Negatywny obraz własnego ciała i jego wpływ na samoocenę
Czy unikasz patrzenia w lustro, żeby nie patrzeć na swoje odbicie? Czujesz się nieswojo w czynnościach, które wiążą się z pokazywaniem swojego ciała w miejscach publicznych, takich jak pływanie na plaży lub na basenie? A może twoje relacje seksualne są niezadowalające, ponieważ nie jesteś zadowolony ze swojej sylwetki? Negatywny obraz własnego ciała może generować duży dyskomfort emocjonalny.
Jeśli tak się stanie, może to wpłynąć na twoją samoocenę, a tym samym na twoje codzienne życie. Negatywny obraz własnego ciała może wyrządzić wiele szkód, z tego powodu ważne jest, aby wiedzieć, co oznacza obraz ciała i jak możesz go zmodyfikować.
Obraz ciała nie odnosi się do wyglądu fizycznego, ale do sposobu, w jaki każda osoba postrzega swoje ciało. Wiele osób w późnych latach, oglądając zdjęcia z młodości, zastanawia się, jak to możliwe, że w dobrej kondycji fizycznej myśleli negatywnie o swoim ciele: podmiotowość odgrywa naprawdę ważną rolę.
Negatywny obraz własnego ciała
Obraz ciała jest mentalną reprezentacją własnej sylwetki. Jest to wewnętrzny obraz, jaki ludzie mają o sobie na poziomie fizycznym i jak ich zdaniem inni ich postrzegają. Jest to przede wszystkim subiektywna reprezentacja, która obejmuje myśli, postawy i emocje, jakie dana osoba ma na temat swojego ciała.
Kiedy ten obraz ciała jest realistyczny, zrównoważony i pozwala osobie czuć się komfortowo we własnym ciele, można powiedzieć, że jest on pozytywny. Z drugiej strony negatywny obraz ciała to taki, który jest słabo dostosowany do rzeczywistości i sprawia, że osoba czuje się nieswojo, niespokojnie i wstydzi się swojej sylwetki.
Negatywnego obrazu własnego ciała, a poczucia własnej wartości
Poczucie własnej wartości to subiektywna ocena samego siebie. Jest to wartość, jaką przypisujesz sobie w oparciu o postrzegane cechy, a od tego zależy sposób, w jaki się czujesz, zachowujesz i odnosisz się do innych.
Z tego samego powodu dobra samoocena jest podstawą, jeśli chcesz cieszyć się dobrymi relacjami społecznymi i dobrym samopoczuciem osobistym.
Poczucie własnej wartości jest ściśle związane z obrazem ciała. Tym samym osoba, która postrzega swoje ciało w pozytywny sposób, będzie miała wyższą samoocenę niż osoba, która negatywnie postrzega swój wizerunek.
Trudno zaprzeczyć, że wizerunek fizyczny staje się coraz ważniejszy w społeczeństwie i że ludzie na jego podstawie oceniają zarówno siebie, jak i innych. Osoby o negatywnym wizerunku ciała postrzegają siebie jako niewystarczających lub nieadekwatnych w stosunku do społecznie akceptowanych standardów.
Z tego powodu ich samoocena jest niższa. Może to prowadzić do niepokoju, depresji, zaburzeń odżywiania i szeregu innych komplikacji.
Czytaj dalej: Po rozstaniu, zwiększ poczucie własnej wartości
Negatywny obraz własnego ciała — objawy
Zwykle łatwo jest określić, czy masz negatywny obraz własnego ciała. Zauważysz nieprzyjemne emocje, które odczuwasz w stosunku do swojego ciała.
Jednak presja społeczna sprawia, że coraz częściej ludzie czują się niezadowoleni z jakiegoś elementu swojej sylwetki. Te postawy uległy normalizacji. Jeśli więc chcesz wiedzieć, czy problem ten dotyczy również Ciebie, możesz pomyśleć o następujących wskaźnikach:
- Czujesz się nieswojo i wstydzisz się swojego ciała i swojego fizycznego wizerunku.
- Nadmiernie skupiasz się na pewnych wadach lub częściach swojej anatomii, a tym samym zwiększasz ich znaczenie we własnych oczach.
- Może angażujesz się w zachowania kompulsywne, takie jak ciągłe patrzenie na swoje wady lub bezustanne ważenie się.
- Unikasz patrzenia na siebie w lustrze tak bardzo, jak to możliwe z powodu emocjonalnego dyskomfortu, jaki to w Tobie generuje.
- Twoje codzienne życie jest ograniczone przez dyskomfort, jaki odczuwasz w związku ze swoją sylwetką. Oznacza to, że unikasz uczestniczenia w zajęciach, które wymagają odsłonięcia swojego ciała (takich jak chodzenie na plażę lub basen). Oznacza to również, że czujesz się ograniczona, jeśli chodzi o interakcję z innymi ludźmi.
Jakie opcje leczenia są dostępne?
Wykazano, że terapia poznawczo-behawioralna jest najskuteczniejszą metodą leczenia negatywnego obrazu ciała. Może pomóc w identyfikacji i modyfikacji dysfunkcyjnych myśli oraz krytycznego dialogu wewnętrznego, który podtrzymuje problem.
Konieczne może być również nauczenie się technik relaksacyjnych, aby zmniejszyć poziom lęku lub pracować nad przeszłymi doświadczeniami oraz traumami, które mogą przyczyniać się do złego obrazu siebie i niskiej samooceny. Ale przede wszystkim musisz wypracować narzędzia do radzenia sobie z presją społecznościową i medialną oraz nauczyć się akceptować swoje ciało.
Dowiedz się więcej: Pokochaj siebie – powtarzaj te 3 magiczne zdania
Psycholog może pomóc Ci poprawić Twoją samoocenę
Negatywny obraz ciała może ograniczać twoją zdolność do nawiązywania relacji z innymi, wpływać na twoje wyniki w pracy i wpływać na romantyczne relacje. Ponadto może powodować wysoki poziom lęku, depresji i niską samoocenę. Jeśli więc identyfikujesz się z tym, co tutaj przeczytałeś, nie wahaj się skonsultować się z profesjonalistą.
Pamiętaj, że percepcja jest bardzo subiektywna. Akceptacja swojego ciała jest często bardziej związana z wewnętrznymi zasobami psychologicznymi niż z twoim rzeczywistym wyglądem. Oznacza to, że powinieneś spróbować opracować narzędzia psychologiczne, które pozwolą ci radzić sobie z presją społeczną.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Alleva, J. M., Sheeran, P., Webb, T. L., Martijn, C., & Miles, E. (2015). A meta-analytic review of stand-alone interventions to improve body image. PLoS One, 10(9), e0139177.
- Slade, P. D. (1994). What is body image? Behaviour Research and Therapy, 32(5), 497–502. https://doi.org/10.1016/0005-7967(94)90136-8
- Tiggemann, M. (2011). Sociocultural perspectives on human appearance and body image. In T. F. Cash & L. Smolak (Eds.), Body image: A handbook of science, practice, and prevention (p. 12–19). The Guilford Press.
