Ryfampicyna: dawka i wskazania

Ryfampicyna zawdzięcza swoje działanie antybiotyczne zdolności do hamowania syntezy RNA z komórek bakteryjnych. W tym celu hamuje działanie polimerazy RNA, enzymu zależnego od DNA. W tym artykule dowiesz się więcej o tym leku!

Ryfampicyna jest półsyntetycznym antybiotykiem ansamycynowym o działaniu bakteriobójczym. Jest to półsyntetyczny związek stosowany jako pierwszy wybór w leczeniu gruźlicy.

Nie należy go jednak stosować w monoterapii, ponieważ sprzyjałoby to rozwojowi oporności przez bakterie. Dlatego podaje się go razem z innymi lekami, co objaśnimy później.

Ryfampicyna ma również inne wskazania, takie jak leczenie pacjentów, którzy są nosicielami bakterii Neisseria meningitidis, a którzy nie mają objawów. Stosuje się ją również w profilaktycznym leczeniu Haemophilus influenzae typu B i leczeniu trądu. Ale ma również inne, mniej znane zastosowania.

Ryfampicyna – trochę historii

Ten antybiotyk pojawił się na rynku farmaceutycznym w latach 60. Najpierw uzyskano metabolit ryfampiny, ryfampicynę B. W tej cząsteczce próbowano wprowadzić szereg zmian strukturalnych w celu zwiększenia siły działania antybiotyku. Jednocześnie próbowano zmniejszyć jego szybką eliminację wraz z żółcią. Wreszcie udało się zsyntetyzować ryfampicynę.

Po wprowadzeniu na rynek, antybiotyk ten został uznany za podstawowy środek w leczeniu gruźlicy. Wkrótce pojawiła się jednak oporność patogenów na ryfampinę. Fakt ten zmusił do podawania innych leków razem z ryfampicyną, takich jak izonizaid i ethambutol.

Jednak odkrycie ryfampicyny stanowił bez wątpienia prawdziwy przełom w dziedzinie medycyny. W tym artykule dowiedz się znacznie więcej o tym leku.

Co to jest gruźlica?

Gruźlica jest chorobą wywołaną przez infekcję bakterią znaną jako Mycobacterium tuberculosis. Ten mikroorganizm w większości przypadków zaburza normalne funkcjonowanie płuc. Rozprzestrzenia się przez cząsteczki powietrza, na przykład, gdy ktoś kicha lub kaszle. Wystarczy, aby inna osoba wdychała wydalone cząsteczki, aby się zarazić.

Jest to jednak choroba, której można zapobiec i na szczęście dzisiaj można już ją wyleczyć. W szczególności od 2000 roku ponad 49 milionów pacjentów zostało wyleczonych dzięki prawidłowej diagnozie i odpowiednio prowadzonej terapii.

Z drugiej strony, jeśli chodzi o oznaki i objawy tej choroby, zależą one od obszaru namnażania się bakterii. Jak powiedzieliśmy wcześniej, bakterie zwykle atakują płuca, wywołując następujące objawy:

• Intensywny i długotrwały kaszel.
• Ból w klatce piersiowej
• Kaszel z krwią lub grubą flegmą.
• Gorączka i dreszcze.
• Utrata masy ciała
• Zmniejszone uczucie głodu

W jaki sposób ryfampicyna wpływa na organizm?

Swoje antybiotyczne działanie ryfampicyna zawdzięcza zdolności do hamowania syntezy RNA z komórek bakteryjnych. W tym celu hamuje działanie polimerazy RNA, enzymu zależnego od DNA. Ryfampicyna nie wiąże się z polimerazami komórek eukariotycznych, takimi jak ludzkie, więc nie wpływa to na syntezę ludzkiego RNA.

Z drugiej strony jest to lek bakteriostatyczny lub bakteriobójczy, w zależności od dawki, w jakiej jest podawany. Przy niższych dawkach będzie bakteriostatyczny, to znaczy zapobiegnie rozwojowi komórek bakteryjnych. Przy wyższych dawkach będzie natomiast działał bakteriobójczo lub, mówiąc innymi słowami, spowoduje śmierć bakterii.

W jakiej dawce podaje się ryfampinę?

Dawka będzie się różnić w zależności od leczonego pacjenta. Jeśli chodzi o zalecane dawki u dorosłych pacjentów niezakażonych wirusem HIV, podaje się ją zarówno doustnie, jak i dożylnie, z maksymalną dopuszczalną dawką 600 mg na dobę. Natomiast jeśli pacjent ma HIV, dawka będzie wynosić 10 mg / kg, zarówno doustnie, jak i dożylnie.

Z kolei jeśli chodzi o dzieci, dawka dla ujemnego odczynu wirusa HIV jest zmniejszona do 10-20 mg / kg dziennie. Natomiast maksymalna dawka wynosi 600 mg, zawsze w połączeniu z innym środkiem przeciwgruźliczym. Jeśli dziecko ma ludzkiego wirusa niedoboru odporności, dawka będzie taka sama.

Ryfampicynę podaje się raz dziennie przez dwa miesiące wraz z innym lekiem przeciwgruźliczym. Następnie podaje się izoniazyd i ryfampicyna w tej samej dawce raz dziennie lub 2 lub 3 razy w tygodniu przez kolejne 4 miesiące. Oczywiście podane dawki, to jedynie wartości orientacyjne. Za każdym razem konkretne dawkowanie powinien przepisać lekarz i nadzorować przyjmowanie leku. 

Wniosek

Ryfampicyna jest antybiotykiem przepisywanym w pierwszej linii leczenia gruźlicy w połączeniu z innymi środkami. Połączenie stało się konieczne ze względu na oporność rozwiniętą przez bakterie.

Możesz zadać lekarzowi lub farmaceucie wszelkie pytania dotyczące tego leku. Zawsze należy postępować zgodnie z instrukcjami wskazanymi przez specjalistów. Niewłaściwe stosowanie leków może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.