Siność siatkowata: co to jest i jakie są jej przyczyny?
Siność siatkowata to stan, w którym skóra jest pokryta plamami, które mogą być czerwonawe, niebieskawe lub fioletowe. Najczęściej pojawia się na nogach, ale może również pojawić się na ramionach lub górnej części ciała.
W przypadku siności siatkowatej plamy zwykle mają wzór przypominający siatkę. Jednak wygląd może się różnić. Czasami widać ten rodzaj siateczki, ale jakby pod skórą, a czasami widać tylko plamkę.
Inne medyczne nazwy tego stanu to również sinica siateczkowata lub sinica marmurkowata ( livedo reticularis). Nauka nie zna dokładnych przyczyn występowania tej anomalii. Uważa się, że w wielu przypadkach może to być efekt uboczny niektórych leków lub objaw pewnych patologii.
Skąd się bierze siność siatkowata?
Chociaż nie ma jednoznacznych danych, stwierdzono związek między sinicą siatkowatą a niektórymi patologiami, których jest objawem. Wiadomo również, że dotyczy to w szczególności kobiet w średnim wieku, ale także młodszych pań i noworodków. Ma również związek z następującymi stanami.
Toczeń
Toczeń jest zapalną chorobą autoimmunologiczną, w której światło słoneczne może powodować wysypki skórne. Najbardziej charakterystyczną z nich jest ognisko w kształcie motyla, które pojawia się na twarzy.
Toczeń może powodować siność siatkowatą. Objawowi temu towarzyszą inne, takie jak ból, obrzęk, zmęczenie, gorączka, suchość oczu, sztywność i problemy z oddychaniem. Palce u rąk i nóg zmieniają kolor na niebieski w chłodne dni.
Reumatoidalne zapalenie stawów
Reumatoidalne zapalenie stawów to także choroba autoimmunologiczna, której charakterystycznym objawem jest stan zapalny stawów. W wielu przypadkach powoduje plamistość skóry, ponieważ wpływa na naczynia krwionośne. Inne objawy obejmują niską gorączkę, zmęczenie, sztywność i ból trwający dłużej niż 30 minut, anemię, grudki lub guzki itp.
Słabe krążenie
Ustalono, że istnieje związek między słabym krążeniem a sinicą siatkowatą. Dzieje się tak dlatego, że jeśli brakuje natlenionej krwi, bogatej w hemoglobinę, skutkiem mogą być przebarwienia skóry.
Niedoczynność tarczycy
Tarczyca produkuje hormony, które wpływają na tempo przemiany materii. Jeśli jest niewystarczająco aktywna, może powodować depresję, zmęczenie i przyrost masy ciała. Siność siatkowata to jeden z jej objawów.
Zespół antyfosfolipidowy
Ta choroba autoimmunologiczna, znana również jako zespół Hughesa, powoduje problemy z krążeniem, zakrzepami krwi i owrzodzeniami nóg. Jej najbardziej charakterystycznym objawem jest siność siatkowata. Dotyka zwłaszcza młodych i dorosłych w średnim wieku.
Możesz być także zainteresowany: Czerwone plamy na nogach – skąd się biorą i co można zrobić?
Zapalenie trzustki
Zapalenie trzustki to choroba, która powoduje silny ból brzucha, nudności i wymioty. Trzy dni po wystąpieniu objawów tej choroby może pojawić się sinica na skórze. Dlatego uważa się ją za wtórny objaw choroby.
Wstrząs mózgu
Wstrząśnienie mózgu to nagły wypadek medyczny spowodowany urazem, oparzeniami, połknięciem trucizny, utratą krwi lub infekcją. Oprócz siności siatkowatej powoduje duszność, przyspieszenie akcji serca, zawroty głowy, nudności, wymioty, osłabienie, omdlenia, przyspieszony oddech i rozszerzone źrenice.
Inne przyczyny
Czasami noworodki mają sinicę marmurkowatą, ale znika samoistnie. Niemowlęta czasami reagują w ten sposób na zimno. Dlatego tak ważne jest, aby zapewnić im ciepło.
