Paratymia: wszystko, co musisz wiedzieć o tym zaburzeniu

Człowiek śmieje się na pogrzebie i wszyscy źle na niego patrzą. Dlaczego to robi? Być może powodem jest to, że cierpi na paratymię, chorobę afektywną, której przyczyny ujawnimy poniżej.
Paratymia: wszystko, co musisz wiedzieć o tym zaburzeniu

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Śmiech na pogrzebie lub gdy przyjaciel wyraża swoje zmartwienie, że ukochana osoba cierpi na śmiertelną chorobę, powinna skłonić do podejrzeń, że to paratymia. Jest to zaburzenie afektywne, na które cierpi dana osoba, gdy doświadcza nieodpowiednich uczuć w określonej sytuacji.

Ale to nie znaczy, że nie odczuwa smutku, kiedy śmieje się na pogrzebie, jak w podanym przykładzie. Widać jednak, że to, co myśli i czuje i to, co wyraża, to dwie bardzo różne rzeczy.

Dlatego trzeba podkreślić, że paratymia to nie to samo co obojętność emocjonalna. W pierwszym przypadku odczuwasz swoje emocje, ale nie jesteś w stanie wyrazić ich w adekwatny sposób. Zupełnie inaczej jest z obojętnością emocjonalną, w której nie odczuwa się ani nie jest się w stanie wyrazić żadnego rodzaju emocji lub uczucia.

Paratymia i jej rodzaje

Abyśmy mogli lepiej zrozumieć to zaburzenie afektywne, musimy porozmawiać o 3 typach paratymii, które istnieją. Ważne jest, aby je odróżnić, ponieważ można je ze sobą pomylić.

Chociaż po części wszystkie 3 typy pokrywają się ze sobą, mają również pewne różnice. Z tego powodu przyjrzymy się każdemu z osobna.

1. Paratymia

Pierwszy typ to ten, którym opisaliśmy do tej do tej pory w sposób bardzo ogólny. Kiedy osoba doświadcza tego typu paratymii, nie jest w stanie wyrazić emocji w sposób adekwatny do tego, co czuje.

Są to sposoby, które wprowadzają w zakłopotanie ludzi w otoczeniu, ponieważ nie pasują przeciętnych odczuć. To tak, jakby coś nie działało dobrze. Jakby coś się rozłączyło.

Smutna kobieta
Wyrażanie emocji w paratymii następuje w zmieniony sposób, dlatego wśród otaczających pojawia się zakłopotanie.

2. Pozytywna paratymia

Drugi typ to pozytywna paratymia. Kiedy człowiek jej doświadcza, znajduje się w stanie nadpobudliwości i euforii.

Stan ten utrzymuje się w czasie i to odróżnia go od fazy maniakalnej w chorobie afektywnej dwubiegunowej. W tym zaburzeniu afektywnym stan euforii może się przedłużać i wprowadzać w zakłopotanie osoby z otoczenia.

3. Negatywna paratymia

Trzecim typem tego zaburzenia afektywnego jest paratymia negatywna. W tym przypadku dzieje się odwrotnie niż w poprzednim.

Osoba wyraża stan smutku, który trwa przez długi czas. Można to również porównać do depresyjnej fazy choroby afektywnej dwubiegunowej. Ale osoba może czuć się szczęśliwa lub być szczęśliwa, nie mogąc tego wyrazić. Jedyne, co się objawia, to wielki smutek, melancholia, której nie można cofnąć.

Jakie są przyczyny paratymii?

Istnieją różne przyczyny, które mogą powodować pojawienie się tego zaburzenia. Najczęstszą jest schizofrenia, rodzaj demencji. Może również powstać po uderzeniu lub urazie głowy, który powoduje uszkodzenie mózgu.

Jakie mogą być inne przyczyny? Cóż, istnieje zaburzenie nastroju, takie jak choroba afektywna dwubiegunowa, wspomnianej wyżej, które przypomina paratymię pozytywną i negatywną. W rzeczywistości ten fakt skłania do przypuszczeń, że paratymia rzadko pojawia się samodzielnie.

Jakie objawy daje paratymia

Objawy tego zaburzenia afektywnego można w zasadzie zgrupować w jeden symptom: niezdolność do wyrażenia tego, co naprawdę myślimy lub czujemy. Ludzie wokół czują się zaskoczeni i przerażeni, ponieważ nie rozumieją, dlaczego taka osoba płacze na przyjęciu urodzinowym lub śmieje się na pogrzebie.

To coś, co zastanawia, nie zgadza się z wiedzą kulturową. Powoduje również dyskomfort i frustrację u samej osoby.

Pacjenci z paratymią nie mogą kontrolować sposobu, w jaki wyrażają to, co myślą lub czują. To powoduje, że nie tylko inni ich odrzucają, ale w końcu sami odrzucają siebie. Sytuacja prowadzi do izolacji, poczucia, że nie są godni przebywania z innymi. Cierpi na tym również poczucie własnej wartości.

Kilka przykładów

Podaliśmy kilka przykładów paratymii, ale uważamy, że konieczne jest podkreślenie kilku innych, aby było jasne, co oznacza to zaburzenie. To prawda, że ​​nieczęsto spotyka się osoby cierpiące na zaburzenia afektywne, ale poznanie objawów i tego, co je powoduje, pomoże nam je zrozumieć i zidentyfikować w przypadku, gdy się z nimi zetkniemy:

  • Bardzo uśmiechnięta osoba wyraża, że ​​bardzo cierpi w swoim życiu.
  • Ktoś mówi, że ma nieuleczalnego raka i śmieje się.
  • Wielki smutek pojawia się na twarzy osoby, który słyszy, że ktoś ją bardzo kocha.
  • Na własnym ślubie może pokazać pustkę, smutek, płacz.
Różne emocje
Zrozumienie, że ci pacjenci nie mają zdolności do prawidłowego wyrażania tego, co czują, generuje empatię. Ważne jest, aby nie byli odizolowani.

Jak można to leczyć?

Najbardziej odpowiednim sposobem leczenia paratymii jest leczenie farmakologiczne. Przepisywane są leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne i przeciwlękowe.

Ale samo to nie wystarczy. Podejściu farmakologicznemu musi towarzyszyć terapia mająca na celu edukację emocjonalną osoby cierpiącej na paratymię. W ten sposób nauczy się również pewnych strategii wyrażania tego, co czuje.

Trzeba także wziąć pod uwagę przyczyny. Uszkodzenie mózgu, jeśli ma dobre rokowanie, może nie wymagać leków. Z tego powodu podkreślamy, jak ważne jest zrozumienie przyczyn tego zaburzenia.

Jeśli pacjent ma schizofrenię lub zaburzenie osobowości, wszyscy musimy dowiedzieć się więcej o tym, co się z nim dzieje. Istnieje wiele zaburzeń, które wciąż pozostają w cieniu. Wydobycie ich na światło dzienne pozwoli nam być bardziej wyrozumiałym dla innych.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bleuler, E. (1996). La esquizofrenia (1926). Revista de la Asociación Española de Neuropsiquiatría.16(60), 664-676.
  • Lince, B. Á. (2011). La posición depresiva. Desde el Jardín de Freud, (11), 77-92.
  • Melero, M. L. (2018). La indiferencia afectiva como rasgo nocivo de la personalidad. Anuario de derecho penal y ciencias penales71(1), 265-305.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.