Mój partner jest alkoholikiem – jak mogę mu pomóc?

Decyzja o rozpoczęciu procesu zdrowienia należy do osoby uzależnionej. Możesz być po ich stronie, wspierać ich i pomagać zrozumieć, że mają problem, ale decyzja zawsze należy do nich.

Niestety jest wiele osób, które mogą powiedzieć: mój partner jest alkoholikiem. Alkoholizm to poważne zaburzenie, które dotyka wielu ludzi. Oprócz poważnych problemów zdrowotnych, zwykle dotyczy to również innych dziedzin życia alkoholika, takich jak praca, życie osobiste, rodzina itp.

Dlatego też alkoholik, który rozpozna swój problem i zdecyduje się rozpocząć terapię, potrzebuje pomocy ze strony osób ze swojego otoczenia. Potrzebuje ich wsparcia, empatii, zrozumienia i cierpliwości. Jeśli Twój partner jest alkoholikiem, jak możesz mu pomóc?

Alkoholizm

Stan ten charakteryzuje się silnym uzależnieniem, zarówno fizycznym, jak i psychicznym, od spożywania alkoholu.

Alkoholizm to zaburzenie, które powoduje uzależnienie od alkoholu. W tym sensie to nie to samo, co nadużywanie alkoholu, które może wystąpić w pewnym momencie życia.

W efekcie lekarze uważają alkoholizm za chorobę, ponieważ powoduje on silne uzależnienie fizyczne: to znaczy, że osoba nie może przestać pić, ponieważ zapobiega temu zespół odstawienia. Alkoholik musi pić coraz więcej, aby poczuć ten sam efekt, ponieważ jego organizm dostosowuje się do spożycia alkoholu.

Z drugiej strony alkoholizm powoduje również uzależnienie psychiczne, przez co wyjście z tego nałogu staje się naprawdę trudne do osiągnięcia bez pomocy wykwalifikowanych specjalistów.

Jak każdy nałóg, alkoholizm może powodować poważne problemy zdrowotne, a także problemy w życiu społecznym. W efekcie alkoholizm ma fizyczne, ale także psychiczne konsekwencje i to nie tylko dla osoby uzależnionej, ale także dla jej otoczenia.

Z tego powodu niezwykle ważne jest, aby rozpoznać problem, poszukać pomocy i rozpocząć terapię. Co jednak możesz zrobić, jeśli jesteś w takiej sytuacji, że możesz sobie powiedzieć: mój partner jest alkoholikiem? Jak możesz im pomóc? Poniżej podamy kilka wskazówek.

Pomóż partnerowi rozpoznać chorobę

Tylko osoba uzależniona może podjąć decyzję o rozpoczęciu terapii i wyzdrowieniu. Z tego powodu ludzie wokół Ciebie mogą Cię ostrzec, ale nie mogą Cię do niczego zmusić.

Zawsze jednak możesz pomóc im uświadomić sobie, że alkohol jest problemem. Takie podejście musi zawsze pochodzić z miejsca pomocy i wsparcia, a nigdy jako atak lub w celu obwiniania uzależnionego.

Na przykład powinieneś unikać mówienia takich rzeczy, jak „kiedy pijesz, jesteś nie do zniesienia lub robisz z siebie głupka”. Wręcz przeciwnie, powinieneś podchodzić do nich z empatią i delikatnością, bez bezpośrednich ataków. Dlatego lepiej powiedzieć coś w stylu: „Wiem, że to trudne…”, „Rozumiem Cię, ale…”.

Pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie, że istnieje problem, coś, o czym można porozmawiać z empatią, aby zrozumieć uzależnionego.

Dodatkowo należy pamiętać, że takie podejście do rozmowy o uzależnieniu powinno zawsze odbywać się w chwili trzeźwości. Nie ma sensu robić tego, gdy partner jest pod wpływem alkoholu.

Należy jednak mieć świadomość, że wielu uzależnionych zdecydowanie zaprzecza swojemu nałogowi. W tym sensie pomaganie im w zrozumieniu może spowodować, że zwrócą się przeciwko Tobie, myśląc, że ich oskarżasz lub atakujesz.

Dlatego pamiętaj, że nie możesz nikogo zmusić do wyleczenia się, jeśli ktoś tego nie chce. Jeśli Twój partner jest alkoholikiem, Twoją rolą jest pomoc w podniesieniu świadomości problemu, ale nic więcej. Jeśli druga osoba upiera się, że nie chce wyzdrowieć lub nie rozumie, że ma problem, nie powinieneś winić siebie za to.

Nigdy nie pomagaj alkoholikowi w piciu

Twój partner może poprosić Cię o zakup alkoholu. Może dlatego, że czuje się zawstydzony, gdy ludzie widzą, że kupuje więcej niż jedną butelkę. Może dlatego, że jest pijany lub z innych powodów – więc prosi Cię o zakupy.

Musisz jednak stanowczo odmówić. Musisz jasno powiedzieć, że nie zgadzasz się z ich nałogiem i uważasz to za problem. Dlatego jeśli ktoś chce pić, będzie musiał sam sobie kupić alkohol. Nie powinieneś pomagać w utrzymaniu ich uzależnienia.

Podobnie – Twój partner może szukać wymówek, aby wyjść i się napić. Jeśli czujesz, że jego intencją jest picie, musisz jasno i stanowczo odmówić. Nalegamy: nie pomagaj w podtrzymywaniu uzależnienia.

Szukaj profesjonalnej pomocy

Dzięki terapii i profesjonalnej pomocy alkoholik znów będzie mógł cieszyć się pełnią życia.

Wskaźnik chronicznych alkoholików, którym udało się wyjść z nałogu, jest bardzo niski. Jeśli więc Twój partner jest alkoholikiem i zdał sobie sprawę, że ma problem i próbuje szukać pomocy – wspieraj go.

Są terapeuci uzależnień, którzy mogą przeprowadzić Cię przez ten wielki krok i trudną podróż. Istnieją również organizacje, takie jak Anonimowi Alkoholicy, które zapewniają wsparcie osobom z tego typu uzależnieniem.

Ze swojej strony możesz się zaangażować, szukać specjalisty, towarzyszyć partnerowi, uczyć się więcej i rozmawiać z terapeutą o tym, co powinieneś zrobić, aby ich powrót do zdrowia zakończył się sukcesem.

Ponadto możesz poszukać wspólnych zajęć, które nie wymagają picia. Na przykład wspólne chodzenie na zajęcia, na siłownię, na spacer. Pamiętaj, że uzależniony musi się reedukować, to znaczy nauczyć się bawić bez alkoholu.

Unikaj stresujących sytuacji lub takich, które powodują potrzebę picia

Jest to zawsze wskazane, ale znacznie bardziej, gdy uzależniony jest w trakcie terapii, aby uniknąć nawrotów. Musisz umieć rozpoznawać sytuacje, które stresują uzależnionego i starać się ich unikać. W efekcie stres sprawi, że będą chcieli pić, co utrudni im powrót do zdrowia.

Dlatego należy być czujnym i proaktywnym, aby uniknąć takich sytuacji lub chwil dla alkoholika. To nie jest łatwe. Jednak Twój partner potrzebuje całego Twojego wsparcia i cierpliwości. Nie wiń go – jest chory. Nie atakuj, ta osoba ma po prostu problem. Musisz ich zrozumieć i wspierać, być przy nic i współpracować w ich wyzdrowieniu.

Pamiętaj też, że nie możesz pomóc komuś, kto nie chce sobie pomóc. Nie czuj się winny, jeśli Ci się nie uda – zrobiłeś wszystko, co mogłeś.