U osób starszych siność siatkowata może pojawić się na krótko przed śmiercią. Zwykle towarzyszą jej trudności w połykaniu, delirium lub utrata przytomności, odmowa jedzenia i picia, skrajne osłabienie lub zmęczenie, trudności w oddychaniu i spowolnienie akcji serca.
Kiedy konieczna jest konsultacja z lekarzem?
Najczęściej siność na skórze znika sama. Istnieją jednak okoliczności, w których tak się nie dzieje i wymagają one konsultacji z lekarzem. Może to dotyczyć jednej lub więcej z następujących okoliczności:
- Ocieplenie lub nagrzanie ciała nie powoduje zniknięcia siności siatkowatej.
- Stanowi towarzyszą inne objawy.
- W dotkniętym obszarze pojawiają się bolesne guzki.
- Na dotkniętej chorobą skórze pojawiają się owrzodzenia.
- Występują choroby naczyń obwodowych.
- W toczniu lub podobnych chorobach pojawia się nowy obszar objęty sinicą.
Jak się diagnozuje siność siatkowatą?
Jak wspomniano powyżej, gdy siność nie znika sama lub towarzyszą jej inne objawy, najlepiej skonsultować się z lekarzem. Najlepiej wykryć i zgłosić wszystkie towarzyszące symptomy.
Po pierwszej wizycie i być może wstępnym badaniu, lekarz może zlecić serię badań w celu ustalenia przyczyny stanu. Mogą to być badania krwi, badania ultrasonograficzne itp.
Jak leczyć siność siatkowatą?
Leczenie będzie zależeć od przyczyny. Jeśli objaw ma związek z chorobą autoimmunologiczną, zwykle przepisywane są leki kontrolujące odpowiedź immunologiczną, a tym samym zmniejszające stan zapalny.
Jeżeli przyczyną jest zapalenie trzustki, zostaną przepisane leki przeciwzapalne i płyny dożylne. Kiedy siność powstaje po wstrząsie mózgu, pacjenta poddaje się leczeniu odpowiedniemu do nagłych wypadków.
Natomiast gdy nie ma innych chorób, zdrowy tryb życia może być najlepszym sposobem leczenia. Regularne ćwiczenia, unikanie stresu i niepalenie pomagają kontrolować ten stan. Utrzymywanie ciepła również.
Nie przegap: Łuszczyca skóry – zwalcz ją domowymi sposobami
Czy można zapobiegać sinicy siatkowatej?
Jeśli plamistość skóry jest stanem pierwotnym, tj. niezwiązanym z inną chorobą, najlepszym sposobem zapobiegania jest utrzymywanie ciepła, zwłaszcza nóg.
Ćwiczenia i zdrowa dieta również pomagają zapobiegać problemom z krążeniem. Unikanie palenia i stresujących sytuacji pomaga zapobiegać tej chorobie.
Siność siatkowata może być objawem innego stanu
Jak widzieliśmy, nie jest to choroba sama w sobie. Jednak możliwe jest, że w niektórych przypadkach może stanowić objaw innej podstawowej patologii. Dlatego wskazane jest, aby go nie przeoczyć, zwłaszcza jeśli występuje często.
Jak w przypadku każdego schorzenia, im wcześniej zostanie wykryte i leczone, tym lepiej. Najlepiej skonsultować się z lekarzem, jeśli siność siatkowata występuje często lub nie ustępuje samoistnie.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Sánchez, A. C., & Aranda, J. A. G. (2012). Pancreatitis aguda. Boletín médico del Hospital Infantil de México, 69(1), 3-10.
- Ortiz, M. I., & Murguía, G. (2013). Conmoción cerebral asociado a un traumatismo craneoencefálico en los deportistas. Medwave, 13(01).
- Estrada, V. M., & Fonseca, A. O. (2005). Educación Médica Continua Livedo reticular. Revista del Centro Dermatológico Pascua, 14(3).
