Ropień zębowy - co to jest i jak należy go leczyć?

Ropień zęba to przypadłość, która powinna być leczona przez specjalistę. Nieodpowiednia pielęgnacja rany może doprowadzić bowiem do poważnych komplikacji zdrowotnych, a nawet i do śmierci.

Ropień zębowy jest dość powszechnym stanem chorobowym i może wystąpić u osób w każdym przedziale wiekowym. Jednakże w żadnym wypadku nie należy go bagatelizować i niezwłocznie trzeba się udać do dentysty. Zaniedbanie problemu może bowiem doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Ogólnie mówiąc, ropień zębowy to rozwijająca się w obrębie zęba lub dziąsła infekcja. Powoduje ogromny dyskomfort, objawiający się zwłaszcza silnym, pulsującym bólem, który nieustannie się nasila.

Ropień zębowy – co to takiego?

Ropień zębowy można zdefiniować, jako nagromadzenie ropy w wyniku infekcji bakteryjnej. Może do niej dojść w różnych miejscach uzębienia w konsekwencji oddziaływania wielu rozmaitych czynników. Generalnie jednak ropień rozwija się na obszarze pomiędzy dziąsłem a zębem.

Tego typu infekcja stopniowo zaczyna przekształcać się w wypełnioną ropą ranę, która z każdym dniem staje się coraz bardziej bolesna. Co więcej, ropień ma tendencje do rozprzestrzeniania się na przyległe obszary jamy ustnej. Czasem obejmuje nawet szczękę i/lub gardło. W najcięższych przypadkach może on nawet zablokować drogi oddechowe.

Mając na względzie przyczynę, ropień zębowy można podzielić na dwa typy:

• Ropień okołopowierzchniowy. Tworzy się on pod zębem w wyniku nieprawidłowego leczenia próchnicy bądź urazu jamy ustnej. Stanowi on większość przypadków ropnia zębów.
• Ropień przyzębia rozwija się w tkankach podtrzymujących ząb, to znaczy w dziąśle bądź w kości. Występuje znacznie rzadziej niż ropień okołopowierzchniowy.

Ropień zębowy – charakterystyka i przyczyny

Stan zapalny jest oznaką, że organizm jest w stanie wyizolować zakażenie. Z kolei gromadząca się ropa to nic innego, jak koncentracja białych krwinek w połączeniu z wirusem, bakteriami bądź innymi patogenami, które zostały zaatakowane przez układ odpornościowy naszego ciała. Krótko mówiąc, ropień zębowy jest więc odpowiedzią obronną organizmu.

Ropień okołopowierzchniowy zęba występuje wówczas, gdy bakterie zaatakują najgłębszą część zęba, czyli miazgę zęba. W takim przypadku patogeny przedostają się wraz z próchnicą lub przez pęknięcia i przemieszczają się aż do korzenia zęba.

Zwykle dzieje się tak w następstwie nieprawidłowo leczonej próchnicy albo w konsekwencji zaniedbania codziennej higieny jamy ustnej czy też diety obfitującej w produkty o wysokiej zawartości cukru.

Z kolei w przypadku ropnia przyzębia przyczyna leży w obecności ciała obcego u nasady zęba lub jakiejkolwiek nieprawidłowości bądź anomalii, które ułatwiają namnażanie się bakterii.

Objawy i diagnoza ropnia zęba

Bólowi towarzyszy również stan zapalny całego policzka, a nawet i większego obszaru twarzy. W wielu przypadkach pojawia się też gorączka, a także zapalenie węzłów chłonnych oraz ból szyi i szczęki. Może wystąpić również nieprzyjemny posmak w ustach bądź przykry zapach z ust. Niektórzy chorzy odczuwają również słony smak śliny.

Diagnoza następuje podczas wizyty w gabinecie stomatologicznym po przebadaniu obszaru objętego stanem zapalnym. Zdjęcie rentgenowskie jest wymagane tylko w niektórych przypadkach. Zwykle jednak nie jest konieczne do ustalenia zasięgu infekcji. Jeśli jednak szybko się ona rozprzestrzenia, może zostać zlecony rezonans magnetyczny.

Ropień zębowy – leczenie

Celem leczenia ropnia zęba jest wyeliminowanie zakażenia. Aby tego dokonać, dentysta może podjąć następujące działania:

• Drenaż ropnia zębowego. W takim przypadku robi się niewielkie nacięcie na ropniu w celu upuszczenia zalegającego w nim płynu. Następnie czyści się ranę roztworem soli fizjologicznej.
• Endodoncja. Zabieg ten polega na zrobieniu dziury w zębie, usunięciu miazgi i osuszeniu ropnia. Następnie wypełnia się i zamyka jamę, a także kanały korzeniowe zęba. Zwykle taki ząb pokrywany jest koroną.
• Kuracja antybiotykowa. Kiedy infekcja rozprzestrzenia się, zaleca się podanie antybiotyków, aby zapobiec jej dalszemu postępowaniu. Taka kuracja jest zalecana również w przypadku, gdy pacjent ma wyraźnie osłabiony układ odpornościowy.
• Wyrwanie zęba. Ostatecznym rozwiązaniem na zażegnanie infekcji jest usunięcie zęba.

Czasami ropień zębowy może pęknąć samoistnie. Również w takim przypadku wizyta u dentysty jest konieczna. Po odbyciu odpowiedniego leczenia, rokowania na całkowite wyleczenie są bardzo dobre. Pamiętajmy, że jeśli ropa nie zostanie wyeliminowana, infekcja może objąć inne obszary jamy ustnej i spowodować posocznicę, a ta może okazać się śmiertelnym zagrożeniem dla organizmu.