Puryny - wszystko, co musisz o nich wiedzieć
Większość z nas jest zaznajomiona z istnieniem związków chemicznych w organizmie, takich jak puryny. Często wspomina się je w związku z chorobami, do jakich prowadzą. Niewielu jednak wie, jaka jest rzeczywista rola tych związków w naszym organizmie.
Puryny stanowią istotną część grupy elementów kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA). Dowiedzmy się więcej na ich temat z tego artykułu.
Puryny są zespołem naturalnie występujących związków chemicznych, z których w wyniku przemian metabolicznych powstaje kwas moczowy. Można spotkać w wielu spożywanych każdego dnia produktach, dlatego praktycznie niemożliwe jest całkowite wykluczenie ich z diety.
Puryny (inaczej imidazolopirymidyny) to grupa aromatycznych związków organicznych, które naturalnie występują w produktach spożywczych, szczególnie bogatych w białko.
Puryna jest podstawą dwóch zasad azotowych wchodzących w skład kwasów nukleinowych (DNA i RNA) – guaniny i adeniny. Dlatego właśnie znajdziemy je w komórkach i żywności, którą spożywamy, na przykład w mięsie.
Ponadto, podążają one za własnym cyklem rozkładu i eliminacji w naszym organizmie. Proces ten jest decydujący, ponieważ w trakcie rozkładu tworzą one znany nam kwas moczowy. Jeśli procesy nie przejdą pomyślnie i nadwyżki nie zostaną wyeliminowane – może dojść np. do podagry.
W grupie puryny znajdują się dwa podstawowe rodzaje: adenina i guanina. W tym artykule wyjaśnimy, do czego służą puryny i jakie jest ich znaczenie w naszym organizmie.
Puryny – czym właściwie są?
W dopuszczalnej dawce nie przynoszą szkód dla organizmu, ponieważ są przekształcane do takiej ilości kwasu moczowego, która bez problemu zostaje wydalona z organizmu.
Jak już wspomnieliśmy, puryny są rodziną molekuł. Są to związki chemiczne, stanowiące część DNA i innych kwasów nukleinowych, takich jak kwas rybonukleinowy (RNA). W tej rodzinie znajdziemy: adeninę i guaninę.
- Ponieważ są one częścią DNA, logiczne jest, że znajdziemy je w naturalny sposób w naszym organizmie. Nasze organizmy mogę je wyprodukować. Ale co więcej, niektóre rodzaje żywności, takie jak mięso i ryby, są bardzo bogate w puryny.
- Biorą udział w wielu procesach metabolizmu komórkowego, a także w syntezie białek. Istnieje jednak wiele zaburzeń, które zmieniają normalny cykl tych substancji. Na przykład, gdy dochodzi do ich eliminacji, pojawiają się patologie związane z kwasem moczowym, takie jak dna moczanowa.
Jednak podagra nie jest jedyną poważną chorobą związaną z purynami, choć jest ona najbardziej powszechna. Istnieje wiele zaburzeń, które wpływają na ich degradację, część z nich jest znacznie poważniejsza od podagry.
Dna moczanowa nazywana jest również podagrą lub artretyzmem. Jest to choroba autoimmunologiczna, u której podstaw leży nadmiar moczanów odkładających się w stawach.
Może ci się spodobać:
Puryny a kwas moczowy
Puryny, rozkładane w naszych tkankach, powodują powstanie kwasu moczowego. Degradacja ta występuje głównie w wątrobie i jelicie cienkim. Ilość produkowanego kwasu moczowego może różnić się w zależności od różnych czynników.
Najważniejszą rolę w regulacji zazwyczaj ma nasza dieta. Dzieje się tak, ponieważ żywność jest jednym z najważniejszych źródeł puryny. Prawie cały kwas moczowy jest wydalany w moczu, choć część wydalana jest też w jelicie.
Gdy produkowana jest zbyt duża ilość kwasu moczowego, lub nie można jej właściwie wyeliminować, gromadzi się w organizmie. W takiej sytuacji mocz odkłada się w tkankach. Najczęściej dochodzi do tego w stawach, wywołując ich zapalenie. Wysokie stężenie kwasu moczowego może powodować też problemy z nerkami.
Dna moczanowa jest chorobą autoimmunologiczną, rozwijającą się, gdy stężenie kwasu moczowego we krwi przekracza 7mg/dl. Efektem jest odkładanie się kryształków kwasu moczowego w stawach, co powoduje stan zapalny, określany mianem dny moczanowej.
