Pregoreksja - co to jest i jakie niesie ryzyko?
Pregoreksja to zaburzenie odżywiania dotykające kobiet w ciąży. Termin ten pochodzi od słowa “pregnancy”, co po angielsku oznacza ciążę oraz od słowa anoreksja. Chociaż problem ten zdarza się coraz częściej, wciąż nie został on dostatecznie opisany.
Według danych statystycznych w Hiszpanii 294 na 1000 kobiet w wieku rozrodczym ma masę ciała niższą od zalecanej. Ciągłe martwienie się o wagę i wygląd to czynnik ryzyka wystąpienia pregoreksji podczas ciąży.
Czytaj teraz: Co kobiety w ciąży powinny jeść na kolację?
Na czym polega pregoreksja?
Pregoreksja należy do zaburzeń odżywiania. Pojawia się w ciąży i polega na strachu przed przybraniem na wadzie w tym okresie. Kobiety ciężarne próbują wówczas utrzymać wagę lub schudnąć.
W tym celu podejmują ekstremalne ćwiczenia fizyczne, ograniczają jedzenie lub nawet prowokują wymioty. Co więcej, obsesyjnie liczą kalorie i opuszczają posiłki.
Zachowania tego typu ujawniają się szczególnie w drugim trymestrze i później. Ma to związek przede wszystkim z faktem, że wiele kobiet w pierwszym trymestrze traci na wadze z powodu nudności i wymiotów.
Podczas ciąży ciężar ciała wzrasta. Powinno się przybrać na wadze około 12 kilogramów. Zależy to od masy przed ciążą. Problem w tym, że pregoreksja stanowi ryzyko dla zdrowia dziecka.
Jakie są przyczyny?
Pregoreksja pojawia się zwykle u kobiet, które przeszły anoreksję. Często występuje też u ciężarnych z doświadczeniem bulimii. Zaburzenie to może pojawić się też samo z siebie. Badanie uniwersytetu w Jaén wykazało, że następujące czynniki wiązane są z pregoreksją:
- Niska samoocena lub niepewność siebie: niepokój i depresja nie pozostają bez znaczenia.
- Niechciana ciąża lub wątpliwości co do macierzyństwa.
- Kiepska relacja z partnerem lub brak wsparcia z jego strony.
Punktem wyjścia dla tego problemu są społeczne kanony piękna. Kolorowe magazyny i reklamy wpajają nam nierealne wzorce fizyczności. Wiele osób przekonane jest o pięknie chudego ciała.
Dlatego coraz więcej osób cierpi z powodu obsesji na punkcie wagi i szczupłej sylwetki. Wiele kobiet stara się gonić za wzorcami estetycznymi nawet podczas ciąży.
Pregoreksja i ryzyko z nią związane
Rozwój dziecka zależy od zdrowia i odżywienia matki. Gdy waga i żywienie nie są wystarczające, zagrożone jest nie tylko zdrowie matki, ale i płodu. Pregoreksja powoduje anemię, endometriozę i infekcje układu oddechowego. Zwiększa też ryzyko wystąpienia depresji poporodowej.
Zaburzenie to może prowadzić do poronienia lub przedwczesnego przerwania błon płodowych. Stanowi to zagrożenia dla dziecka, podwyższa ryzyko wystąpienia u niego hipoglikemii, infekcji, a nawet śmierci.
Według badania z 2014 roku, niektóre matki z pregoreksją nie mogły karmić piersią z powodu niedoborów żywieniowych.
Czytaj dalej: Sztuczne zapłodnienie pomaga zajść w ciążę
Jak radzić sobie z tym problemem?
By poradzić sobie z tym zaburzeniem warto od razu zacząć działać. Ciąża wymaga kontroli ze strony matki, szczególnie jeśli występuje u niej jakiś czynnik ryzyka.
Jednym z kluczowych punktów jest obserwowanie wagi podczas ciąży. Kobieta powinna wiedzieć, że jej wzrost to zjawisko zupełnie normalne w tym stanie. Powinna też poznać odpowiednią dla siebie wagę, by nie bać się nadmiernie przytyć.
Po wykryciu objawów pregoreksji, konieczna jest terapia. Ginekolog powinien też skontrolować stan dziecka. Nie istnieje jednak żaden lek na to zaburzenie. W ekstremalnych przypadkach zaleca się stosowanie suplementów.
Potrzeba wsparcia psychologicznego
Pregoreksja to zaburzenie odżywiania pojawiające się podczas ciąży. Dotknięta nim przyszła mama bardzo boi się przytyć, co prowadzi do ryzykownych zachowań. Grunt to wczesne rozpoznanie i rozpoczęcie odpowiedniej terapii.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- The pregorexia – anorexia during the pregnancy | Mandera | Journal of Education, Health and Sport. (n.d.). Retrieved August 29, 2020, from http://www.ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/6900
- Amanda, M., Anna, P., Ewa Magdalena, S., Aleksander, C., Paulina, K., & Maciej, M. (2019). eISSN 2391-8306 The journal has had 7 points in Ministry of Science and Higher Education parametric evaluation. Journal of Education, 9(5), 2391–8306. https://doi.org/10.5281/zenodo.2718477
- Mathieu, J. (2009). What Is Pregorexia? Journal of the American Dietetic Association, 109(6), 976–979. https://doi.org/10.1016/j.jada.2009.04.021
- Watson, H. J., Torgersen, L., Zerwas, S., Reichborn-Kjennerud, T., Knoph, C., Stoltenberg, C., … Bulik, C. M. (2014). Eating disorders, pregnancy, and the postpartum period: Findings from the Norwegian mother and child cohort study (MoBa). Norsk Epidemiologi, 24(1–2), 51–62. https://doi.org/10.5324/nje.v24i1-2.1758
- Trabajos Academicos de la Universidad de Jaen: Influencia de los Trastornos de la Conducta Alimentaria durante el embarazo: una revisión de la literatura. (n.d.). Retrieved August 29, 2020, from http://tauja.ujaen.es/handle/10953.1/6586
- Mróz, Michalina Wiktoria, and Emilia Korek. “Review of non-specific eating disorders.” Neuropsychiatria i Neuropsychologia 15.1-2 (2020): 42.
- Ramírez, Diana Leticia Cervantes, et al. “Prevalencia de obesidad y ganancia de peso en mujeres embarazadas.” Atención Familiar 26.2 (2019): 43-47.
- Vila Candel, Rafael, et al. “¿ Cuál es el mejor indicador antropométrico para el control del embarazo.” Nutr Clín Diet Hosp 36.3 (2016): 87-96.