Przywiązanie w relacjach miłosnych

Przywiązanie w relacjach miłosnych czasami wiąże się z pewnymi problemami. Co możesz zrobić ze swojej strony? Odkryj różne rodzaje przywiązania i naucz się jak wypracować zdrowy styl miłości.
Przywiązanie w relacjach miłosnych
Isbelia Esther Farías López

Napisane i zweryfikowane przez filozof Isbelia Esther Farías López.

Ostatnia aktualizacja: 26 maja, 2022

Przywiązanie w relacjach miłosnych może stać się problemem, jeśli nie wiemy, jak radzić sobie z tym uczuciem i jak nim kierować. Ale jak pokazują niektóre badania, również wtedy, gdy w dzieciństwie doświadczyliśmy niewielkiego emocjonalnego przywiązania w rodzinie.

Ideałem jest wytworzenie i posiadanie zdrowych więzi uczuciowych w związku, w których obydwoje partnerów może cieszyć się dobrym samopoczuciem. Najistotniejsza jest w tym aspekcie uczciwość, komunikacja i autonomia, które pozwalają na samorealizację obojga partnerów.

Jednak nie zawsze tak jest, możemy z kolei popaść w tendencję do generowania stylów przywiązania o typie lękowym lub unikającym. Ale dlaczego przywiązanie w relacjach miłosnych może rodzić problemy? Zobaczmy.

Dla doktora Johna Bowlby’ego, specjalizującego się w psychiatrii i psychoanalizie, więź emocjonalna jest podstawową potrzebą człowieka. Uważa on również, że ma duży wpływ na nasze relacje w przyszłości.

Jak powstaje przywiązanie w relacjach miłosnych

Po pierwsze, należy zauważyć, że niektóre badania definiują przywiązanie jako:

„Więź lub związek emocjonalny, który powstaje między dwojgiem ludzi w wyniku interakcji. Prowadzi ich do zachowania bliskości i kontaktu w celu zapewnienia bezpieczeństwa, pocieszenia i ochrony”.

Oznacza to, że ci, którzy czują do kogoś przywiązanie, często znajdują w drugiej osobie schronienie emocjonalne. Takiego schronienia potrzebują natomiast w pewnych okolicznościach, które mogą być postrzegane jako zagrożenie.

W tym sensie przywiązanie w relacjach miłosnych utrwala się jako podstawa, fundament lub przestrzeń, w której partnerzy czują wzajemną ochronę.

Przywiązanie w relacjach miłosnych
Przywiązanie w relacjach miłosnych jest potrzebą czucia się chronionym przez drugą stronę.

Wszystko to ma swoje źródło w przywiązaniu, które generujemy w dzieciństwie w stosunku do ludzi w naszym otoczeniu lub opiekunów. Chodzi o te osoby, które uważamy za ważne dla naszego samopoczucia psychicznego lub fizycznego. Zgodnie z teorią Bowlby’ego, jeśli więź między dzieckiem a matką lub opiekunem jest zdrowa, przywiązanie również będzie zdrowe.

Z drugiej strony, jeśli niemowlę zauważy, że istnieje zagrożenie lub ryzyko utraty tej osoby, pojawia się lęk. Taki lękowy styl przywiązania rozwija się również, jeśli w bliskich związkach występuje brak poczucia bezpieczeństwa.

W konsekwencji, to samo będzie się działo w relacjach, które rozwiniemy w przyszłości. To oznacza, że ​​już od wczesnego dzieciństwa formujemy nasze wzorce przywiązania i relacji z innymi ludźmi.

To może Cie również zainteresować: Budowanie więzi z partnerem – 6 wskazówek

Style przywiązania w relacjach miłosnych

Ci, którzy popierają tę teorię, zwrócili uwagę w swoich badaniach, że w zależności od więzi, które tworzymy w dzieciństwie, w wieku dorosłym możemy również rozwijać różne style przywiązania, takie jak:

  • Bezpieczne przywiązanie. U takiej osoby może występować zdenerwowanie, gdy następuje czasowa separacja. A w momencie powrotu do osoby, która daje poczucie bezpieczeństwa, reakcja jest pozytywna.
  • Przywiązanie lękowo-ambiwalentne. Występuje, gdy w momencie separacji, dana osoba reaguje na nią lekiem lub niepokojem. Jednak przy ponownym kontakcie z osobą, która daje nam poczucie bezpieczeństwa, lęk ten nie uspokaja się i spokój nie powraca.
  • Unikający styl przywiązania. Mówimy o nim, jeśli występuje bardzo niski poziom lęku, a także brak zainteresowania, gdy nastąpi spotkanie z osobą, która daje poczucie bezpieczeństwa.

