Samotność u osób starszych: jak wpływa na ich zdrowie?

Samotność u osób starszych może mieć podobny wpływ na zdrowie, jak chroniczny stres na kondycję ich mózgu. Może również wpływać na układ hormonalny i odpornościowy. A to oznacza ogólnie rzecz biorąc, że ludzie w tej grupie wiekowej są w związku z tym są bardziej podatni na choroby.

Samotność u osób starszych jest w zasadzie wszechobecna i zwykle to oni są najbardziej dotkniętą przez nią grupą społeczną. Niestety kultura świata zachodniego często odwraca się od nich ze strachu. Najprawdopodobniej dlatego, że wielu z nas nie chce konfrontować się z naszym zbliżającym się nieuchronnie przeznaczeniem.

W chwilach smutku, złości lub rozczarowania niektórzy ludzie woleliby raczej odizolować się od innych. Jednak kiedy w końcu poczują się swobodnie, odzyskują ponownie potrzebę cieszenia się jakimś towarzystwem. Ponownie potrzebują wsparcia emocjonalnego ze strony wszystkich, którzy w taki czy inny sposób mogą zmotywować ich do dalszej pracy.

Niewiele osób decyduje się na samotność. Dzieje się tak, ponieważ bycie otoczonym przez ludzi i poczucie ważności dla kogoś jest niezaprzeczalną ludzką potrzebą.

Badania pokazują, że samotność u osób starszych jest poważnym problemem zdrowotnym, który prowadzi między innymi do rozwoju poczucia bezwartościowości. A to z kolei może spowodować nawet przedwczesną śmierć.

Jest ona również związana z pogarszającym się stanem zdrowia psychicznego i chorobami układu krążenia, nadciśnieniem i demencją.

W jaki sposób samotność u osób starszych może wpływać na ich stan zdrowia?

Samotność u osób starszych może mieć podobny wpływ na zdrowie, jak chroniczny stres na kondycję ich mózgu. Może również wpływać na układ hormonalny i odpornościowy. A to oznacza ogólnie rzecz biorąc, że ludzie w tej grupie wiekowej są w związku z tym są bardziej podatni na choroby.

Szacunki wskazują, że około 10% osób w starszym wieku żyje samotnie. Taki stan rzeczy w znaczącym stopniu zagraża ich zdrowiu fizycznemu i emocjonalnemu. Ponadto aż 70% z nich ma poważny problem zdrowotny związany z samotnością, zarówno psychiczną, jak i fizyczną.

Na poziomie ogólnym samotność u osób starszych wpływa na zdrowie mózgu w taki sam sposób, jak przewlekły stres. Obie wywołują negatywną odpowiedź ze strony układu hormonalnego i odpornościowego. Co więcej, to zjawisko osłabia takie osoby. W efekcie tego są bardziej podatne na rozwój różnych chorób i problemów zdrowotnych.

Stany chorobowe wywołanej przez samotność u osób starszych

Według badań prowadzonych przez naukowców, najczęstszymi chorobami wynikającymi z samotności są nadciśnienie, cukrzyca, powtarzające się infekcje, lęk i depresja.

U osób starszych skutki takie są bardziej bezpośrednie i negatywne ze względu na spadek naturalnej odporności fizjologicznej – to znaczy zdolności organizmu do wytrzymania i przystosowania się do niekorzystnych warunków. Ponadto w wyniku starzenia dochodzi także do osłabienia mechanizmów naprawy komórek.

Najbardziej niepokojące jest to, że problem, jakim jest samotność u osób starszych narasta wraz z upływem czasu. Tak więc za kilka lat ta sytuacja stanie się globalnym problemem zdrowotnym.

Zdaniem ekspertów w tej dziedzinie rozwiązanie problemu samotności może przynieść wiele korzyści zdrowotnych dla osób starszych. W rzeczywistości psychologowie uważają nawet, że życie społeczne jest głównym czynnikiem, który może zapewnić takim ludziom odpowiednio wysoką jakość życia.

Znaczenie towarzystwa dla osób starszych

David McCullough, prezes Królewskiej Organizacji Wolontariuszek (oryg. Women’s Royal Voluntary Service Organization) współpracującej z ponad 40 000 wolontariuszek, które zajmują się seniorami w Wielkiej Brytanii, ujawnia, że samotność u osób starszych i jej konsekwencje zdrowotne stają się coraz większym problemem.

McCullough i jego grupa wolontariuszek pomaga bezdomnym tak bardzo, jak tylko są w stanie. Zwłaszcza seniorom, którzy przebywając w samotności już i tak cierpią na wiele schorzeń, takich jak utrata sprawności ruchowej, demencja (otępienie) i problemy psychiczne.

Dane ujawnione w Wielkiej Brytanii pokazują, że duża część populacji osób starszych czuje się „samotna” lub „bardzo samotna”, zwłaszcza osoby powyżej 65 roku życia. Z tego powodu Królewska Organizacja Wolontariuszek pracuje nad zapewnieniem następujących form pomocy skierowanej do osób starszych:

• Zapewnienie pożywienia
• Zapewnienie dachu nad głową
• Zorganizowanie dla nich towarzystwa

Dla tych, którzy z tego czy innego powodu są teraz zupełnie sami, każdy codzienny kontakt społeczny może zmniejszyć skutki samotności. Jak widać, może to poprawić znacząco ich stan zdrowia.

Czy jest jakieś rozwiązanie dla tego problemu?

Rodzaj aktywności społecznej, jaką osoba starsza prowadzi przez całe życie, jest decydującym czynnikiem wpływającym na nią, kiedy już zostanie sama. Pod tym względem trudniej jest leczyć i wspierać seniora, który przez całe życie miał trudności z utrzymaniem kontaktów towarzyskich i której życie naznaczone jest odrzuceniem, zagubieniem lub strachem.

Jednak osoby takie mogą teraz rozwiązać każdą sytuację, której wcześniej nie byli w stanie, dzięki interwencji psychologicznej i spersonalizowanemu leczeniu.

Ponadto zespoły wsparcia, pomoc znajomych, grupy dla osób starszych i sama rozmowa z kimś w ciągu dnia mogą pomóc im przezwyciężyć samotność i poprawić stan zdrowia na wiele sposobów.

Samotność u osób starszych – wnioski na koniec

Podsumowując, osoby starsze w krajach dobrze rozwiniętych często mogą czuć się i być samotne. Musimy więc zmobilizować się jako społeczeństwo, aby dotrzymać im towarzystwa i sprawić, by poczuł się nadal aktywną częścią społeczeństwa.

W końcu to właśnie ci ludzie dali nam wszystko, opiekowali się kiedyś nami, pracowali dla nas, w końcu poświęcili dla nas dosłownie wszystko.

Każdy z nas ma moralny obowiązek nigdy ich nie opuszczać. Pewnego dnia możemy być tacy jak oni i chcielibyśmy, aby inni zrobili to samo dla nas. Będziemy chcieli mieć wokół siebie ludzi, którzy nas kochają i dotrzymują nam towarzystwa.