Problem dny moczanowej dotyczy głównie stawu palcowego. Wywołuje silne ataki bólu, ale też obrzęk danego obszaru i zaczerwienienie.
Zobacz też:
Znaczenie puryn dla diety
Stężenie kwasu moczowego u zdrowych ludzi nie powinno przekraczać 70 mg/l krwi. Norma kwasu moczowego wynosi 180–240 µmol/l, czyli 30–70 mg/l krwi.
Jak już wspomnieliśmy, jedzenie jest głównym źródłem puryny. To sprawia, że dieta jest decydującym czynnikiem w rozwoju i kontroli chorób związanych z kwasem moczowym.
Oczywiście idealną sytuacją byłaby zbilansowana i zdrowa dieta. Szczególnie dla osób, które mają predyspozycje do wspominanych schorzeń, wywołanych kwasem moczowym. Wtedy szczególnie istotne jest pilnowanie naszych zwyczajów żywieniowych. Poznajmy więc żywność bogatą w te związki.
Chociaż ideałem jest to, że wszyscy mamy zrównoważoną i zdrową dietę, dla osób, które mają predyspozycje do cierpienia z powodu tych patologii, szczególnie istotne jest kontrolowanie żywności. Niektóre z pokarmów bogatych w puryny są:
- Wszelkie mięso, wołowina, wieprzowina, dziczyzna czy drób.
- Owoce morza, takie jak homar czy małże.
- Wątroba, żołądki lub nerki każdego zwierzęcia.
- Ryby takie jak łosoś wędzony lub sardele.
Kiedy istnieje problem z metabolizmem puryny, zaleca się unikać tych produktów spożywczych. Ponadto, ważne jest, aby pić dużo płynów, aby zwiększyć eliminację kwasu moczowego. Zaleca się również utrzymanie odpowiedniej wagi i unikanie alkoholu.
Około 75% kwasu moczowego powinno być wydalane przez organizm wraz z moczem. Pozostałych 25% trafia do układu trawiennego, gdzie jest rozkładane przez bakterie występujące w jelitach.
Podsumowanie
Niezależnie od tych wszystkich zaleceń, które zaproponowaliśmy w owym artykule – konsultacja i wizyta u lekarza musi mieć pierwszeństwo.
Podkreślamy, że puryny są integralną częścią naszego życia, ale powinny być zharmonizowane jeśli chodzi o ich ilość w naszym organizmie. W innym przypadku mogą prowadzić do chorób, w tym wspomnianej podagry.
To schorzenie pojawia się najczęściej. Towarzyszy temu ogromny ból i problemy ze stawami. Powinniśmy być czujni, jeśli pojawią się pierwsze niepokojące objawy.
Zwiększony poziom kwasu moczowego we krwi jest określany mianem hiperurykemii. Jego nadmiar odkłada się w postaci mikroskopijnych kryształków, m.in. w stawach, co powoduje rozwój wielu poważnych chorób, takich jak dna moczanowa, a także kamienie moczanowe.
Hiperurykemia ponadto może pojawić się w przebiegu ostrej niewydolności nerek, zespołu lizy nowotworu (po chemioterapii), zespołu Lescha-Nyhana oraz w czasie leczenia niektórymi lekami o działaniu moczopędnym.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Dieta Baja En Purinas (Aftercare Instructions) Care Guide Information En Espanol. (n.d.). Retrieved March 9, 2020, from https://www.drugs.com/cg_esp/dieta-baja-en-purinas-aftercare-instructions.html
- ¿Qué son las purinas y pirimidinas? | Guía Metabólica. (n.d.). Retrieved March 9, 2020, from https://metabolicas.sjdhospitalbarcelona.org/ecm/defectos-metabolismo-purinas-pirimidinas/info/purinas-pirimidinas
- Trastornos del metabolismo de las purinas y pirimidinas | Harrison. Principios de Medicina Interna, 19e | AccessMedicina | McGraw-Hill Medical. (n.d.). Retrieved March 9, 2020, from https://accessmedicina.mhmedical.com/content.aspx?bookid=1717§ionid=114940864#1137946056
- Schnarwiler, Natasha Oliveira, et al. “ÁCIDO ÚRICO COMO FATOR DE RISCO PARA DOENÇAS CARDIOVASCULARES.” Mostra Interdisciplinar do curso de Enfermagem 3.2 (2019).
- Carvajal, Carlos Carvajal. “El ácido úrico: de la gota y otros males.” Medicina Legal de Costa Rica 33.1 (2016): 182-189.