mogą być silnie zaburzone, a nawet niebezpieczne.

Jednak osoby z daltonizmem opracowują różne techniki rozróżniania, na przykład kolorów sygnalizacji świetlnej. Specjalistyczne okulary dla daltonistów mogą wydawać się dobrą opcją dla osób ze słabym widzeniem kolorów. Jednak nie są one leczeniem, ale narzędziem i nie działają dla osób z całkowitą achromatią.

Czy jesteś daltonistą? Czy masz problem z rozróżnianiem kolorów i odcieni? Mamy nadzieję, że ten artykuł pomógł ci nieco lepiej zrozumieć tę wadę genetyczną.  Wiele osób wokół ciebie również może również cierpieć na ta wadę. Jeśli masz wątpliwości- udaj się do okulisty, który ma możliwość przeprowadzenia specjalnych testów i oszacowania problemu.