Rumień: charakterystyka i leczenie

Rumień nie jest precyzyjnie rzecz biorąc chorobą w terminologii medycznej, ale raczej problemem natury estetycznej, który może prowadzić do trądziku różowatego. Dlatego też musisz skonsultować się z dermatologiem jeśli go u siebie dostrzeżesz, ponieważ może to być pierwszy objaw poważniejszego problemu ze skórą.
Rumień: charakterystyka i leczenie

Napisany przez Edith Sánchez

Ostatnia aktualizacja: 09 sierpnia, 2022

Rumień jest problemem natury dermatologicznej, który może prowadzić do rozwoju trądziku różowatego lub innych poważnych schorzeń, jeśli nie zostanie poddany odpowiedniemu leczeniu.

Pojawienie się czerwonawych plam na skórze jest główną cechą wskazującą na rumień, głównie ze względu na jego wrażliwość na zmiany temperatury. To nie jest jednak choroba z medycznego punktu widzenia, ale problem natury przede wszystkim estetycznej.
Zaczerwienienie twarzy jest normalne w niektórych okolicznościach, szczególnie zimą z powodu niskich temperatur. Jeśli jednak efekty te z czasem staną się trwałe i intensywne, problemem może być właśnie rumień.

Ten stan występuje zazwyczaj częściej u kobiet niż u mężczyzn. Wynika zarówno z przyczyn zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Częściej występuje również u osób o jasnej lub bladej karnacji. Ważne jest, aby zdiagnozować ten problem tak wcześnie, jak to możliwe, aby móc poddać się odpowiedniemu leczeniu w razie potrzeby.

Rumień – podstawowe informacje na jego temat

Rumień nie jest precyzyjnie rzecz biorąc chorobą w terminologii medycznej, ale raczej problemem natury estetycznej, który może prowadzić do trądziku różowatego. Dlatego też musisz skonsultować się z dermatologiem jeśli go u siebie dostrzeżesz, ponieważ może to być pierwszy objaw poważniejszego problemu ze skórą.

Rumień zwany jest potocznie „kuperozą” (od angielskiego terminu „couperose”), jednak określenie to nie występuje w terminologii medycznej. Niemniej jednak jest to anomalia naczyniowa, która objawia się głównie w żyłach i tętniczkach. Dzieje się tak, ponieważ naczynia te mają bardzo niską elastyczność.

Tak więc, gdy krążenie krwi gwałtownie w nich wzrasta, skóra staje się czerwona i po prostu pozostaje taka przez dłuższy czas. Powodem jest właśnie to, że naczynia krwionośne nie są wystarczająco elastyczne. W efekcie trudno jest im wrócić do normalnego stanu.

Zaczerwienione policzki

Zasadniczo czerwonawe obszary pokrywają policzki, podbródek i nos, chociaż mogą również pojawiać się w dowolnym miejscu na twarzy lub dekolcie. Każdy z nas ma skłonność do tego rodzaju zaczerwienień, ale zwykle jest to efekt jedynie tymczasowy. Kiedy jednak staje się on trwały, zaczyna być on określany jako rumień.

Istnieją dwa etapy tego rodzaju stanu skóry. W pierwszym z nich występuje tylko zaczerwienienie niektórych obszarów twarzy lub dekoltu, które początkowo szybko znikają. Jednak stopniowo stają się coraz trwalsze. W drugiej fazie pojawia się teleangiektazja, lepiej znana jako pajączki lub naczynia pajączkowate.

Wyglądają jak mała czerwonawa wstęga z cienkimi liniami, które wyglądają jak długie, cienkie nogi pająka (stąd też wzięła się ich nazwa). Mają one kolor od czerwonego do lekko fioletowego i są wyraźnym znakiem obecności rumienia.

Być może uznasz także ten artykuł za interesujący: Dieta na trądzik różowaty – uwzględnij te 7 pokarmów

Początki i przyczyny rumienia

Jak powiedzieliśmy powyżej, ta anomalia naczyniowa jest spowodowana brakiem elastyczności naczyń krwionośnych. Kiedy małe naczynka rozszerzają się z jakiegokolwiek powodu, pozostają takie i nie kurczą się ponownie do poprzedniego rozmiaru.

W efekcie tego stają się bardziej widoczne przez skórę i to jest powód, dla którego powstaje na niej czerwonawy obszar.

Czynniki, które mogą prowadzić do rozszerzenia tych małych naczyń, mogą być następujące:

Czerwona skóra na twarzy
  • Nagłe zmiany temperatury
  • Czynniki pogodowe, takie jak silny wiatr
  • Guzy lub niewielki uraz skóry
  • Palenie papierosów
  • Nadmierne spożycie alkoholu
  • Zastosowanie substancji drażniących na twarzy
  • Nadmierna ekspozycja na słońce lub lampy UVA
  • Wysoki stres lub niepokój
  • Pikantne posiłki
  • Zmiany hormonalne
  • Nadciśnienie lub cukrzyca
  • Stosowanie leków kortykosteroidowych

Dokładna przyczyna, dla której występuje rumień, jest jeszcze nieznana. Wiemy jednak, że genetyka odgrywa w tym procesie istotną rolę. Dlatego też często zdarza się, że ta anomalia występuje u osób, których rodzice również ją mieli.

Zapewne zaciekawi Cię także nasz inny artykuł: Trądzik różowaty – przydatne zalecenia

O czym należy także pamiętać?

Głównym objawem rumienia jest pojawienie się czerwonawych obszarów i pajączków na skórze. Tylko przy nielicznych okazjach towarzyszy im uczucie pieczenia lub miejscowy ból. W niektórych przypadkach ten stan jest pierwszą fazą trądziku różowatego, kolejną chorobą skóry. Jest to szczególnie powszechne, jeśli objawia się plamami na twarzy lub krostami.

Wiele osób nie ma problemów po początkowej fazie tej anomalii. W każdym razie zawsze dobrze jest skonsultować się z dermatologiem, gdy pojawią się pierwsze objawy. Wynika to z faktu, że łatwiej jest kontrolować rumień, kiedy wcześnie zaczynasz leczenie.

Zapobieganie jest zwykle bardziej skuteczne niż jakikolwiek rodzaj leczenia, jeśli chodzi o problemy dermatologiczne.

Ponieważ przyczyna rumienia jest wciąż tajemnicą dla nauki, wszystko, co może zalecić Ci lekarz, to wykonywanie codziennej rutyny przy użyciu odpowiednich produktów dla Twojego rodzaju skóry i zastosowanie w praktyce ogólnych nawyków dotyczących zdrowego stylu życia.

Po ujawnieniu się tego stanu samo leczenie będzie zależeć od jego nasilenia. Ogólnie rzecz biorąc niektóre kremy mogą zmniejszać przepływ krwi w dotkniętym obszarze. Tymczasem niektóre leki mogą pomóc doraźnie lub na dłużej. Jednak laserowe leczenie naczyniowe jest często znacznie bardziej skuteczną metodą. W niektórych przypadkach jedyną możliwą.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Oliveros, A. M. (2012). Rósacea, cuperosis y arañas vasculares: Curso” Abordaje de los principales problemas dermatológicos des de la farmacia comunitaria”. Aula de la farmacia: revista profesional de formación continuada, 8(89), 29-37.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.