Metyloprednizolon: stosowanie i skutki uboczne
Osoby, które przyjmują przez dłuższy czas i w dość wysokich dawkach metyloprednizolon lub jakikolwiek inny steryd muszą pamiętać, że nagłe odstawienie leku może wpłynąć negatywnie na ich zdrowie.
Metyloprednizolon to syntetyczna pochodna kortyzonu, co oznacza, że ma częściowo takie same właściwości farmakologiczne jak ten lek. Zaliczamy do nich między innymi działanie przeciwzapalne.
Jednak lek ten ma kilka zalet, których nie posiada kortyzon. Na przykład nie zmienia w znaczący sposób metabolizmu glukozy czy białek ani też nie zaburza bilansu elektrolitowego.
Methloprednizolon należy do rodziny glikokortykosteroidów. To grupa substancji, które wywierają znaczący wpływ na organizm, hamując między innymi działanie układu odpornościowego i działanie przeciwzapalne.
Lek ten jest dostępny na rynku pod różnymi nazwami farmaceutycznymi. Można przyjmować go na różne sposoby:
- W formie tabletek do przyjmowania drogą doustną.
- Poza tym jest również dostępny w formie do podania dożylnego oraz domięśniowego (wykorzystuje się je głównie w sytuacjach nagłych).
Kiedy stosuje się metyloprednizolon?
Lek ten jest stosowany do leczenia silnych reakcji alergicznych lub zapalnych. Oznacza to, że takie leczenie jest skierowane do pacjentów, u których inne terapie nie powiodły się lub nie były zbyt skuteczne.
Poza tym lekarze stosują metyloprednizolon kiedy pacjent wymaga natychmiastowego podania dawki steroidów. Zazwyczaj wybiera się wtedy podanie drogą dożylną lub domięśniową.
Do takich sytuacji zaliczamy szok anafilaktyczny lub ostry atak astmy. Jednak lekarze przepisują go również do leczenia chorób autoimmunologicznych lub ich ostrych epizodów.
Przepisuje się go w przypadku następujących patologii:
- Choroby rdzenia kręgowego
- Urazy
- Zmiany metaboliczne
- Obrzęk mózgu
Jaki jest wpływ metyloprednizolonu na organizm?
Działanie tego leku jest związane z hormonami. Gdy zostanie wchłonięty i przetransportowany przez układ krwionośny, dociera do błon komórek i może wchodzić z nimi w interakcje na różnych poziomach.
Jeśli chodzi o działanie przeciwzapalne, to hamuje syntezę białek biorących udział w takich procesach, wzmacniając naturalną odpowiedź organizmu na stresujące sytuacje, które wymagają szybkiej odpowiedzi.
Poza tym hamuje także syntezę niektórych substancji limfocytów T, komórek układu odpornościowego, które pozwalają im działać immunosupresyjnie. Oprócz tego zmniejsza syntezę interleukinów, a tym samym zmniejsza działanie limfocytów cytotoksycznych.
Dowiedz się więcej: Czym są kortykosteroidy? – charakterystyka grupy leków
Skutki uboczne metyloprednizolonu
Należy pamiętać, że taki leki może wywierać znaczący wpływ na organizm, jeśli będzie używany przez dłuższy czas i w dość wysokich dawkach.
Dlatego też nie należy nagle go odstawiać. Takie nagłe przerwanie terapii bazującej na steroidach może mieć poważne konsekwencje i może nawet prowadzić do zgonu.
Poza tym metyloprednizolon, podobnie jak każdy inny lek, wywołuje działania niepożądane, które należy wziąć pod uwagę przy rozpoczęciu terapii. Oto kilka ze skutków ubocznych:
- Wysokie ciśnienie tętnicze
- Hiperglikemia, która może prowadzić do rozwoju cukrzycy
- Wzrost liczby infekcji ze względu na hamowanie działania układu odpornościowego
- Wrzody żołądkowo-dwunastnicze
- Osteoporoza
- Wzrost ryzyka rozwoju schorzeń układu sercowo-naczyniowego
Istnieją również skutki uboczne natury psychologicznej. Ponieważ metyloprednizolon należy do rodziny niesteroidowych leków przeciwzapalnych, istnieje większe ryzyko, że pojawią się zmiany mentalne, na przykład wahania nastroju.
Do innych psychologicznych działań niepożądanych zaliczamy:
- Depresję
- Psychozę
- Uczucie dezorientacji
Dowiedz się również: Nadmiar kortyzolu: wszystko, co musisz wiedzieć na ten temat
Podsumowanie
Metyloprednizon należy do rodziny kortykosteroidów i ze względu na silne działanie jest wydawany na receptę. Dlatego też zawsze powinnaś przestrzegać zaleceń swojego lekarza oraz powiedzieć zarówno jemu, jak i farmaceucie o wszelkich nowych skutkach ubocznych, jakie możesz odczuwać.
Poza tym niezwykle ważne jest, aby odstawiać go stopniowo, bo nagłe przerwanie terapii może okazać się bardzo niebezpieczne.
Dziękujemy za lekturę.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Couto, A. A. de, Suzuki, A., Tâmbara, C. L., Mansur, E. M., Oliveira, G. M. M. de, Alves, M. L. M., & Westphal, O. D. (1991). Pulsoterapia com metilprednisolona em cardite reumática ativa TT – Pulsetherapy with methylprednisolone in active rheumatic fever. Arq Bras Med.
- González-Ramallo, V. J., & García Castaño, J. (1994). Shock anafiláctico. In Protocolos de Medicina de Urgencia.
- Flores Rivera, C., Risco Solanilla, J. C., & Cordero Torres, J. A. (2016). Cómo diagnosticar y tratar un shock anafiláctico. FMC Formacion Medica Continuada En Atencion Primaria. https://doi.org/10.1016/j.fmc.2016.03.001