Jeśli chcemy opuścić związek, ponieważ uważamy, że nasze przywiązanie nie jest najzdrowsze, musimy wykonać określone kroki.

Jak uniknąć niezdrowego przywiązania w relacjach miłosnych

Jeśli czujesz, że nie możesz wytrzymać nawet minuty bez partnera i chcesz dzwonić do niego co chwilę, być może twój wzór przywiązania nie jest najzdrowszy. Cierpi na tym szczególnie zdrowie psychiczne obu stron. Oczywiste jest, że ten styl lękowego przywiązania powoduje dyskomfort. A jeśli zdasz sobie sprawę, że twoje przywiązanie jest raczej unikające, możesz nawet ranić drugą osobę.

Zalecenia dotyczące niezdrowej zależności w przywiązaniu

Kobieta z sercem na dłoni
Aby przezwyciężyć niezdrowy styl przywiązania, należy zrozumieć, że to my jesteśmy dla siebie priorytetem. Dobra samoocena pomoże nam uniknąć cierpienia.
  • Nie bój się być sam czy sama. Ponieważ tak naprawdę nie jesteśmy sami. Jest wiele bliskich osób, w tym przyjaciele i rodzina, którzy są dla nas główną siecią wsparcia, gdy nastąpi zerwanie miłosnej relacji. To tylko odczucie danej osoby, że jej świat się zawalił, ale to nie ma nic wspólnego z prawdą, gdyż życie toczy się dalej.
  • Postaw sobie wyzwania. Pomyśl o całej energii, jaką straciłeś/łaś by gonić za drugą osobą. Tymczasem możesz ja wspaniale zainwestować ją w osobiste projekty i rozwijać się w wielu obszarach swojego życia.
  • Zajmij pierwsze miejsce w swoim życiu. Pamiętaj, że inni zawsze znajdują się za tobą. Przede wszystkim musisz pokochać siebie. Istnieje kilka technik wzmacniających naszą samoocenę. Kiedy masz silne poczucie własnej wartości, możesz zacząć realizować swoje marzenia z większą siłą.
  • Pamiętaj, że partner nie jest Twoim uzupełnieniem. Ponieważ każdy z nas już tworzy kompletny świat w sobie i posiada osobistą niezależność.
  • Nie potrzebujesz, żeby ktoś Cię „uzupełnił”. Tworzymy relacje miłosne, aby czuć się dobrze i zapewniać wsparcie, ale idea partnera jako czegoś zewnętrznego, co Cię uzupełnia, to tylko mit o romantycznej miłości. Nie potrzebujesz tak zwanej “drugiej połówki”. Jesteś już całością.
  • Napraw swoją uwagę. I zobaczysz, że być może nawet nie odczuwasz miłości do tej osoby, ale jest to tylko potrzeba. Ale aby być szczęśliwym, nie potrzebujemy stron trzecich.

Postępuj zgodnie z tymi zaleceniami i koniecznie zbadaj, gdzie naprawdę znajdujesz szczęście lub dobre samopoczucie. Może się bowiem okazać, że wcale nie w drugiej osobie, jak dotąd uważałeś.

Gdzie jest prawdziwe szczęście?

Szczęście tkwi w każdym nas. Nie szukaj na zewnątrz tego, co już masz w środku. Złam swoją rutynę i rozpocznij życie, które pozwoli ci rozwijać się jako człowiek.

Obecnie istnieje wiele metod generowania własnego dobrego samopoczucia. Jeśli czujesz, że nie możesz tego zrobić sam / sama, pamiętaj, że możesz poprosić o pomoc psychologa. Musisz poczuć spokój i pewność, że w naszym życiu zawsze wszystko będzie dobrze. Bo tak własnie będzie!


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Galán Rodríguez, A. (2010). El apego: Más allá de un concepto inspirador. Revista de La Asociación Española de Neuropsiquiatría. https://doi.org/10.4321/s0211-57352010000400003
  • Moneta C., M. E. (2014). Apego y pérdida: Redescubriendo a John Bowlby. Revista Chilena de Pediatria. https://doi.org/10.4067/S0370-41062014000300001
  • Oliva, A. (2004). Estado actual de la teoría del apego.
  • Rozenel-Domenella, V. J., & Fernández-Cárdenas, J. M. (2011). Apego. In Cultura de la Legalidad en Mi Escuela: Guía de Padres de Familia.
  • Los estilos afectivos en la población española: un cuestionario de evaluación del apego adulto. (2008). Clínica y Salud.
  • Oates, J. (2007). Relaciones de apego. In 158.109.131.198.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.