Napady padaczkowe: jak postępować w takim przypadku
Napady padaczkowe to zaburzenia napadowe, które pojawiają się u osoby nagle i nieoczekiwanie. Zwykle jednak kończą się równie szybko. Wywołuje je nieprawidłowa aktywność neuronów, która objawia się nagle, krótko i przejściowo.
Najbardziej charakterystyczną cechą tych kryzysów jest to, że zaczynają się nagle. Napady padaczkowe trwają czasami kilka sekund lub minut. W miarę rozwoju epizodu osoba może stracić przytomność i wykonywać nagłe, mimowolne, rytmiczne ruchy. Możliwe jest również, że osoba pozostaje świadoma wszystkiego, co się z nią dzieje podczas kryzysu.
Według Światowej Organizacji Zdrowia na świecie jest około 50 milionów ludzi cierpiących na padaczkę. Natomiast aż 70% z nich mogłoby żyć bez napadów, gdyby choroba została właściwie zdiagnozowana i leczona.
Rodzaje napadów padaczkowych
Napady padaczkowe dzielą się na dwie duże grupy:
- Uogólnione: to te, które zakłócają pracę obu półkul mózgu, od początku do końca kryzysu.
- Częściowe lub zogniskowane: to te, w których początek aktywności bioelektrycznej występuje tylko w określonym obszarze mózgu i następnie może rozprzestrzenić się na cały narząd.
Uogólnione napady padaczkowe
Z kolei uogólnione kryzysy można podzielić na kilka klas:
- Napady toniczno – kloniczne: te występują najczęściej. Ich początek charakteryzuje się sztywnością kończyn – faza toniczna – a po niej następuje silne drżenie ciała – faza kloniczna. W tych fazach może dojść do gryzienia języka, nagłych upadków i rozluźnienia oraz utraty kontroli nad zwieraczami.
- Miokloniczne: charakteryzują się szybkimi i krótkimi skurczami mięśni po obu stronach ciała. Osoba może gwałtownie upaść lub nagle pozwolić, aby rzeczy wypadły jej z rąk. Wielokrotnie mylone są z prostą niezdarnością i dlatego mają późną diagnozę.
- Uogólnione napady atoniczne: powodują nagłą utratę napięcia mięśniowego. Są nagłe i zwykle powodują upadek osoby.
- Napady nieświadomości: polegają z kolei na nagłej utracie przytomności, podczas której osoba nagle przestaje wykonywać daną czynność i patrzy przed siebie martwym spojrzeniem.
Może Cię również zainteresować: Rytm snu ujawnia rozwój chorób degeneracyjnych
Częściowe napady padaczkowe
Proste napady padaczkowe częściowe występują bardzo powszechnie. Towarzyszy im utrata przytomności i, w zależności od tego, w której części mózgu mają swoje źródło, objawy mogą się różnić. Objawy mogą dotyczyć następujących sfer:
- Ruchowe: z mimowolnymi ruchami ciała.
- Napady ruchowe proste: niekontrolowany śmiech.
- Zmysłowe: halucynacje wzrokowe, słuchowe itp.
- Psychiczne: dziwne myśli.
Złożone napady częściowe również powodują utratę przytomności. W miarę rozwoju kryzysu, osoba może nie reagować na bodźce lub reagować niespójnie.
Czasami ciało wykonuje automatyczne ruchy, takie jak ssanie, próby połykania lub żucia, pocieranie rąk itp. Na koniec osoba pozostaje zdezorientowana przez kilka minut.
Wreszcie istnieje rodzaj kryzysu zwanego częściowym z wtórnym uogólnieniem. Są to napady padaczkowe, które zaczynają się ogniskować na jednym sektorze mózgu, ale mają tendencję do rozprzestrzeniania się na cały narząd i uogólniania.
Przeczytaj także ten ciekawy artykuł: Kryzys epileptyczny: czym jest i jak postępować
Jak radzić sobie z napadem epileptycznym
Gdy ktoś ma napad padaczkowy, można mu pomóc. Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić jest zachowanie spokoju. Następnie należy usunąć z zasięgu osoby wszystkie przedmioty, o które może się zranić: meble z ostrymi krawędziami, wazony, nożyczki itp.
Jeśli osoba upadła, należy podłożyć jej coś miękkiego pod głowę, aby nie uderzyła się o ziemię. Po wykonaniu tych czynności zaleca się poluzowanie odzieży na szyi, takiej jak krawaty, kołnierzyki koszuli itp. Następnie ciało należy położyć na boku, aby pacjent mógł bez trudności oddychać.
Ważne jest, aby obserwować osobę przez cały czas trwania napadu, który zwykle wynosi od dwóch do trzech minut. W czasie trwania kryzysu konieczne jest przebywanie obok poszkodowanej osoby i kontrolowanie, czy wraca ona do siebie po zakończeniu ataku.
Ważne jest, aby upewnić się, że dochodzi do siebie stopniowo, nie wywierając żadnego nacisku i pozwalając na odpoczynek.
Nie należy próbować unieruchomić osoby ani wkładać jej do ust jakichkolwiek przedmiotów lub palców. Nie ma też potrzeby prowadzenia resuscytacji usta-usta. Generalnie napady padaczkowe trwają kilka minut i nie wymagają hospitalizacji. Jeśli jednak atak trwa dłużej niż pięć minut, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bezos Saldaña, L., & Escribano Ceruelo, E. (2012). ¿Qué esconden los problemas del control de esfínteres?: A propósito de un caso. Pediatría Atención Primaria, 14(56), 317-321.
- Rosales-Lagarde, A., del Río-Portilla, I. Y., Guevara, M. Á., & Corsi-Cabrera, M. (2009). Caída abrupta del tono muscular al entrar a sueño MOR en el ser humano. Salud mental, 32(2), 117-123.
- Casas-Fernández, C. (2012). Análisis crítico de la nueva clasificación de las epilepsias y crisis epilépticas de la Liga Internacional contra la Epilepsia. Rev Neurol, 54 (Supl 3), S7-18.
