Ograniczenia dla dzieci są aktem miłości ze strony rodziców
Ograniczenia dla dzieci to coś, co zwykle wdrażają rodzice. Chociaż rzecz jasna także inni dorośli mogą to zrobić. Takie ograniczenia dla dzieci spełniają ważny cel. Służą bowiem do organizowania życia, zachowania oraz reakcji dziecka i zapewniają mu jednocześnie pewnego rodzaju ramy odniesienia.
Mówienie „nie” jest absolutnie niezbędne przy wielu okazjach. Jednak profesjonaliści zajmujący się problematyką wychowywania dzieci zalecają, aby przy takiej okazji pokusić się również o krótkie wyjaśnienie dziecku, dlaczego mu czegoś zakazujemy.
Z biegiem lat i w miarę, gdy nasze pociechy dorastają, wspomniane ograniczenia dla dzieci mogą się różnić pod względem skali, proporcji, a także różnych mechanizmów, które je określają i których dotyczą.
Od zachowania podczas napadów złości do możliwości negocjowania zezwoleń na wyjścia i wyjazdy ze znajomymi. Tak, ograniczenia dla dzieci się nieustannie zmieniają wraz z upływem czasu. Musisz zatem na bieżąco aktualizować poszczególne „ustawienia” dla tych limitów.
A co jeszcze musisz wiedzieć na ten temat? W naszym dzisiejszym artykule zaprezentujemy Ci garść podstawowych szczegółów na ten właśnie temat. Zapraszamy zatem do lektury!
Ograniczenia dla dzieci są przydatnym narzędziem w procesie ich rozwoju
Rodzice często sobie zadają pytanie kiedy i jak ustalić ograniczenia i limity dla swoich dzieci. Cały problem polega jednak na znalezieniu najlepszych sposobów na uzyskanie pożądanego efektu. Spróbujmy przyjrzeć się nieco bliżej tej ciekawej kwestii omawiając poniżej najważniejsze aspekty. Należą do nich przede wszystkim:
„Bo ja tak mówię”
Ustalanie ograniczeń w dzieciństwie ma decydujące znaczenie dla regulowania późniejszego zachowania dzieci.
„Bo ja tak mówię” jest frazą głęboko zakorzenioną w rodzicielskich poczynaniach. Jednak w przeważającej większości przypadków nie pozostawia żadnego miejsca na dyskusję. No chyba, że powtarzane przez rodziców wielokrotnie wyjaśnienia nie przyniosą oczekiwanych rezultatów.
W takim przypadku zamiast typowego: „Bo ja tak mówię. To ja jestem twoją matką / ojcem i to ja decyduję” powiedz raczej coś w stylu „Ponieważ jestem odpowiedzialny za Twoje zdrowie i samopoczucie, to po prostu uważam, że nie powinieneś robić tego czy tamtego, czy też iść tam.”
W artykule napisanym przez dr. Josepa Cornellà Y Canalsa możemy znaleźć następujące stwierdzenie:
„Ograniczenia dla dzieci są niezbędne, ponieważ dzięki nim dziecko odkrywa swoje otoczenie. A to wymaga od nas ustalania odgórnych limitów na ich dziecięce psoty i wybryki. Małe dziecko nie rozumie jeszcze argumentów ani rozumowania. ”
Zobacz także: Styl rodzicielski: jakim jestem ojcem lub matką?
Czy ograniczenia dla dzieci mają charakter edukacyjny?
Czy ludzie uczą się na podstawie różnego rodzaju ograniczeń? A jeśli tak, kto ich tego uczy? Nie ma jednej odpowiedzi na to pytanie.
Czasami wiedza rodziców na temat tego, w jaki sposób ich przyjaciele lub inni członkowie rodziny ustalali granice dla swoich dzieci, a także przyjemne lub traumatyczne wspomnienia własnego dzieciństwa mogą doskonale posłużyć jako wskazówka, co należy robić, a czego unikać.
Ograniczenia dla dzieci jako generatory poczucia własnej wartości
Ograniczenia dla dzieci – gdy występują na bazie miłości i cierpliwości – stymulują poczucie własnej wartości. Podobnie można powiedzieć, że kiedy dzieci mają napad złości, w rzeczywistości wołają o nakreślenie im odpowiednich granic.
Również sposób, w jaki dzieci i dorośli za nich odpowiedzialni radzą sobie z takimi napadami złości, mogą stać się zwierciadłem, w którym doskonale będziemy mogli zaobserwować, jak jedni i drudzy podchodzą do tego typu trudności.
Zdrowe i niezdrowe ograniczenia dla dzieci
Zawsze musimy pamiętać o tym, jak ważne jest to, by umieć odróżniać zdrowe ograniczenia dla dzieci od niezdrowych. Bo tylko wtedy uzyskiwane w wychowywaniu dzieci wyniki będą bardziej satysfakcjonujące.
W tym sensie możemy stwierdzić, że niektóre ograniczenia dla dzieci są zdrowe, a inne nie. Oczywiście zdrowe limity i granice mogą prowadzić do uzyskiwania zadowalających obie strony wyników.
Przeczytaj również: Wychować dziecko, czyli niedaleko pada jabłko od jabłoni
Kilka słów tytułem podsumowania naszych dzisiejszych rozważań
Wyznaczanie granic w okresie dzieciństwa jest bez żadnych wątpliwości aktem miłości, podobnym do zaszczepiania dzieci przed chorobami.
Ważne jest jednak to, aby nie stracić panowania nad sobą, gdy trzeba ustawić ograniczenia dla dzieci. Wynika to z faktu, że robienie tego będąc pod wpływem gniewu, emocji lub będąc w odmiennym stanie świadomości nie pozwala mieć dobrej perspektywy i tym bardziej opracować sensownego limitu.
Skoncentruj się na nie więcej niż dwóch kwestiach naraz, jeśli chodzi o ustalanie takiego ograniczenia dla dzieci, aby nie stracić autorytetu i wiarygodności w oczach swojej pociechy.
Dziękujemy za czas poświęcony na przeczytanie naszego artykułu. Mamy nadzieję, że okazał się on dla Ciebie pomocny!
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Skolnick, A. (1975). The Limits of Childhood: Conceptions of Child Development and Social Context. Law and Contemporary Problems, 39(3), 38. https://doi.org/10.2307/1191268
- Kamerman, S. B., & Waldfogel, J. (2005). Early childhood education and care. In The Limits of Market Organization (pp. 185–212). Russell Sage Foundation.
- Goodman, J. F. (2000). Moral Education in Early Childhood: The Limits of Constructivism. Early Education & Development, 11(1), 37–54. https://doi.org/10.1207/s15566935eed1101_3
- Holbein, J. B. (2017). Childhood skill development and adult political participation. American Political Science Review, 111(3), 572–583. https://doi.org/10.1017/S0003055417000119
- Gracias a Josep Cornellà | EnFamilia. (2014). Retrieved 30 January 2021, from https://enfamilia.aeped.es/noticias/gracias-josep-cornella