Ropnie nerkowe: leczenie
Ropnie nerkowe oznaczają gromadzenie się ropy w obrębie jednej lub obu nerek. Na ogół są wynikiem pęknięcia ostrego ropnia korowego. Niestety ropnie nerkowe mają wysoką śmiertelność, ponieważ trudno je zdiagnozować.
Pojawiają się one u osób w wieku średnio 46 lat, a 80% ropni dotyka kobiet. Chociaż są one rzadkie u dzieci, ich konsekwencje mogą być poważne. Należą do nich posocznica, ciężkie uszkodzenie nerek, a nawet utrata tych organów.
Ropnie nerek: czynniki ryzyka
Eksperci zweryfikowali pewne czynniki predysponujące. Najważniejsze z nich to:
- cukrzyca,
- kamienie nerkowe,
- zakażenie dróg moczowych,
- refluks mózgowo-rdzeniowy,
- uraz,
- nowotwory złośliwe,
- choroba wątroby.
40% pacjentów ma wiele powiązanych czynników ryzyka. Pacjenci, u których zdiagnozowano cukrzycę ponad 10 lat wcześniej, mogą potrzebować intensywniejszej opieki i nefrektomii.
Objawy pojawiają się średnio 11 dni przed diagnozą. Jednak tylko 35% pacjentów jest prawidłowo diagnozowanych podczas hospitalizacji. Wynika to z braku konkretnych danych klinicznych.
Przyczyny
Ropnie nerkowe są spowodowane infekcjami dróg moczowych, które rozpoczynają się w pęcherzu. Następnie rozprzestrzeniają się one na nerki i otaczający je obszar. Operacje układu moczowego lub układu rozrodczego, a także zakażenie krwi, mogą również prowadzić do ropni nerek.
Największym czynnikiem ryzyka są kamienie nerkowe, które blokują przepływ moczu i mogą powodować infekcje. Bakterie zwykle przyklejają się do kamieni nerkowych, a antybiotyki nie są w stanie ich tam dosięgnąć.
Od 20% do 60% osób z ropniami nerek ma kamienie nerkowe. Inne czynniki ryzyka ropni nerkowych obejmują cukrzycę, nieprawidłowości układu moczowego, urazy lub dożylne przyjmowanie narkotyków.
Czytaj dalej: Cukrzyca – 7 objawów, aby ją wykryć w porę
Objawy i diagnoza
Niektóre objawy ropni nerkowych to dreszcze, gorączka, potliwość i bóle w boku lub w jamie brzusznej. Ból może także promieniować na pachwinę lub nogę. Ponadto, pacjenci mogą również cierpieć z powodu nadwrażliwości pleców.
Testy diagnostyczne obejmują:
- badania krwi i posiew krwi,
- tomografię komputerową (CT),
- analizę moczu z posiewem moczu.
Leczenie
Najczęściej stosowanym zabiegiem jest drenaż ropni, możliwe jest także leczenie przez skórne lub podczas zabiegu operacyjnego. W leczeniu ropni nerkowych ropę można usunąć przez cewnik umieszczony przez skórę lub operacyjnie.
Antybiotyki należy podawać początkowo dożylnie. Później pacjent może przejść na leczenie doustne, gdy infekcja ulegnie poprawie. Kolejną opcją, która może rozwiązać problem ropni nerkowych, jest otwarty drenaż.
Przeczytaj także następujący artykuł: Wątroba – jak odżywić ją i oczyścić tymi trzema napojami
Antybiotyki na ropnie nerkowe
Antybiotyk to pierwsza linia leczenia tego schorzenia. Leki i czas pozostawania na nich zależą od stanu zdrowia pacjenta. Specjaliści muszą jednak brać również pod uwagę bakterie znalezione w trakcie badań moczu.
Objawy zakażenia nerek zaczynają zazwyczaj zanikać po kilku dniach leczenia. Sytuacja może jednak wymagać kontynuacji przyjmowania antybiotyków przez tydzień lub dłużej.
Eksperci zalecają wykonanie kolejnego posiewu moczu, aby upewnić się, że infekcja zniknęła. Jeśli jednak zakażenie będzie się utrzymywać, będzie ono wymagać kolejnego leczenia antybiotykami.
Jeśli infekcja jest poważna, konieczna może być hospitalizacja. W takim przypadku leczenie może obejmować dożylne podawanie antybiotyków i płynów.
Aby zmniejszyć dyskomfort podczas wracania do zdrowia, możesz podjąć szereg działań, takich jak:
- Wspomagaj się ciepłem. Umieść ciepły kompres na brzuchu, plecach lub boku, aby złagodzić ból.
- Zażyj środki przeciwbólowe. Możesz wziąć leki takie jak acetaminofen lub ibuprofen, aby obniżyć gorączkę lub zmniejszyć dyskomfort.
- Pij płyny. Utrzymanie odpowiedniego nawodnienia może pomóc w wyeliminowaniu bakterii z dróg moczowych. Ponadto należy unikać picia alkoholu lub kawy, dopóki infekcja nie zniknie.
Podsumowując, ropnie nerkowe są poważnym schorzeniem wymagającym pomocy medycznej. Jeśli zauważysz jakiekolwiek objawy, najlepiej skonsultować się ze specjalistą, aby mógł Cię zdiagnozować i upewnić się, że schorzenie to nie spowoduje poważniejszych konsekwencji.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
-
SeattleCloud. (2011). Abseso renal y perinefrítico. In Urología Práctica.
-
Castañeda-Hernández, J. C., Lozano-Triana, C. J., Camacho-Moreno, G., & Landínez-Millán, G. (2017). Abscesos renales en pediatría: reporte de caso. Revista de La Facultad de Medicina. https://doi.org/10.15446/revfacmed.v65n4.59327
-
Goity F., C., Correa A., E., & Daniels S., P. (2012). Absceso renal en el embarazo TT – Renal abscess in the pregnancy. Rev Chil Obstet Ginecol.